Chapter 12 (6) You’re my wife! Mrs. Choi(Angie POV)Isa lang na yapak ang aking naririnig. Ang pamiliar na palakpak nito ang nagsasanhi upang mas lalo akong kabahan. Nag-iisa lang siya. Bakit nag-iisa lang siya?“Bravo Michael. Bravo.”“Master Sayruz…”“Ito ba ang isusukli mo sa akin? Pagkatapos ng ginawa ko sayo, ito lang ba ang isusukli mo sa akin?”“Stay where you are Master Sayruz. Take a single step forward I will cut her throat!” Kaya hindi ko na narinig ang mga yapak nito. Mas lalo namang idiniin ni Michael ang kutsilyo sa aking leeg. Napakalamig.“I heard your confession.” Saka parang demonyong tumawa si Mr. Choi.  “Ikaw pala ang dakilang kupido kung bakit natuloy kami ni Angie sa isang kasalanan na dapat lang na hindi nangyari. Worst, ginawa lang namin yun dahil sa dinadala niya. Alam mo ang tungkol

Chapter 12 (7) You’re my wife! Mrs. Choi(Angie POV)Wala naman talagang masama akong nararamdaman. Nag-aalala lang ako ng sobra para kay Mr. Choi. Sana nga di nila tinatakpan sa akin ang tunay na kalagayan ni Mr. Choi. Umalis man si Chairwoman Choi, ngunit sa paligid ko naririto ang mga tauhan niya at yung dalawang katuwang ko na si Miss Cath at Dorothy. Pinagbabalatan naman ako ni Dorothy ng mansanas habang si Miss Cath abala na nga sa pagbigay sa akin ng ilang folder kung alin daw ang gusto kong desenyo sa mga bibilhing damit. Sinabi ko na may mga damit naman ako, kaya lang hindi ko parin nakukuha sa apartment. Kailan ba talaga ulit ako makakabalik roon? Kapag pilit ko naman tumakas, napapahamak lang ang mga trabaho ng  taong nasa paligid ko. Kaya ang ginagawa ko talaga…Yung mura, pero hindi naman sa akin sinasabi ni Miss Cath kung magkano ba ang mga damit na yun. Sa ayaw man o gusto ko kailangan kong pumi

Chapter 12 (8) You’re my wife! Mrs. Choi(Sayruz POV)Bakit nag-aaway kami ng bansot na yun kapag parati kaming nagkakaharap? Nakakainis. Pero kapag napapatawa ko naman siya, gumagana ang pakiramdam ko, o kahit ngiti lang.Naririto ako sa may harapan ng bintana at kanina pa ako kinukumbinsi ng ilang nurse na mahiga at magpahinga muna ako. Ngunit may kung ano talaga sa akin na bumabagabag lalo na alam ko aalis si Angie at malalayo sa akin.Tss. Anong problema doon? Mas mapoprotektahan siya ni Grandma lalo na alam na nito na lapitin sa di kanais-nais na sitwasyon ang bansot na yun. Tss.“Master Sayruz, kailangan niyo po magpahinga.” Humarap ako sa personal assistant ko since nga wala sa paligid ang taksil na si Michael.  Sa totoo lang naawa ako kay Michael, ngunit sa sarili ba niya, naawa siya? Hindi. Alam kong marami siyang ginagawa sa likuran ko. Tsk.“I need the profile

Chapter 12 (10) You’re my wife! Mrs. Choi(Angie POV)“Angie, nagpapatawa ka ba? Ano na ba ang katayuan mo ngayon? Kilala mo ba ang sarili mo ngayon? Isa ka nang Choi at asawa ka ng CEO ng Choi Corporation. Kailan mo nalaman na ang isang madam Choi nakikisalamuha sa mga empleyado?”“Eh?”“Tsk. Isa ka na ngang Choi. Asawa kita at di mo ba yun naitatak sa isipan mo. Tinangap ko yung saksak para lang maprotektahan ka. Dahil sa pamilyang Choi alam mo ang pinaka-importante? Babae. Lahat ng mga ninuno ko pinuprotektahan ang asawa nila. Isipin mo na lang Angie ang kahihiyan kapag hinayaan nga kita sa kagustuhan mo na makapagtrabaho pa sa kompanya. Saka ano na lang ang sasabihin niyan sa akin ni Grandma? Pabaya? Tsk.”Kaagad nitong kinuha ang kanyang tsaa. Kaya yun, impossible pala talaga na makabalik ako sa kompanya. Pero hindi rin ata susuko ang bibig ko ngayong araw.

Chapter 12 (12) You’re my wife! Mrs. Choi(Sayruz POV)Naghintay na ako sa may terrace at bahagyang inaayos ko ang aking buhok. Narinig ko nang bumukas ang pinto at alam kong si Angie na nga. May kasalanan siya sa akin. Pinaghintay talaga niya ako ng masyado. Tsk.Narinig ko ang yapak nito na papalapit na. Di ako lumingon sa kanya para ipakita na hindi ko nga nagustuhan na pinaghintay niya ako ng ganito.“Master Sayruz…”“Tsk. At kailangan mo pa talaga akong tawaging sa—.” Natigilan ako ng lumingon ako sa kanya. Bigla akong napangisi.“Where is she?” Ang kaharap ko ngayon yung personal assistant na binigay ni Grandma kay Angie. Di ko na hinintay ang sagot niya, tumayo na ako sa aking kinaka-upuan at pumasok sa loob.“Angie!” Baka mas pinauna niyang pinapunta ang P.A nito kesa sa kanya. Nagsiyukuan ang mga tauhan ko. I check th