"You can do it, Iris. I know you can. Tiwala lang sa sarili, okay?"    I was talking to myself almost half an hour. I kept telling me that I didn't need to be that nervous. Na-memorize ko nanaman ang background informations nila at saka nandyan naman si Mr. Esqueza. Alam kong aalalayan niya ako kapag hindi ko alam kung ano ang isasagot sa tinatanong saakin.    "Okay ba kaya itong suot ko?"    I was overthinking while checking myself over and over again. I was wearing a white puff dress, hanggang sa itaas siya ng tuhod ko and I also wore a three inches black heels to made it more presentable. Nakalugay naman ang buhok ko para madaling takpan ang mukha ko mamaya kapag dinapuan ako ng kaba.   "Paano kung hindi nila ako magustuhan?" pag-iisip ko na

    "Can you be more careful and responsible next time, Irisian Marie?" galit na saad niya saakin.    Shit. He was really mad. Ngayon niya lang ako tinawag sa buo kong pangalan. He just called his bodyguard to get the contract for us. He even checked the CCTV in the office kung mayroon nagtakang basahin ang papel na naiwan ko sa mesa. Buti nalang wala!   I was checking it the other day kasi, thinking what was it really about. Pipirmahan at iaabot ko na sana sakanya sa office that time kaso biglang nawala sa isip ko!   He reprinted the contract since it was already save in his laptop. Nandito kami ngayon sa library niya na nasa loob din ng kwarto na ito.   "I'm sorry nawala kasi sa isip ko. Dapat talaga ibibigay ko na saiyo iyan kaso ang dami kong ginagawa nitong huli," sagot ko habang nakayuko.

  There was a bridge after their court. Nakakonekta ito sa isang gubat, this place was really big. Ngunit hindi ka mag-aalinlangan libutin dahil halos lahat ng parte ay may ilaw na nakalagay.    Hinihingal na ako dahil kanina pa kami lakad-takbo. I'm not into trekking, I didn't like any physical activities kaya ang bilis ko mapagod talaga. Plus, hindi parin ako nakaka-recover completely sa ginawa namin kanina.   "Matagal paba? I'm almost tired," reklamo ko.    Hawak-kamay kaming naglalakad sa gitna ng kagubatan habang ang suot ko lang ang damit niya at siya naman ay ang pantalon niya.    "We're almost here," sabi nito. "Patience, Iris. Patience."   He turned to me when I stopped walking. "Pagod na ako," ulit ko. "At nagugutom

"Hi Romeo!"    He eyed me suspiciously. Why wouldn't he? I was smiling from ear to ear nang makapasok ako sa office. Sabay kaming pumasok ni Zach pero sa iba kami dumaan para walang tao ang makakita saamin. It was nice, really... To got to know him like that.   "Ang aga-aga ang saya mo ha! Iba iyomg energy! Nangangamoy nadiligan! Am I right, Rose?" Nakiupo pa ito sa mesa ko.   "Tama! Tuesday palang, ang ganda ng ngiti eh. Make kwento!" Pagsang-ayon ni Rose dito.   Sino ba naman kasi hindi sasaya ang umaga kapag pagbangon mo, mukha ni Zach ang sasalubong saiyo? Yes, puyat ako. Pero nawala ang lahat ng iyon nang idilat niya ang mata niya kaninang umaga habang nakatingin saakin.    Parang nasa alapaap padin ako hanggang ngayon. Meeting his family, the contract, the court and his little ho

  He was the one who suggested this grocery store. He handed me a cap to hid my face. Ganoon din naman ang ginawa niya eventhough I doubted it. Mukha parin siyang boss kahit nakasumbrero.   Napatingin ako sa kamay namin nang hawakan niya ito pagkapasok namin ng supermarket. Sabi na eh, hanggang dito pagtitinginan padin siya kahit nakasumbrero.   Almost everyone would stop what they were doing and stared at us. I did my best to hid my face baka ma-chismis pa ako! Iyong mga babae naman bumababa ang tingin nila sa kamay namin na magkahawak, sabay taas ng kilay. I wanted to laugh dahil ako mismo tataasan ko rin ng kilay ang sarili ko kapag nakita ko ang sarili sa salamin.   Ipinulupot ni Zach ang kamay niya sa bewang ko, as if we didn't argue awhile ago. He was getting used to it. Him, snaking his hand on my waist. Hindi na ako magrereklamo like hello? Lugi paba ako?   Bumitiw ako saglit par