“Vanessa Chance?” Pagkatapos pumasok ng interrogation room, umupo si Vanessa sa upuan at nagdial siya ng number ni Willow tulad ng sinabi ng pulis.Medyo nagulat si Willow nang matanggal niya ang phone call. “Bakit bigla kang tumawag sa akin?”Alam ni Willow na ang mga mayayamang socialite na tulad ni Vanessa ay ayaw makisama sa mga mababang tao na tulad niya.“Oo, ako nga.” Huminto si Vanessa nang mapansin niya ang gulat sa boses ni Willow at sumagot siya, “Naaalala mo pa rin ba na lumapit ka sa akin noong dalawang taon na ang nakalipas noong sinabi mo na matutulungan mo akong singilin ang pera ko?”Tumahimik ng ilang sandali si Willow, pagkatapos ay tumawa siya. “Oo, pero hindi ba’t sinabi mo sa akin na hindi mo kailangan ng tulong ko?”“Oo, pero kailangan ko ito ngayon,” Ang sabi ni Vanessa, tumingin siya sa pulis sa tabi niya.Sumenyas ang pulis sa kanya na magpatuloy siya sa pakikipag usap at pahabain niya ang pag uusap nila ni Willow.Nakaupo sina Luna at John sa tabi, mas

Pagkatapos, binitawan ni Willow ang kutsilyo, tumunog ito sa sahig, at naglakad na siya palayo.Ang maliit na basement ay mabilis na napuno ng amoy ng dugo.…Pumayag sina Vanessa at Willow na magkita sa isang maliit na restaurant sa malapit sa Orchard Manor.Nagpatuloy sa pakikipag usap si Vanessa kay Willow simula nang lumabas siya ng police station, at habang sinusundan sila ng mga pulis, dumating sila ni Luna sa restaurant, kung saan sumunod si John sa ibang mga pulis patungo sa Orchard Manor para iligtas si Anne.Dahil si Willow ay isang tauhan lang at hindi siya ang mastermind sa likod ng kidnapping, pagkatapos mag usap kela Luna, John, at ng mga pulis, nagdesisyon sila na hayaan si Vanessa na magpatuloy sa pagkuha ng atensyon kay Willow habang ang iba ay hinahanap si Anne.Pagkatapos ng 15 minuto, ang lahat ay nasa taguan nila sa paligid ng restaurant, at tumawag si Vanessa kay Willow.“Malapit na ako!” Tila sabik si Willow sa phone. “Kung hindi dahil sa traffic, nandya

“Ano ba ang pinagsasabi mo, Anne…” Nagsimulang umiyak si John habang tinanggal niya ang coat niya at nilagay niya ito sa katawan ni Anne. “Anne, kumapit ka. Dadalhin kita sa hospital ngayon! May masayang kinabukasan pa na naghihintay para sa atin, at bata pa si Samme, hindi ka pwedeng…” Pumipiyok ang boses niya. “Hindi mo kami pwedeng iwanan! Anne, kumapit ka…” Binuhat ni John si Anne mula sa sahig at tumakbo siya palabas ng basement na parang isang baliw, dumiretso siya sa isang kotse ng pulis na nakapark sa labas. Dahil nasa kotse ng pulis sila, walang humarang sa daan nila, at ang biyahe nila mula sa Orchard Manor ay maayos. Maingat na niyakap ni John si Anne palapit at hinalikan niya ang maputlang mukha nito. “Makakaligtas ka dito, sigurado ako. Kakayanin mo ito. Anne, hindi kami mabubuhay ni Sammie kung wala ka, hindi kami…” Pinunasan niya ang mga luha niya habang sinasabi ito.Simula nang makilala niya si Anne, ang direksyon ng buhay nila ay naging madali, wala silang pa

Nanginig si Luna nang marinig niya ang dial tone mula sa phone.Thump! Bumagsak ang phone sa sahig.Ang nabiglang si Vanessa ay mabilis na lumapit para saluhin si Luna mula sa pagbagsak. “Ano ang problema?”“Pi…” Tumingin si Luna kay Vanessa, at tumulo ang luha sa kanyang mga mata. “Pinatay ko si Anne.”“Pinatay ko si Anne…”Kung hindi lang siya nainip at nanatili sa maliit na bahay kasama si Joshua, at kung hindi niya niyaya si Anne para magshopping, hindi sana mangyayari ito. Kung pinigilan niya si Anne sa pakikinig sa pag uusap nila Jacqueline at James, hindi sana mangyayari ito.Siya ang pumatay kay Anne. Pinatay niya ang best friend niya—isang napakahalagang kaibigan.Kinagat niya ang labi niya. Napuno siya ng kalungkutan. Dumilim ang paningin niya bago siya nawalan ng malay.Sinuportahan ni Vanessa ang katawan ni Luna at kumunot ng malalim ang noo niya. Ang pulis at may ari ng store ay mabilis na tumawag ng 911. Pagkatapos, tinulungan nila si Vanessa para pahigain si Luna

Kumunot ng malalim ang noo ni Joshua dahil sa sinabi ni Jude. “Hindi ba’t sinabi mo na hindi ka interesado kay Ms. Chance?”‘Bakit gusto protektahan ni Jude si Vanessa? Ito ay para bang mas malapit pa sila sa isa’t isa kaysa sa isang tunay na magkasintahan.’ Ito ang naisip niya.Pakiramdam ni Jude na para bang may sumasakal sa kanya. Hinawakan niya ang leeg niya, sumagot siya, “Nagiging makatwiran lang ako. Hindi mo pwedeng isisi ang lahat kay Vanessa dahil lang nagmalasakit siyang tumulong. Baka nga may parte siya dito, pero ang tunay na may sala ay ang mga tao na pumatay kay Anne.”Kumunot ang noo niya at tumingin siya kay Vanessa, na sa kanyang gulat, ay hinawakan ang likod ni Jude. “Hindi kalmado si Joshua ngayon. ‘Wag mong pansinin ang sinabi niya.”Pagkatapos, hinawakan ni Jude ang kamay ni Vanessa. “Tara na.”Naglakad siya palabas ng hospital habang hawak ang kamay ni Vanessa.Tumayo ng direcho si Joshua at sumingkit ang mga mata niya, tumitig siya kela Jude at Vanessa hab