Hindi ko alam, nararamdaman ko na naman yung takot na nararamdaman ko noon. Yung takot na isinumpa ko noon na ayoko nang maramdaman at sana hindi ko na maramdaman sa kasalukuyan ngayon, ilnag beses kong pinangako sa sarili ko noon lahat.. Pero andito na na naman ako sa sitwasyong ito at sa pagkakataong 'to ay hindi ko na alam kung papaano kong tatakasan o paano ako makakawala sa sitwasyong ito. Hindi ko kasi alam kung papaano kong tatanggapin lahat nang 'to kasi sa totoo lang naging sobrang laki ng part ni Tyron sa buhay ko at siya ang naging balikat ko sa lahat ng naging problema na pinag-daanan ko kaya naman paano ako makakabangon kong ang tumulong saakin umahon ay habang buhay ng mawawala sa akin ngayon? Si Ty yung laging andiyan sa akin nung namayapa ang parents ko at alam ko kung gaano kalabag sa loob niya nong kailangan niyang bumalik sa ibang bansa at kailangan niya akong iwan ngunit sa totoo lang kahit nasa ibang bansa siya ay hindi niya ako nakalimutan na kamustahin o tawa

HINDI mapakali si Jaez sa kinauupuan nito habang hinihintya na magkaroon ng malay ang kaniyang kasintahan, habang paalis kasi sila sa bahay nila kanina ay iyak ito nang iyak at tinatawag ang pangalan ni Tyron sa gate nila kahit wala namang tao doon kaya naman laking pagtataka ni Jaez sa inaarte ng kasintahan niya kanina lang. "Kamusta po, Doc? " Agad naman na tumayo si Jaez sa kinauupuan niya nang lumbas na ang doctor mula sa silid ni Bianca. "The baby is okay and your wife is okay too.. Pwede kana pumasok sa loob" Ani ni Doc na naka-ngiting tumango. Tumango nalang naman din si Jaez at dali-daling pumasok sa loob ng silid ni Bianca. Nadatnan ni Jaez si Bianca na gising ngunit naka-tulala lang ito sa pinto kaya naman agad na nilapitan ni Jaez si Bianca at agad na hinawakan ang kamay nito. "Baby, are you ok? "He asked. Hindi naman agad naka-sagot si Bianca at nakatulala parin ito na tila wala sa kaniyang sarili. "Baby" Pag-uulit ni Jaez. Lumingon naman sa kaniya si Bianca na

"HAPPY NEW YEAR "Dinampian naman ako ng halik ni Jaez sa labi habang sabay naming pina-nonood sa langit ang mga magagandang fireworks, ito na ata ang new year na papalit sa isipan ko. Sa mga lumipas kasi na new year ay parang hindi ko naramdaman dahil na rin siguro sa nararamdaman kong sakit kaya ang mga nag daan na new year ay hindi ko manlang naramdaman. "I'm so happy, kasi ikaw yung kasama kong icelebrate ang ganitong occasion " Ani ni Jaez habang hawak ang kamay ko. Walang kahit na ano ang lumabas sa bibig nito at tanging halik lang sa labi ko ang naging sagot niya sa sinabi kong iyon, sobrang swerte ko sa lalakeng gaya niya dahil sa totoo lang never niyang pinaramdam sa akin yung mga kinatatakutan ko sa isang relasyon and sobrang saya ko dahil lahat ng pangarap ko natutupa, natutupad na namin ng sabay. "Tara na sa baba"Ani ng Mommy ni Jaez. Tumango lang naman kami ni Jaez at sumunod na rin kay tita na bumaba na, hindi ganon karami ang niluto ni tita dahil kaunti lang naman

"I'm scared, I dreamed about you" Ani ni Bianca na hindi matigil sa pag iyak habang mahigpit pa rin na yakap si Jaez. Habang si Jaez ay patuloy pa rin ang pag tatahan kay Bianca habang hinahagod ang likod nito, ramdam na ramdam pa rin kasi ni Jaez ang panginginig ng kamay ni Bianca na tila grabe ang takot na nararamdaman nito. "Kung ano yung napanaginipan mo, hindi magiging totoo 'yon" He whispered. "I hope so" Ani naman ni Bianca. Ilang sandali pa ang lumipas bago tuluyang tumahan si bianca sa pag iyak nito at nang tuluyan na nga itong tumahan ay pinaiinom ito agad ni Jaez ng tubig upang kumalma naman ito dahil nanginginig pa rin ang kamay niya. Gustong itanong ni Jaez kung ano ang panaginip ni Bianca ngunit nagdadalawng isip ito dahil baka pag tinanong niya ay muli na naman itong umiyak kaya naman minabuti nalang ni Jaez na hayaan na lang. HALOS TATLONG ORAS DIN NANG TULUYAN na ngang kumalma si Bianca at sakto naman ay nakatanggap na si Jaez ng text mula kay Ace na ayos na a

(DUE) NAG-PUNTA akong mag isa sa cemetery dahil pinilit ko talaga si Jaez na pumuntang office dahil marami siyang kailangan na gawin samantalang ako naman ay walang gagawin kaya naman i spend my whole day sa cemetery. "Sobrang tagal na rin na ako nalang mag isa... Araw araw kong sinusubukan na maging kompleto tulad noon and thankfully unti-unti ko na po siyang nagagawa dahil tinutulungan po ako ni Jaez na maging ok" I whispered. "Mom, Dad. Malapit na po akong manganak, sayang lang po at hindi niyo makikita ang apo niyo" I added. Napayuko naman ako. "wala na rin si Tyron, Dad.. Pinag bilin niyo po ako sa kaniya pero kahit siya iniwan na rin ako, sobrang hirap po kasi nung nawala kayo siya ang sandalan ko— kaso iniwan na rin niya ako" Ramdam ko ang pag patak ng luha na dumaloy sa pisnge ko ngunit hinayaan ko lang iyon na tumulo. "Ngayon po, pinipilit kong kayanin ulit ang lahat kahit andito na naman ako sa punto na gusto ko nalang sumuko at