"Yieee sana all!" Pang-aasar ni Irina sa amin habang sinusubuan ko si Diego. Umiling na lang ako at benalewala na lang siya. Hindi niya kasama ang boyfriend na si Johnson dahil may pinuntahan daw ito kaya mag-isa siyang andito at bumibisita sa amin.It's been months simula no'ng pangyayari doon sa rooftop. Unti-unti na rin namang gumagaling ang sugat at pasa sa mukha ni Diego. Inalis na rin ang bandage na noon ay nakatakip dito. Hindi ako masyadong nakapagpokus sa pag-aaral ko dahil kailangan kong bantayan ang lalaki. Sinasabi naman ni Irina ang mga activities at quizzes na dapat kong gawin at i-take para hindi naman ako mahuli. Gusto na nga din daw ni Diego na pumasok pero hindi ko siya pinapayagan dahil gusto ko talagang maging magaling siya hundred percent.Simula din no'ng nangyari sa karinderya, hindi na rin nagpakita sa akin si Art. Mas mabuti na rin ito dahil alam kong maiinis lang ako kapag nakita ko siya. I want to forgive him, but I will never be fully satisf

Pinaglalaruan ko na lang ang pagkain ko gamit ang tinidor. Parang gusto ko nang basagin ang plato sa pagtusok-tusok ko dito. My eyes were focused on the food. Hinihintay ko rin si Diego na umalis daw muna. Ewan ko kung bakit at saan siya pupunta. Walang problema naman sa akin dahil gusto ko ring magmoment ngayon. Parang gusto kong ilabas itong inis ko.Isa lang naman ang taong nagpapainis sa akin e. Walang iba kundi si Art. Minsan ay pumapasok sa isip ko na bawiin niya ako, o kunin niya ako mula kay Diego dahil gusto kong siya ang kasama ko.Napatigil ako sa ginagawa nang biglang may nagpatugtog ng kanta dito. Die For You by The Weeknd. Bakit ang mga kantang naririnig ko ay mga paborito ko pa? Inilagay ko na lang ang tinidor sa plato ko at napapikit ng mga mata habang pinapakinggan nang maigi ang kanta. Gusto ko mang sabayin ang kanta pero hindi naman ata tama na kumanta ako sa harap ng pagkain. Sabi kasi sa akin iyan ng mga lolo at lola ko noon. Hindi ko alam kung ano

"Okay ka lang ba diyan? Gusto mo bang ako na ang magluluto ng lugaw para kay sir?" Tanong ni Sebastian habang naghahanda ako ng mga kakailanganin sa pagluluto ng lugaw."Okay na ako, Sebastian. Hayaan mo na lang ako dito. Gusto kong ako mismo ang magluluto para sa boyfriend ko." Sabi ko nang hindi ko inaalis ang tingin sa ginagawa."Aba, kina-career ang pagiging girlfriend ah."Napatigil ako sa ginagawa at kunot-noo siyang tiningnan."What do you mean?" I asked him.He shrugged. "Wala lang. Mahal mo talaga si Sir Diego noh?"Napaiwas ako ng tingin. Paano ko ba sasabihin ito? I don't love him the way how Sebastian thinks. Mahal ko si Diego bilang kaibigan ko. Nothing more."Umalis ka na nga dito. Ayokong papanoorin ako habang nagta-trabaho ako rito. Hindi kita amo." Pinagpatuloy ko na lang ang ginagawa. Ramdam ko naman na umalis na ito kaya napabuntong-hininga ako. Ano ba itong ginagawa ko? Darating ba ang araw na pagsisihan ko ito? Da

"Miss Augustus, right?" Tanong ng isang babae sa akin habang ako ay nakaupo dito sa waiting area. Andito na ako sa company na sinabi sa akin ni Mr. Ochoa. Mukhang dito siya nagta-trabaho. Ano kaya trabaho niya? Sabi kasi niya sa akin na may secretary daw siya. Is it possible that he is a president in this company? Napatawa na lang ako sa loob ng aking isipan. Wala akong alam pagdating sa mga kompanya kaya hindi ako sigurado sa mga teorya ko ngayon. Char, teorya daw?"Um, yes. I am Aurora Augustus po.""Mr. Ochoa will be here any seconds now. Maghintay ka muna dito." Ngumiti sa akin ang babae at nagbow bago umalis. Nakasuot ito ng pormal na kasuotan. Mukhang ito iyong sinasabing secretary ni Mr. Ochoa.Medyo matagal-tagal na rin akong naghihintay dito. Wala lang akong ginagawa kundi panoorin ang mga taong dumadaan dito. Ilang minuto na rin ang lumipas simula no'ng lapitan ako no'ng secretary. Nakakaramdam na ako ng antok. Pupuntahan pa kaya ako ni Mr. Ochoa?

Hindi ko alam kung saang orphanage ako kaya hindi ko nasagot ang tanong ni Mr. Ochoa. Earlier, I saw how his face softened. Talagang gusto niyang malaman ang totoo. No'ng tinanong ko siya kung bakit niya gustong malaman ang orphanage na pinanggalingan ko, hindi niya ako sinagot. Sadyang gusto lang daw niyang malaman? I even asked where his daughter is, and he said that she is fine. Hindi niya sinabi kung nasaan ito.Pumunta ako sa school dahil gusto kong makausap si Mrs. Erojo. Gusto kong malaman ang sagot sa tanong ni Mr. Ochoa. Hindi ko alam kung bakit pero nasasabik akong makilala ang tunay kong mga magulang."Di ba estudyante ka rito?" Tanong ng guard sa akin. Andito ako sa entrance at nagfi-fill in ng logbook. Matapos kong isulat doon ang name, age, address, contact number at purpose ay tiningnan ko si guard at nginitian."Opo. Noon." I smiled."Hala, nagdrop out ka? Sayang naman.""Okay lang po. Pwede na po ba akong pumasok?""Uh, sige