KABANATA 15—REVISED "Miguel naman! Wala sa plano na tumakbo ka sa senado!" I shouted angrily. He is sipping his coffee and I can't hold this! He gently touched my hands and smiled. "Love, dad needs me. He wants me to run for the senate position. It will help our business more." Can't he be contented at once? May negosyo na naman na. Everything is doing well in the company bakit kailangan pa na tumakbo sa lintik na politika na 'yan? "You know the drill Miguel! Magulo. Maingay at marami ang pwedeng mangyari. I want to have a peaceful environment!" Naiiyak kung sigaw sa harapan niya para maiintindihan niya man lang ako kahit kaunti. "Clea, this is not forever. The campaign will just last for months. It won't take a lifetime, love." He gently spoke but I doubted. Kilala ko si Miguel and I know how much he loves his father and that he's willing to become a monster for him. Alam ko kung paano at gaano karumi maglaro ang mga Velarde and I can't stand knowing that my husband will beco

KABANATA 17—REVISED When you thought everything was alright , think again, because you wouldn't know what's coming next. "Love, I'll get going." He walk faster near me as he give kissed in my forehead. "Papasundo ka nalang kay manong Roger kapag natagalan ako mamaya, a?" I only nodded at mabilis siyang niyakap. He get busier everyday and I don't know how to retrieve the lost days and catch up with each other. Habang nasa magkaiba kaming trabaho pakiramdam ko ang tagal-tagal na no'ng nagkasama kaming dalawa—just us. We forget how to ask each other how our day gets going because we were too busy in our own perspectives. The lost days were like years apart. "Nasa kotse na nga pala ang mga extra posters na naprint ko kagabi, love." He nodded and fastly walk away from our room. "Ingat!" I shouted and he only glance at me and mouthed I love you. I sigh deeply and massaged my temple, I should be used to this dahil simula palang ito. Hindi pa dito matatapos ang lahat at gustong-gusto

KABANATA 19-revised"Karen? Karen!" Mabilis kong hinabol ang babaeng papasok sa isang establishment and my guards immediately followed me. Napairap ako sa hangin ng hindi ko na siya makita. I'm sure si Karen 'yon. I kinda want to talk to her para makipag-ayos but I can no longer contact her in her phone number. Hindi naman nagr-reply sa mga emails at chats ko. Hindi ko na rin muling naka-usap ang kapatid kong may saltik sa utak. Kung bakit niya sinaktan ang kaibigan ko para lang doon sa babaeng haliparot na 'yun."Bumalik po tayo ng opisina mang Roger." Mahina kong wika ng makasakay ako sa sasakyan. Mabilis naman siyang tumango at agad na nagmaneho. I saw the bodyguards followed me with their designitated cars. Pagod kong inakyat ang aking opisina at hindi pa man ako nakakarating naguguluhan na ako at bakit maraming nagkakagulo rito. Outside my office are my employees, nakita ako ni Aya kaya tinakbo niya ang pwesto ko. "Thanks God you came, ma'am! Hindi ko na po alam ang gagawin." N

"Just don't go to the office today Clea." Matigas niyang wika at inaayos ang kaniyang sinusuot. "Miguel marami akong kailangang gawin doon. You know how busy is the whole company right now." Masakit ang buong katawan ko. Nawala na rin naman ang hilo na nararamdaman ko kagabi. Mabigat lang ang katawan ko na para akong dadalawin ng lagnat pero hindi pwedeng dito lang ako sa Bahay buong araw. I have tons of paperwork's to be done today. "I don't want to raise voice again Clea. I have also lots of problems in my plate, huwag ka na muna dumagdag." Singhal niya sa akin. "Bakit ba ayaw mo na naman akong palabasin ng bahay ha?" Naiinis kong sagot. He stared at me and shook his head. "I have received several death threats, now you understand?" Tinaasan niya ako ng kilay at walang lingong-lingon na umalis sa kwarto. Dali-dali akong naligo at nag-ayos ng sarili ng marinig ko na umalis na ang sasakyan niya. Kailangan kong matapos ang kahapon pa dapat na trabaho, kailangan kong pumasok n

Weeks had passed like a flash pero nandidito pa rin ako sa bahay. Nothing had changed 'tho, dahil dalawang araw nalang bago ang eleksyon ay busy na busy na masyado si Miguel at hindi na rin siya umuuwi ng bahay for the whole week. No text nor calls, para akong naghihintay rito nang milagro. I am not yet allowed to go out, and day by day mas lalo lang sumasama ang pakiramdam ko. Palagi akong nahihilo at kada gising nasusuka ako. Hindi ko alam kong normal pa ba ito, sa pagkain rin ay mas ginanaganahan ako kaya pakiramdam ko mas tumataba ako ngayon. "Hello?" Tanong ko sa kausap ko sa kabilang linya. Hindi ko na kasi tiningnan ang caller dahil busy ako sa pagpapak ng santol pero wala ng ketchup at ice cream nalang ulit. "Pack your things, aalis ka na d'yan sa inyo." Maikling wika ni Cleo at doon lang ako napatingin sa pangalan ng kausap ko at kapatid ko nga ito. "What? Why?!" Napatayo ako sa sinabi niya dahil hindi ko na naman siya maintindihan. "I already know everything. I just