"M-Mang Bert..." Kanina pa kami nagtitigan dito. Hindi namin alam kung anong salita ang bibigkasin. Nakita niya ba ako na bigla akong lumitaw? "A-Andiyan ka pala, Mang Bert?" tanong ko. Gagana ba 'to? Kunware wala akong alam. Napakurap-kurap naman siya bago ilapag ang punong-kahoy sa tabi. Pinagmamasdan ko ang bawat kilos niya. Kinakabahan na ako! "P'wede mo ba ako tulungan dito, Faye, iha." I tilted my head to the side. Still processing what he said. Wait. Hindi niya nahalata? I heaved a sigh before helping him. Naginhawaan ako! Pagkatapos ko siyang tulungan ilagay ang mga punong-kahoy sa tabi ng karinderya, tinanong ko kung nasa saan si Aling Melinda. "Nasa kusina, nagluluto." Tinitigan ko muna siya magputol do'n bago pumunta sa

Nakabalik kami ni Thy sa studio nang tahimik. Hindi ko na siya tinanong tungkol sa bumabagabag sa akin dahil wala rin naman akong mapapala. Iniisip ko kung ano ang mangyayari sa amin dahil sa usapan namin na 'yon. Bumalik na rin sila sa pag-ensayo pagkatapos nila uminom at magpahinga. "Perfect. You can go," sabi ni Leigh. Hindi ko masiyadong napanood ang tugtog nila dahil iniisip ko pa ang pinag-usapan namin ni Thy. What does he mean? What do I need to realize? Kanina ko pa iniisip ang mga tanong na 'yan. Inayos naman nila ang mga gamit. Tumulong na ako sa pag-aayos kaya tumulong na rin si Jeruza. Lutang akong nag-aayos kaya hindi ko namamalayan na mas lalong bumuhol ang chords sa speaker. Natauhan na lang ako nang may humawak sa braso ko. "Ako na rito," sabi ni Thy at nginitian ako. I keep on saying sorry. Kahit sabihin niyang ayos lang, alam kong pagod na sila at dumagdag pa ako. Nakakainis naman. Wala ba talaga akong nagagawang tama? "Hey, it's oka

"Anong ibig mong sabihin?" nagtatakang tanong ko. Hindi niya ako pinansin at bumili na lang ng tubig. Inaya niya akong bumalik ulit sa studio. Hindi niya ako sinagot. Hindi niya rin pinapansin ang mga tanong at titig ko sa kaniya na nagtatanong. Gusto ko maintindihan ang sinabi niya. Hindi ko rin alam kung bakit ganito kalakas ang kuryosidad ko. Dahil ba nalaman ko na konektado sa akin o dahil lang sa nag-aalala ako sa mangyayari? "Ano sabi mo kanina?" tanong ko ulit sa kaniya. Bumuntong-hininga siya. He finally looked at me. Ang mga titig niya ay seryoso at hindi ko makita ang Thy na masiyahin. "Sometimes, it's okay if you don't know everything. Wala kang iniisip na kung ano, hindi daragdag ang mga tanong mo sa isip mo. If I were you, I would stop my curiosity so you won't regret anything." Nauna na siyang maglakad sa akin. Hindi ko alam anong sasabihin ko sa kaniya. He's so serious. Hindi ko makita ang Thy na nakilala ko. Bumalik kami sa studio nang

"Group 2, who's your leader?" All of my groupmates turned to me, even my other classmates. Itinuro nila ako."Maravilla, leader of group 2." Tumango ako sa teacher namin. I'm not even surprise. I'm used to it.Pinaupo na niya kami at tinawag ang susunod na grupo. Nanghalumbaba ako habang sinusulat ang mga pangngalan ng mga ka-group ko.I think, it's been five months since that night. Hindi na ako pumupunta pa ro'n sa kabilang mundo. Andito pa rin ang sakit, lalo na kapag naalala ko ang itsura ni Chryszyler nang gabi na 'yon. Kung paano siya tumalikod sa akin. It pains me to see him hurt like that and I'm the reason why.Huminga ako nang malalim para hindi matuloy kumawala ang luha sa mata ko.

"Universe! Universe!" They chant. Scratch that. We chant.Nagtawanan kami ni Jeruza. Hindi pa lumalabas ang Universe pero sobrang ingay na namin. Well, even if we're friends with them, we can't help but to feel excited.Nasa loob kami ni Arena. Parang concert ng Universe ito, pero ang totoo, guest lang sila. I feel proud. The power they hold. They're now on the top. I don't know why they don't want to play at their own concert. Maybe they're really contented with this?Mas lalong lumakas ang hiyawan nang marinig namin ang tugtog ni Drake sa gitara. Napasigaw na rin ako, lalo na si Jeruza. Napansin ko na lahat sila ay may mic. They're going to sing together?"Lagi nalang umuulanParang walang katapusanT