Chapter 81Alhambra TourWALA akong maisip na puntahan sa araw na iyon until I chose the Granada, Alhambra.The glories of Granada. People come there from all over the world to visit the Alhambra, a magnificent Moorish castle complex that is even more beautiful when lit up at night. Spend time wandering through the Generalife. Pero ang pinaka pinuntahan namin ay ang Granada garden has been called a “paradise on earth.”And at the end of the day, there is a Gypsy Zambra flamenco show. I and Damien dance with their cultural dance, hindi lang naman kami ang nakisaya sa culture show kundi lahat ng mga turista na naroon.I was so happy, pangalawang beses ko na kasi ang pumunta roon. Noong una ay ako lang mag-isa kaya hindi ko masyado na enjoy ang pagpunta ko roon.After we have fun, naglakad-lakad kaming dalawa. Nang mapalingon ako sa colorful fountain ay bigla akong may naalala at napahinto ako.'I wish, sa susunod kong pagtungo sa mismong fountain na ito ay kasama ko na ang isang lalaking

Chapter 83Erase BUHAY na buhay ang aking diwa sa araw na iyon kahit na magdamag akong hindi nakatulog ng maayos dahil kay Damien. Biglang nanginit ang magkabila kong pisngi dahil sa naalala ko na naman ang nangyari sa buong magdamag. Yes, I still feel sore in between my thigh dahil sa ilang beses niya ako inangkin. I get up late, kung wala lang akong meeting sa araw na iyon baka hindi pa rin ako bumangon. Umalis ako sa apartment na nandoon pa rin si Damien at mahimbing na natutulog sa ibabaw ng aking kama. Of course, he was so tired to get up and notice my absence. Nang maalala ko na wala kaming pinagusapan ng tungkol sa aming dalawa kagabi ay bigla na naman akong napapaisip ng malalim. I do not know what will happen next. Napabuntong hininga ako. "Aurora, what will be your opinion? Any suggestions?" "H-huh? Suggestions?" Nagising ang aking diwa dahil sa tanong na iyon. Nangunot ang noo ng isang head manager ng Hotel Alfonso. "Are you okay, Aurora?" nagtatakang tanong nito sa

Chapter 85ExplainingHINDI ko ito kinikibo simula nang sapilitan niya akong isinama patungo sa private plane nito na babiyahe patungong Pilipinas. Gustuhin ko mang tumanggi ngunit hindi ko na lang ginawa sa kadahilan na mapadali ang biyahe ko pauwi, isa pa I was so eager to catch a glimpse of my mother.When we arrived at the plane, nilapitan niya ako and then he offered to sit behind him ngunit tumanggi ako. Alam ko na ramdam nito na iniiwasan ko siya sa pamamagitan ng pag-upo ko sa isahang upuan.Hindi ko pa rin ito kinibo. Nagkasya akong nakatingin sa malayo at ang tanging iniisip ko ay ang aking ina na nasa hospital ngayon. Bumuntong hininga akong nakatanaw sa labas ng bintana."Sandwich, chocolate milk?"Bumalik ang aking diwa nang dahil sa boses na iyon. Napatingin ako rito ng bahagya."Wala akong ganang kumain," I refuse it."Oh, come on Aurora. It's time for dinner. Ilang oras pa bago tayo darating ng Pilipinas. So, here, accept and eat this food. Kailangan mong maging malakas

Chapter 87Escape from Meetings"WOW..." "Tama nga ang dalawang bata... Narito na siya." "Shh... She is sleeping..." Ang mga mahihinang salitang iyon ang siyang nagpagising sa aking nahihimbing na diwa sa mga oras na iyon. Unti-unti akong nagmulat ng aking mga mata. Nararamdaman ko ang masuyong haplos sa aking buhok habang akoy ay nakayuko at nakatulog. Nang maalala ko kung nasaan ako ay bigla akong napaupo ng maayos. "Good morning, baby..." My mother gladly greet me as I looked at her smiling face. "Magandang umaga, hija." Pagbati rin sa akin ni Manang Fe at Manang Pasing na nakatayo sa paanan ng kama. "Good morning..." Saka ako ngumiti sa kanilang lahat. Katulad ng nakagawian ay lumapit at nag-mano ako sa kanila at kay mommy. "Kaawaan ka ng Diyos, anak." Nakangiti si mommy, she was happy to see me there. "Kailan ka lang dumating, hija? You haven't told me to come home." "Kaninang madaling-araw po, Mommy. And I came here right away to see your situation. Kumusta na po ang lag

Chapter 89My Wife "IKAW nga, Ma'am Aurora..." Tumili ito at nagagalak na lumapit sa akin. "Kayo nga..." And she embraced me. "Hey, Jina." Nahihiyang napatingin ako sa paligid dahil sa amin napunta ang atensyon ng lahat na nasa hallway. "Ay, sorry... Na carried away lang ako, Ma'am Aurora... Akala ko kasi ay kung sinong artista ang napadpad rito eh." Napapakamot ito sa ulo. "Hey everyone... Ang pinaka-magandang boss natin," Napaawang ang mga bibig ng mga empleyado. Marahil ay nagtataka rin ang mga ito sa sinabi ni, Jina. "Jina? Stop it..." "Anyway, our very own, Ma'am Aurora Torres—" "Halika nga, ang tabil mo." Hinila ko ito patungo sa loob ng office ni Damien. "Ma'am, mas lalo ka hong gumanda ngayon." She still widely smiling. "Mas lalo ka ring naging bolera ngayon. Anyway, nasaan ang boss mo?" "Hala! Nako po, si Sir pala... Mayayari talaga ako nito," napasapo ito sa kanyang noo nang maalala ang boss nito. "Why?" nagtataka ako rito nang bigla itong may hinahagilap na dokume