Lahat ng Kabanata ng Into His Fake Embrace: Kabanata 11 - Kabanata 20
45 Kabanata
KABANATA 11
Nagising siya dahil sa isang matigas na bagay na nakadagan sa kanya. Mabilis niyang naramdaman ang pagtama ng malamig na hangin sa balat niya. Dahan-dahan niyang iminulat ang kanyang mga mata. Inikot niya ang kanyang tingin sa paligiid. Nasa isang ‘di pamilyar na silid siya. Naramdaman niya ang paggalaw sa kanyang likuran kaya napalingon siya. It was Kiel. Hugging her from behind. Naramdaman niya ang nakadantay na braso at paa nito sa kanya. Natatakpan ngayon ng iisang puting kumot ang mga hubo’t hubad nilang mga katawan.
Magbasa pa
KABANATA 12
Sa isang mamahaling restaurant sila  kumain. Halatang pangmayaman ang lugar na ‘yon dahil sa mga kumikinang na mga gintong desinyo sa loob tulad ng flower vase, mga lampshade, ‘yung kulay ng sahig, ‘yung upuan at mesa. Lahat ng gamit na makikita roon ay may parte kung saan may kumikinang na ginto. In short, para sa mga mayayaman at malalaking tao ang ambiance ng lugar. Pati ‘yung mga tao na kumakain roon, halatang ipinanganak na may gintong kutsara sa mga bibig. Amoy “expensive” rin ang paligid. Kung sabagay nga naman, lugar ‘to para sa mga milyonaryo o bilyonaryo na mga tao. Except sa kanya at sa mga kaibigan niya, nakapunta sila rito dahil libre. Mahirap lang sila. Nakakatawang isipin na ang kagaya nilang average lang ang estado sa buhay ay nakapunta sa ganitong lugar. Pinaghila siya n
Magbasa pa
KABANATA 13
SPG! R18+ It’s alredy midnight. Nandito ngayon sila ni Kiel sa rooftop ng malaking cabin nito. Magkatabi silang nakahiga sa isang malaking lounge habang nakatingala sa kalangitan.  Ang binata ang nagyaya sa kanyang mag star gazing. Pagkatapos nilang mag-enjoy kanina sa pagzi-zipline, kumain sila ulit sa isang simpleng restaurant. Mas nabusog siya sa mga murang pagkain do’n sa restaurant na ‘yon kesa sa nauna nilang kinainan kanina. Bago sila pumunta sa cabin nito, nagpalit muna siya ng damit sa cabin niya. Isang pares ng BT21 panjama ang isinuot niya. Pagpunta niya kanina sa kanyang cabin, wala ng
Magbasa pa
KABANATA 14
THREE WEEKS LATER…. She and Kiel are currently riding a speed boat. Nakaangkas siya sa binata habang malakas na minamaneho nito ang speed boat. Medyo lumalayo na sila sa resort. “WOHOO!!” Sabay nilang sigaw nang tamaan nila ang sinasalubong nilang alon. Itinaas niya ang mga kamay sa ere. Nililipad na ng hangin ang kanyang buhok. Basang-basa na rin sila dahil mahigit limang minuto na silang nakikipaglaro sa mga alon. “I AM FREE!!” Malakas niyang sigaw sabay tayo. “GET READY!” Sigaw ni Kiel. Handa na itong salubungin ulit ang malaking alon na papunta sa deriksyon nila. Mabilis naman siyang bumalik sa pagkakaupo sabay mahigpit na yumakap s
Magbasa pa
KABANATA 15
Today is their last day. Ito na ang huling araw nilang magkakaibigan sa resort. “Friend, fresh na fresh ka ah! Ang dami sigurong naidilig sa’yo si kuyang pogi noh?!” Tukso sa kanya ni Jean. Sinabayan pa ito ni Ellen sa pagtawa. Hinampas niya ang dalawa gamit ang kanyang maliit na shoulder bag. Mabilis naman nakaiwas ang mga ito. “Ayieee! Nadiligan talaga siya ng matindi. Blooming na blooming eh”. Pang-iinis sa kanya ni Ellen. “Mga siraulo”. Natatawa niyang anya rito. Nandirito ngayon sila sa cabin ni Jean. Nanonood lang siya at si Ellen kay Jean habang inii
Magbasa pa
KABANATA 16
They were currently preparing para sa unang flight nila ngayong araw. Kasalukuyan niyang nilalagyan ng brown matte lipstick ang kanyang labi. Pagkatapos ay kaagad niya iyong inilagay sa maliit na bulsa ng kanyang bagahe. Tiningnan niya ang kabuuan ng kanyang sarili sa malaking salamin na nasa kanilang harapan. Halos lahat ng mga kasamahan niya ay kagaya niya ring nag-aayos ng sarili. Nakasuot siya ng isang skirt na kulay itim. Above the knees ang taas niyon. Itim rin ang kulay ng suot niyang blazers. Inayos niya ang pagkaka-ribbon ng kulay white niyang scarf sa kanyang leeg. Lalo siyang tumangkad sa suot niyang 4-inch black heels. Medyo na miss niyang suoti
Magbasa pa
KABANATA 17
Kasalukuyan silang nakahiga ngayon ni Jean sa kanyang kama. Naglatag na ito ng bedsheet sa sahig pero hihiga raw muna ito sa kama niya.   “Friend, may tanong ako”. Biglang pagsasalita nito sabay subo ng chichiryang kinakain. Suot nito ngayon ang kulay skyblue na pares ng kanyang pajamas.   Inaayos niya ang pagkakatali ng kanyang mahabang buhok bago humiga sa kama at tinakpan ng kumot ang kanyang mga paa.   “Ano?” Sagot niya. Patagilid siyang humiga, paharap rito. Itinukod niya ang kanyang siko sabay ipinusisyon ang ulo roon.   “Nagresearch ako about sa’yo no’ng nakaraang araw”.   Umarko ang isang kilay niya. “Ang creepy niyon ah”. Serysosong anya.
Magbasa pa
KABANATA 18
                                                                   WARNING!                                                                          R-18It’s already midninght. Halos wala ng ingay ang maririnig sa labas. Nararamdaman niya ang malamig na hanging pumapasok sa loob ng apartment niya.She’s half awake.Bigla niyang naramdaman na tila may mga daliring gumagapang mula sa kanyang tiyan patungo sa kanyang dibdib sa ilalim ng kanyang damit.Kumilos ang kanyang katawan. Patihaya siyang humiga. Pero nanatili ang mga daliri sa kanyang dibdib.Ilang sandali pa’y muli na n
Magbasa pa
KABANATA 19
Alas siete na ng gabi.Magkasabay silang lumalabas ngayon ni Ellen. Magkasama kasi sila kanina sa buong flight.“Friend, nakita mo ba si Jean? Ilang araw ko na siyang hindi nakikita. Hindi na rin ako pinapansin ng isang ‘yon”. Aning kasama niya.“International flights palagi ang nakukuha niya kaya malamang hindi talaga natin siya makikita”. Sagot niya.“Gano’n ba”. Mahinang anito. “Siya nga pala, sana makabalik ulit tayo sa resort na ‘yon noh. Ang saya sa lugar na ‘yon”. Pag-iiba nito ng usapan.Napangiti siya. “Sana nga. Hinihiwalay ng lugar na ‘yon ang mga tao sa totoong mundo. Puro pagsasaya lang ang palaging nasa isip ng mga taong naroon. Sana nga makaulit pa tayo”. Pagsang ayon niya.“Bakit ba kasi hindi na maubos-ubos ang mga problema. Nakakapagod na minsan mabuhay araw-araw”. Pagrereklamo ni Ellen.“Wala naman tayong choi
Magbasa pa
KABANATA 20
Naglalakad siya sa isang masikip na daan. Ang dilim ng paligid niya. Mayroong isang light bulb na nasa dulo ng pasilyo ang kanyang nakita.Hindi niya alam kung nasaan siya.Dahan-dahan siyang naglalakad palapit sa ilaw na ‘yon.Nang kaonti na lang ang distansiya niya mula rito, bigla siyang nakarinig ng malakas na sigaw dahilan para mapatigil siya sa paghakbang. Bigla siyang nakaramdam ng takot.Boses lalake ang sumisigaw. Sigaw sa sobrang sakit.Ang lalong nagpa-agaw sa atensyon na ay ang pagiging pamilyar ng boses na ‘yon.Parang kilalang-kilala niya kung sino ang may ari ng boses na ‘yon, hindi niya lang maalala kung sino.Nanggagaling ang sigaw sa dulo ng pasilyo kung saan mayroon ilaw.Nagtatakang dahan-dahan ulit siyang humakbang palapit roon.Muli na naman niyang narinig ang sigaw. Patuloy lang siya sa paglalakad. Habang papalapit siya, palakas rin ng palakas ang sigaw.Hanggang sa tuluyan
Magbasa pa
PREV
12345
DMCA.com Protection Status