EIGHTY ONE LAST TIME ELLYA’S POV It's been three months simula na macoma ang si Austrey and Limmuel. It's hard to understand it pero sa lawak nang pang unawa ng Doctor ay nagawa niyang sabihin sa akin kung bakit ganoon ang nangyari. Sasabihin ng iba na paano nangyari, pero hindi nila alam ay malapit sa puso ang tama ni Austrey at ni Limmuel. At sa tagal na iyon ay pahirapan ang dalawa sa pagbalik sa amin. Ang sabi naglalakbay raw ang kaluluwa nila para malaman nila if tutuloy ba sila o hindi na. Ang tiyan ko ay lumalaki na rin at mga limang buwan na. Alam ko malungkot na naman si Limmuel kaya ang ginawa ko ay nakavideo lahat ang araw na nagdaan sa amin. Mahirap man, pero kailangan kong lumaban. Dahil nang panahon na nacoma si Limmuel ay ako naman ang wala para asikasuhin ito. Ito lang ang paraan ang naiisip ko ngayon. Ang magpakatatag. Kahit si Mama ay alam ko ang lungkot, dahil katatapos lang at heto na naman. Lalo ngayon kakapasok pa lang ni

SPECIAL CHAPTER - JEAN PART ONE  - FAMILYJEAN POVI was awake by the loud noise na nanggaling sa ingay ng aking ina at ama. Sa sobrang lakas ng pagka kahampas ng bote ay tila mabibigla ka. Hindi ko akalain na sa mismong pamumuhay ko ito maririnig.  Nakakahiya ma lumabas ay ang ginawa ko ay makinig a lamang ng musika kahit nakakapagod. Paulit ulit na nila ginugulo sistema ko. Akala nila hindi ko alam kung bakit. Bakit sila nag aaway at nagkakagulo.  Dahil lang sa babae. Ang magandang solusyon ay maghiwalay pero ang sabi sino mag aaruga sa amin. Alam naman namin na kaya lang sila nagtatagal  ay gawa bko pero hindi nila alam, gustong gusto ko na sila maghiwalay

SPECIAL CHAPTER -JESSICA JESSICA’S POV PART 1 - THE PLAYBOY AND THE BOSS  The months flew in a blur, without Limmuel in the office makes me the boss or the team leader of our team. I was struggling to adjust, even my feelings. Napakahirap magpanggap sa harap ng mga tao. Akala mo okay ka lang kahit hindi talaga. “Boss!” sigaw ni Bill di kalayuan. Magkasabay kami dito pumasok dahil same neighborhood kami kaos sa ingay palagi ng bahay nito.. Puro party at babae. Di na natigil. “Ano?!” singhal ko at inirapan ito. Lintik na lalaki na ito. Masasakla ko aba. Gusto kong sakalin. Kung pwede lang masapak na rin e. Ginawa ko na. Kaso is the reason for my s

SPECIAL CHAPTER - AUSTREY PART ONE - ACCIDENT AUSTREY’S  POVSa unang pagpasok ko sa mental hospital ay pakiramdam ko lalo akong mababaliw. Lalo akong mapapaisip nang mga nangyari noon. Nakakatakot dahilk ibat ibang sigawan ang maririnig may iba naman na tulala. Pero maigi na lang sa hospital ako sa ibang bahagi ng hospital kung saan itatrato ka na normal kaya kahit papano ay nawawala ang takot ko. I missed everything.I miss her badly and miss us. My family. Yung wala pang gantong. Walang pumapatay, walang sakim at walang naghahangad ng bagay bagay. Paghahangad ng iba pang bagay. Umupo muna ako habang inaantay ang nurse na paglilipat sa akin. They say I have a minor injuries at need nang rest and may depression is not having a progress. .

SPECIAL CHAPTER - ELLYA PART 2 ELLYA’S POV  A DAY IN THEIR OFFICE (FLASHBACK)   "Ellya, una na kami ha?" sabi sa akin ni Jean  habangkinukuha ang mga gamit niya. Balak ko kasi mag overtime…   "Sige. Ingat kayo and enjoy." "Sayang hindi ka makakasama," sabi naman ni Bill. Nginitian ko siya, "okay lang 'yun. Marami pang next time."    Sabay sabay silang umalis at naiwan ako. Maya-maya lang din, isa-isa ng nagpapaalam sa akin ang mga kaopisina ko hanggang sa ako na lang ang nag-iisang natitira dito---at si Sir Lim na nandoon pa rin sa kanyang pwesto at tutok na tutok.    Napakamot ako ng ulo. Paano ko magagawang tapusin ang  schedule and data ng isang service if di n