TWENTY ONE –  Pagkatapos ibigay sa akin ni Joon yung dambuhalang teddy bear, bigla na rin sya'ng nawala sa crowd. Tinulungan na lang ako nila Min Jae at Jelly na maka labas sa school. Ang daming studyante ang sumusunod sa akin like i was some kind of celebrity dahil binigyan ako ni Joon ng teddy bear."This is crazy! Why would he even give me a teddy bear? Sa harap pa ng buong eskwelahan!" Salubong ang kilay na sabi ko ng nasa labas na kami. Idadaan na lang daw ako ni Beshy sa bahay. Pumayag na ako dahil hindi ko kakayanin mag commute ng may dala na ganito kalaking teddy bear.I would look stupid.Si Min Jae naman ay hindi pa rin napipigil ang pagtawa. "Naive Aura. Boyfriends tend to give their girlfriends some suprirse and presents.""Gawain din ba nila na bigla na lang mawala pagkatapos ng surprise chuchu na yan?" Confused pa din ako sa nangyari. Naghalohalo sa isip ko yung pagkausap kay Kidd na wag na ako'ng gawi

TWENTY THREE –  Nag martsa na ako pabalik sa room nung medyo maka recover na ako.Shock pa rin ako sa mga sinabi ni Shin!Is he thinking na nakikipag flirt ako sa kanila while i am known as Joon's girlfriend? Like what the hell! Sila nga ito'ng biglang sumusulpot kung saan. At wala ako'ng alam na reason para isipin nya na ganun ang ginagawa ko."Ya. Bakit umalis ka agad? Naka isang slice ka pa lang ah."Tinaas ko yung ulo ko tapos nakita ko si Joon.Kami pa lang tao sa room. Lahat nasa canteen pa. Yung iba naman kasi tumatambay pa if may time pa at tapos na sila kumain."Busog na ako." Sabi ko tapos bumalik sa pagkaka yuko at sinandal yung ulo ko sa desk.Umupo na si Joon tapos hinila yung upuan na nasa harap nya at tinaas ang paa nya doon. Sinalpak nya sa tenga nya yung earphones nya.Walang nagsasalita sa amin. Pakiramdam ko nawalan ako ng gana. Okay naman yung mood ko tapos ganun gagaw

It's my first time in a Police Station and my mind is a total wreck.Hindi ko mapigilan umiyak. Nakatungo lang ako. Nang sabihin nila na tumawag ako ng guardian, hindi si mommy ang naisip ko. Honestly, si Joon ang unang naisip ko. Pakiramdam ko, sya ang dapat ko'ng tawagan. I feel hopeless.Pero may sumiksik sa utak ko. Hindi ko naman sya totoong boyfriend.. and Joon is not considered as a close friend. We were bounded by a deal. A stupid deal.I looked at my cellphone.I just called the first name that popped into the screen, and it's Kidd.Alam ko na nasa school pa sya, or kung wala na, malamang na hindi pa sya nakakalayo.I don't know if he'll come, i don't even know if he cares."Miss, may tinawagan ka na bang guardian?" Tanong nung police officer na nasa desk.Hindi ako nagsalita. I don't want to bother Kuya. Hell, ayoko nga na malaman nila. This incident is so embarrassing! Kahit si beshy. Ayoko din sya mag alala.

"P-pero tita.."Nung magsasalita na ako, bigla namang sumulpot yung isang katulong tapos may binulong kay Tita Marie."Excuse me hija. We'll talk later, okay? Seems like the band that will play just arrived." Hinawakan nya ako sa kamay tapos umalis na sya.I was just standing there when she left.Hindi ko maisip kung bakit nya nasabi yun.Kami? Ni Oppa?I WISH!OOPSS.Pero bakit nya naman naisip yun? We barely even speak when we were in school! Gee. Kung alam lang ni Tita. Palaging naka buntot si Oppa kay Cheska. Errr."Hey, are you okay?" Mula sa tabi ko, nagsalita si Cheska.Magkakasama pa rin kami nila Min Jae, but they talked to other people while i was talking to Tita Marie so hindi nila narinig yung sinabi ni Tita Marie."Para kang statwa dyan." Si Min Jae naman.Nilingon ko sila. "W-wala to. May iniisip lang ako.""Hmm. Tara, balik na tayo." Aya ni Cheska.On our way to go back,

Hindi ko na alam kung saan pumunta si kuya mula ng umalis sya.As much as possible ayoko naman kasi talaga na humantong sa ganon yung pagsasabi ko sa kanya na alam ko na binu bully sya. I know how would i feel myself kung ganun yung nangyari. But somehow, i feel like i have to defend Joon even in that way.Kahit na naiinis ako sa kanya, kahit na moody sya, kahit na palagi syang nagka cutting, tao pa rin naman sya. Just the fact na nakikita ko si kuya na nakakauwi ng walang galos o evidence na sinaktan na naman sya, it means na Joon is doing his part of the bargain. At iyon pa lang, more than enough na sa akin para kahit papaano ay pagkatiwalaan si Joon.I checked my face in the mirror.I'm still flushed. Namumula pa rin yung pisngi ko, but unlike kanina ay wala na yung bakat ng kamay ni Irene. It's humiliating, but i'm not the type na pumatol sa mga ganun. I'd rather say sorry again. It's not being weak. May mga tao lang talaga na kagaya ko na mas iniisip