MarissaNasa tabi ko si Sir Ethan at nakatingin lang siya sa labas ng bintana at tahimik. Walang imik at walang maririnig na kahit anong kaluskos kundi ang paghinga lang namin. Anong meron at natahimik siya? Well, kahit ano namang isipin ko ay hindi ko rin naman mababasa kung ano ang nasa isip niya. Kesa naman na usisain ko siya ay mananahimik na lang ako. Hawak ko ang paper bag na naglalaman ng damit na binili niya. Sabi niya ay may pagbibigyan daw siya, siguro doon siya pupunta ngayon. Napabuntong hininga ako. Hay, gusto ko nang umuwi! "What's wrong?" narinig kong tanong ni Sir Ethan kaya napatingin ako sa kaniya. Ngumiti ako ng tipid."Wala naman po," sagot ko at umiling. Nakita ko na napataas siya ng kilay habang seryoso ang mukha. Sir, wala naman akong problema. Baka ikaw meron pero wag mo akong idamay."Are you sure? It seems that you need to tell me something." Sir, anong sasabihin ko sayo? Kung sinabi ko ba sayong pagod na ako, papauwiin mo ba ako?"No, no, wala po sir! There

MarissaAgad akong napahiwalay kay Sir Ethan at naglakad ng ilang hakbang palayo sa kaniya. Inayos ko ang sarili ko at napatingin sa paligid. Nakita ko ang nagngingitngit na mga ngipin ng mga babaeng gusto si Sir Ethan. Okay girls, I am not one of you! Please lang, natipalok lang ako. Nang maitukod ko ang paa ko ay bigla itong sumakit. Napangiwi ako.“Miss Marissa, okay ka lang?” tanong ni Sir Arnold at agad akong dinaluhan para alalayan. Napatango ako.“Yeah, thanks Sir Arnold. Pwede bang patulong naman maglakad paupo doon?” mahinang tanong ko kay Sir Arnold sabay nguso doon sa isang upuan na malapit. Tumango naman siya at inalalayan ako. Sa gilid ng mata ko nakita ko ang natuod na si Sir Ethan at nakatingin sa aming dalawa ni Sir Arnold. Kita ko sa mukha niya ang kaseryosohan at walang nakikitang emosyon.“Hindi ko akalain na tatanggihan mo si Sir Ethan,” narinig kong sabi ni Sir Arnold pagkatapos niya akong tulungan makaupo. Napabuntong hininga ako.“Did I do something wrong?” tano

EthanAfter a few more minutes, I’m back to my senses when I saw Jeric stood up from his seat and went to Marissa and walked around her. I just looked at them and their interaction.“I guess you could do it,” Jeric said seriously. Nakita ko na parang nakahinga ng maluwang si Marissa sa sinabi ni Jeric. The latter gave him a smile. “I don’t have any other choice. Erin is right to choose you, you’re the only one who can fit in that dress.”“I’ll try not to make a mistake.” I can see how determined Marissa is when she said that. I stood up and went towards them. Jeric backed away with a few steps giving me some space. Napatingin si Marissa sakin at napakurap. She looks really angelic! F*ck! If she’s not Jeric’s employee, I might already pull her away and took her somewhere! “Sir Ethan?” Tawag pansin niya. I gave her a blank look before nodding.“Not bad. I mean the dress is not bad,” sabi ko at hinarap si Jeric na napangiti sa sinabi ko. May nakakatawa ba sa sinabi ko. “When will this pi