“SAAN MO DINALA SI GIRLIE?” Pinagpapalo ni Natalia ang dibdib ni Matt, “Hayup ka, napakasama mo talagang tao! Nakakadiri ka!” Sigaw niya rito ngunit hindi niya alam kung bakit kahit anong sabihin niyang pang-iinsulto ay hindi siya nito pinapansin kaya mas lalong naghuhumiyaw ang galit na nararamdaman niya para dito. Kinaiinisan rin niyang bigla na lamang nitong pinaalis ng mansion si Girlie na ni hindi man lamang niya alam kung saan ito dinala ng lalaki at ayaw naman nitong sabihin kung nasaan ang kapatid niya. “Napaniwala akong kahit pano may natitira pang kabutihan dyan sa puso mo. Na talagang tinulungan mo ako para hindi tuluyang mapariwara ang kapatid ko. Iyon pala, pareho mo lang kaming pinaglalaruan, hayup ka. Wala kang kasing sama!” Umiiyak na sigaw niya rito. Hindi nagsalita si Matt, sa halip ay isinara nito ang binabasang libro at lumabas ng library ngunit wala siyang balak na tigilan ito hangga’t hindi niya ito napapaamin kung nasaan a

“MA’M, pinagbibihis po kayo ni Sir,” sabi ni Vicky kay Natalia nang hatinggabi ay katukin siya nito sa kuwarto. “Bakit raw?” Nagkibit balikat ito, “Pakibilisan nyo raw po, magpalit lang daw kayo ng damit, may pupuntahan raw kayo.” Hindi niya alam kung saan sila pupunta ng disoras ng gabi. Hinubad niya ang pantulog at nagsuot ng white shirt at kupasing maong. Naghihintay na sa kotse si Matt nang lumabas siya ng kuwarto. Kaagad siyang iginiya ni Rigor pasakay sa kotse. “Saan tayo pupunta?” Nagtatakang tanong niya kay Matt. “Isinugod sa ospital ang tatay mo,” tipid na sagot nito sa kanya. Nagulat siya sa sinabing iyon ng lalaki, “Anong nangyari kay Papang?” Nag-aalalang tanong niya. “Bigla na lang daw natumba sa tapat ng gate ninyo. Mabuti nakita ng mga kapitbahay,” sabi nito sa kanya. “Diyos ko.” Nasambit niya habang panay ang kabog ng dibdib. Pinagtatakhan niyang nalaman nito ang tungko

HINDI NAMAN SIYA MANHID. Aminado naman si Matt na sa lahat ng mga babaeng nakasama niya ay si Natalia ang pinakanatatangi. Kaya nga niya ito pinakasalan dahil ayaw na niya itong makawala pa. Ngunit pag-ibig? Malabo iyon sa kanyang mangyari dahil hindi siya naniniwala sa salitang iyon. Simula nang maabutan niya ang kanyang Mama kasama ng kalaguyo nito, hindi na siya naniwala sa salitang pag-ibig. Lalo pa nang matuklasan niyang pati ang kanyang Papa ay may ibinabahay rin. At nagsasama lang ang mga ito ng dahil sa mga negosyo ng mga ito. Hindi nag-e-exist ang salitang pag-ibig sa relasyon ng mga ito. At tama naman ang mga ito. Masasaktan lang siya kapag natuto siyang umibig. Hindi ba at ganuon ang nangyari sa Antie Nena niya? Pati na rin sa family driver nila nuon na si Mang Ruben? Sumama ang asawa ni Mang Ruben sa ibang lalaki. Dahilan kung bakit gabi-gabing naglalasing si Mang Ruben at nagresign na sa pagiging family driver nila.

“NAKU MA’M napagalitan kaming lahat ni Sir nung nadulas ka. Sobrang nag-alala si Sir sa inyo,” kwento ni Vicky nang hatdan siya nito ng kape sa kuwarto, “At kabilin-bilinan ni Sir bago umalis kaninang umaga, bantayan ko kayong mabuti. Kapag nabalian raw kayo ng buto, habang buhay kong babayaran iyon,” anitong bahagya pang napahagikhik, “Ang sweet ni Sir, di ba Ma’m?” Napaismid lang siya. Si Matt, sweet? Guilty lang marahil ito kaya ganun. “At saka balita ko dapat pupunta si Sir sa Cebu pero kinansel na lang nung nadulas kayo. Eksaherada, hindi ba Ma’m?” Nagbuga siya ng hangin, “Ang mabuti pa, tulungan na lang kitang maglinis. Naiinip ako ng ganitong walang ginagawa.” “Ay naku Ma’m, gusto mo bang katakot takot na sermon ang abutin ko kay Sir kapag pinagalaw ko kayo ditto? Kung gusto nyo, magbasa na lang kayo sa library. Hindi naman naka-lock ang library. . .” Naisip niyang mabuti ngang malibang ang utak niya,

“GUSTO KO SANANG MABISITA SI PAPANG,” sabi ni Natalia kay Matt nang naghahapunan sila, “Sana hayaan mo akong mag-stay dun kahit isang lingo lang.” “Okay.” Ito lang ang tipid na isinagot sa kanya ni Matt. “T-talaga? Isang lingo?” Masayang sabi niya. Tumango lang ito sa kanya. Pagkatapos nitong kumain ay nagmamadali nang tumayo, na parang ni ayaw man lamang siyang tingnan. Naiiling na itinuloy na lamang niya ang pagkain. Hindi na niya pinagtatakhan ang kilos na iyon ng lalaki. Mistula itong panahon na paiba-iba ang timpla. Nang matapos kumain ay naligo na siya at gumayak pauwi sa bahay. Excited siyang makasama ang mga kapatid. Nagulat siya nang datnan si Nathaniel, ang sumunod sa kanya, “Mabuti naman at naisipan mong bisitahin sina Papang,” hindi maiwasan ang hinanakit sa tono ng pananalita niya, “Si Girlie basta na lang naglahong parang bula, ni hindi man lang nagpaalam sakin.” “Ikaw nga itong basta na lang na