"That's it. Just make sure that this project will be successful and to be done on time, okay?" pagtatapos ni Harris sa meeting namin ngayon. Ang lahat naman ay tumango at sumang-ayon sa mga sinabi at plano ni Harris dito sa pinapagawa naming branch ng Vaia Hotel. Kahit ako rin ay namamangha sa plano niya. Unti-unting naglabasan na ang mga iba pang mga tao at ang naiwan na lang ay ang babaeng sumalubong sa amin noon. Pasimpleng nilapitan ko siya dahil may gusto akong itanong sa kanya. "Hi, do you remember me?" I asked her in a tiny voice. "Yes, ma'am! May kailangan po ba kayo sa akin? Ano po ang maitutulong ko?" masiglang bati niya sa akin. Napahinga naman ako. "No, wala naman. May gusto lang akong tanungin," napakagat labi ako at tumingin ako kina Harris at sa lalaking sumalubong rin sa amin nung nakaraan. 'Yung lalaking nakasimangot na kasama ng babae na kausap ko ngayon.

"Ava, handa na ang mga pagkain! Baba na kayo para makakain at tuloy-tuloy na ang pahinga ninyo," rinig naming boses ni mama mula sa baba kaya namn lumabas na kami ni Harris ng kwarto.  Paglabas namin ay doon nakita namin sina Vie at Kylo, Jade at Miles sa pasilyo ng ikalawang palapag. Pagkatapos no'n ay sabay-sabay na kaming bumaba ng hagdan. Nakaakbay sa akin si Harris habang sina Kylo at Vie naman ay nag-uusap, ang dalawang magkasintahan naman este ang mag-amo na sina Jade at Misty naman ay mukhang naiilang sa isa't isa. Sa baba ng hagdan ay doon kami sinalubong ni mama. Nagkatitigan pa kami nito na parang sinisiyasat niya kung bakit nakaakbay sa akin si Harris. "Umupo na kayo. Kayo na lang ang kumuha ng gusto ninyong kainin. Kain lang nang kain, madami 'yan. Niluto ko talaga para sa inyo," sambit ni mama nang makarating na kami sa lamesa. Nasa isang malaki at mahabang lam

Naiwan kaming lahat dito sa loob ng opisina ko habang ang si Detective Alvar ay lumabas na kasama ang mga empleyado ko.  Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa nabuo namin na ideya sa mga nangyayari. Lumapit sa akin sina Vie at Jade habang sina Kylo, Harris at Miles naman ay nag-uusap sa sa malayo sa amin. Ang sekretarya ko naman ay May kausap sa telepono niya habang nasa pintuan. Napahawak ako sa sarili ko. What happening right now is really freaking me out. Base sa mga nakalap naming impormasyon sa mga empleyado na na nandito sa hotel nang maganap ang nakawan, dalawa sa mga empleyado ko ang may kagagawan da nangyari. Dahil ng mga oras na nakasalamuha ng mga tao sa lobby ang magnanakaw, iyon din ang oras na nagkasunog. Base rin sa mga nangyayari sa cctv, sinadyang sirain iyon. In this hotel we have more than 30 cctv cameras. 18 sa mga iyon

"Hold my hand." Gaya ng sinabi niya, hinawakan ko ang kamay niya. Inalalayan niya ako makababa ng sasakyan at pati sa paglalakad papasok sa bahay nila ay inalalayan niya ako. Hindi na katulad kanina na nagmamadali siya, ngayon naman ay sobrang maingat na siya ngunit ramdam ko pa rin ang pagiging alerto niya sa paligid. Nang makarating na kami sa harap ng gate ng bahay nila, pinindot niya ang doorbell at mabilis na lumabas ang mga kasambahay nito at binuksan ang gate. "Please prepare food for Ava, thank you." Iyon lang ang sinabi niya at dire-diretso na naglakad na ulit kami papasok ng bahay. Nagulat naman ako dahil sobrang tahimik ng bahay nila ngayon. It seems like there's no one in the house. Sobrang tahimik. "Nasa business trip sina Mom and Dad," nagulat ako nang biglang magsalita si Harris. Tila alam niya na nagtataka ako kung bakit ang tahimik ng lugar.

A week passed. Hindi na muling nagpakita sa amin si Misty. Samantala, ang imbestigasyon sa hotel ay tapos na. Dahil sa mga impormasyon na nakalap namin sa matanda, nakumpirma na namin na si Misty nga talaga ang master mind sa lahat. Pero kahit ganoon, hindi pa rin ako mapalagay. Kahit nakakulong na ang matanda, si Misty ay malaya pa rin ay hindi namin alam kung kailan kami nito aatakihin. "Ava! Don't be too scared! Mahuhuli rin ng mga pulis si Misty," saad ko sa aking sarili habang nakaharap sa salamin at tinatapik ang aking mukha upang mawala ang takot na nararamdaman ko. Pagkatapos naman no'n ay lumabas na ako ng bahay. Isinara ko ang pintuan at gate nito, at pumasok sa sariling sasakyan. "Let's have a great day today self," huminga muna ako ng malalim bago binuksan ang makina at pinaandar ang sasakyan. Ito ang unang beses na hindi kami magkasama ni Harris ngayon, tinakasan ko kasi siya.&nb