After the incident happened last week, I did community service as my consequence for what I did to Xyra when were young. While Xyra and her friends got expelled because of bullying. Bullying do really exist. Back then, I thought that it could only happen in movies, especially on highschool students. But when I got bullied few months ago, I realized how hard it is. "And for our birthday celebrant, Jchanella Heather Ganza," narinig kong pag tawag sa akin ng isang M.C na naging dahilan para bumalik ako sa aking katinuan. Oo nga pala, bakit ba napunta na naman sa space ang isip ko? May practice nga pala kaming ginagawa ngayon for my upcoming birthday tomorrow. Actually, noong isang araw pa kami nagpa- practice at nililinis na lang namin ang mga events para wala nang maging aberya bukas. Nag lakad naman ako paakyat sa stage at nag practice kung saan pupunta, kung saan ako mag lalakad, kung paano ako mag b

"Arthur!" tuwang-tuwang sambit ko at agad na nilapitan sila. Nang makalapit ako ay agad nila akong hinagkan na parang ilang taon kaming hindi nag kita-kita which is true naman. "Grabe, ikaw na ba 'yan, Nelle?" manghang tanong ni Jeric habang tinitingnan ko. "Hindi na ikaw yung Nelle na kilala namin, ah. Parang dati lang ay palagi kang madungis at iyakin, ngayon ay dalaga ka na at mukhang asensadong asensado pa." "Nako, estudyante pa rin ako at wala pang napapatunayan. By the way, why are you here? I mean... napadalaw yata kayo?" nagtatakang tanong ko dahilan upang matawa rin sila. "Baka nakakalimutan mo na yung napagkasunduan natin noong mga bata pa lang tayo?" ani naman ni Arthur na ipinagtaka ko naman. "What do you mean? I can't remember aby of those agreements," nagtatakang tanong ko at napailing na lang sila. "Hindi ba't pare-pareho kaming nag migrate sa ibang bansa and we al

"Hey, Fennier," pag tawag ng batang babae sa seryosong batang lalaki na nakatingin lamang sa kalsada kung saan dumadaan ang mga naglalakihang mga sasakyan. "Fennier..." Dahil sa pangungulit ng batang babae, inis at kunot noo siyang nilingon kaniyang kaibigan. Tumaas pa ang kilay nito na para bang nag tatanong kung ano'ng nais nito. "Alam mo kasi, hindi ba't matagal na tayong mag kakilala pero hanggang ngayon ay Fennier pa rin ang pag kakakilala ko sa 'yo. I don't even know your surname," mahabang lintaya ng babae. Kahit isang lalaki ang batang katabi niya, palihim itong napairap dahil sa kanyang kaloob looban. Nakangiting naglahad ng kamay ang batang babae sa harap ng batang lalaki. Tiningnan lang ito ng lalaki habang wala pa ring mababakas na eskpresyon sa mukha. "I'm Jchanella Heather Ganza, your future wife." Kumindat ang batang babae. Nanatiling naka offer

Kasalukuyang nag lalakad ang dalawang bata habang ang naka angkla pa sa braso ng batang lalaki ang isang batang babae. "You know what, Geo, may napanaginipan ako kagabi. Ayon sa panaginip ko, malapit ko na raw makita ang the one ko. I can't wait na dumating na siya," masayang sambit ng batang babae. "Chanel, you're too young for that. At saka anong the one? Gusto mo bang isumbong kita sa Kuya mo?" pananakot ni Geo. Bumusangot naman ang mukha ni Chanel dahil sa narinig sa kanyang kaibigan. "Who you ka sa akin kapag nahanap ko siya. I'm sure na mag seselos ka dahil kapag nahanap ko na siya, hindi na kita sasamahan. Bahala ka na," nag tatampong pag babanta ni Chanel. "Mag hanap ka ng sa 'yo." "E ikaw nga ang gusto ko," pabulong na sagot ni Geo, dahilan upang mapatingjn si Chanel sa kanya. Nakakunot ang noo nito at bakas ang pagtataka sa kanyang mukha. "Ano'ng sinabi mo?" nag tatakan

Makalipas nang tatlong linggo, sa wakas ay pinayagan na rin ako ng mga doctor na umalis na ng hospital. Nakakasawa na rin kasi roon dahil puro hospital foods lang ang nakakain ko at bawal pang magdala ng mga pagkain galing sa labas.  "Heather, kakain na tayo," ani Mommy na kasalukuyang naka silip sa siwang ng pinto ng kwarto ko. Ngumiti naman ako at tumango kaya umalis na rin agad siya. Nakakapanibago sina Mom and Dad ngayon. Mag mula kasi noong naaksidente ako, palagi na silang nasa tabi ko. Noong naka recover naman ako, lagi na silang nasa bahay at work at home na rin ang ginagawa nila sa trabaho nila. I know na gusto nilang bumawi... but I'm not used to this kind of situation. Lumaki akong walang magulang, physically. Bumaba na rin ako pag tapos nang ilang minuto. Naabutan ko naman sina Mommy and Daddy sa dining area. May mga pagkain na sa hapag kainan, pero hindi pa rin nila iyon ginagalaw at mukhang hihintay pa