Jaydes Pov:Nakarinig ako ng katok sa pintuan ko kaya mabilis ko iyon na binuksan. Nakita ko si own na nakasuot ng casual attire at naka-shades. Pinapaikot niya sa daliri niya ang susi ng sasakyan niya atang isa niyang kamay ay nakapamulsa."Let's go?" He asked.I nodded, "Wait, just let me get my things." Pumasok ulit ako sa kwarto ko at kinuha ang sling bag ko na naglalaman ng mga importanteng bagay katulad ng cellphone, wallet, and of course, makeup."Saan ba kasi tayo pupunta?" Tanong ko kay Owen nang makapasok na siya sa sasakyan.Nilingon niya ako at hindi ako sinagot. Tumaas ang kilay ko at nakaramdam ako ng iritasyon dahil sa ginawa niya."Hey, why aren't you answering me?" I asked.He started the engine and glanced at me. "Where going somewhere." Pagkatapos ay pinaharurot na niya paalis ang sasakyan. Napaawang ang labi ko at napangiwi dahil sa sagot niya. Pumalakpak ako, "Wow! Grabe! Nasagot nun ang tanong ko, Kyler Owen!"Mhina siy

Jayde's Pov:"So you're a doctor?" Tanong ni Uncle Ken.Sabi niya sa akin ay Uncle diyan na lang daw ang itatawag ko sa kanya dahil masyado naman daw pormal kapag tinawag ko siyang sir.Sa totoo lang ay hindi ako naging uncomfortable dito sa bahay niya dahil sobrang init ng pagsalubong n'ya sa amin kanina. Pagbalik namin sa loob ng bahay ay nakababa na siya mula sa kanyang kwarto. Nang makita niya si Owen ay agad niya itong niyakap ng mahigpit.Hindi mo talaga maikakaila na sobrang na-miss niya ang pamangkin niya.Tumango-tango ako sa kanya at ngumiti. "Yes po I am a doctor and I am currently in my third year residency in Grand View Hospital po."Tumango-tango siya at natawa. "Alam mo ba itong si Owen ay ang una naming inexpect na Magdo-doktor sa pamilya at susunod sa yapak ng kanyang ina ngunit talagang matigas ang paninindigan ng batang ito at kahit ipagpilitan at kung ano ang gawin

Jayde's Pov:Noong gabing iyon ay wala akong ginawa kung hindi ang magpasalama sa lalaking tumulong sa akin na ibangon ako sa kahihiyan. Pero hindi ka naman kasi ine-expect na pati sa kanya ay mapapahiya ako.Biruin ninyo ay niyaya ko pa siyang makipag inom sa bubong ng sasakyan niya. As a gentleman and a concerned person, siguro'y naintindihan niya na broken hearted ako at kailangan ko ng segway para maiwasan ang sakit na nararamdaman ko.We talked about a lot of stuff. Hindi ko nga alam kung bakit sobrang daldal ko pagdating sa kanya. Buong buhay ko na yata ay na-kwento ko na sa kanya.Nagkwento siya tungkol sa fiancé niya may kahit hindi niya sabihin sa akin alam kong he felt betrayed dahil sa ginawa ng babae. Pero kitang kita mo na mabait na tao pa rin siya dahil hindi niya tinanggihan ang kasal at pumayag siyang matali doon sa babaeng iyon kahit hindi naman niya mahal basta lang makita niya itong sumaya dahil kahit papaano ay kaibigan niya pa rin iyon.

Jayde's Pov:“Sandali lang naman, tang ina!” Sigaw ko kay Owen nang mauna itong maglakad sa akin papunta sa bodyguard niya na nakaabang na sa kanya.Napahinto ako sa paglalakad ko at napaigik nang maramdaman ko na naman ang hapdi sa aking gitna. Tang ina naman talaga…Hindi ako tinantanan nitong lalaking ito doon sa Aklan. Kahit saan kami pumunta ay gumagawa ng milagro. Ang isang linggo na tuloy namin doon ay naging dalawang linggo dahil sa kalandian niya. Hindi ako pumayag na umuwi na lang basta nang hindi ko nae-enjoy ang Boracay. Minsan na nga lang ako magbakasyon tapos puro sex pa ang aatupagin ko kung makukuha ko naman iyon araw-araw basta lumandi lang ako?Napalingon ako sa may gilid ko nang maramdaman kong may humawak sa aking braso. Inirapan ko si Owen nang makita ko siyang nakangisi sa akin.“Tang ina mo.”Tumango-tango siya, “Opo, tang ina ko po.”Natawa na lang ako dahil sa kalokohan

Jayde's Pov:I told myself. What's mine is mine. And the man right next to me? Is mine.I swear, kung wala lang talaga ako sa isang formal event, baka kanina pa ako nanabunot. Pag binantaan kita na dudukutin ko ang mga mata mo dahil sa mga malalagkit na tingin mo sa asawa ko, i-expect mong seryoso ako dahil marunong akong magtanggal ng mata mula sa isang tao.Why am I even here in the first place? I should be in the hospital, saving people's lives. Hindi dito…Kanina pa rin ako palinga-linga sa paligid para tignan kung nandito ba ang mga magulang ko, ang mga magulang ni Owen, at ang mga kaibigan ko.Kami lang yata yung mga doktor na walang choice kung hindi ang umabsent sa ospital dahil sobrang daming ibang personal na bagay na inaasikaso sa labas nito.Katulad na lang ngayon na hindi ako makapasok sa ospital dahil no choice na naman ako.Kailangan kong sumama kay Owen da