"You're back in the country?! Calley, what are you doing?"Inilayo ni Calley ang cellphone mula sa tainga nang marinig ang malakas na tinig ng Ninong Lito niya. She had somehow expected this. She somehow knew her Ninong Lito would react this way.Ibinalik niya ang cellphone sa tainga nang sa tingin niya'y tapos na sa panenermon ang kausap. "I've managed to leave the airport without someone following me, Ninong. Don't worry." Lumingon siya sa likod ng taxi na sinasakyan upang siguraduhing walang kahina-hinalang sasakyan ang nakasunod sa likuran.Naging maingat siya sa paglapag pa lang ng eroplano. Bago bumaba ay nagpalit na siya ng damit sa loob ng restroom ng eroplano at nagsuot ng disguise. She wore a blond wig, put glasses on, a

         "This tastes good, anak! You should really put this on the market!" bulalas ni Felicia nang matikman ang homemade wine na dala ni Leonne.           Leonne Zodiac was the 7th child, and he lives a couple of miles from Asteria. He was a farmer but he owned a huge mango orchard and rice field. Nang bumisita ito sa Asteria upang daluhan ang kaarawan ng kapatid na si Lee ay may dala itong dalawang bayong na ang laman ay bote-boteng wine na gawa sa mangga at bigas. Leonne thought of making wine out of his harvests. Mga harvests na hindi nito naibenta, lalo na sa mga mangga. Yaong mga bungang hindi maganda ang klase o hindi makinis ang balat. Leonne didnt want to sell them in the market, kaya ginagawa na lang nitong wine ang mga iyon.

Lalong hindi nakapagsalita ang lahat sa narinig. Si Felicia ay muling napasinghap, ang magkakapatid ay napatingin sa kaniya; shock and amusement were on their gorgeous faces.             Nagpakawala siya ng malalim na paghinga saka bahagyang yumuko. "Damn it," she uttered. "Now I look even worse..."             Wala pa ring salitang namutawi sa bibig ng lahat. Nanatili ang mga itong tahimik.             Nagpatuloy siya. "I tried to speak to you about this a while ago, Phill, but you wouldn't listen. Look what I did—I had to say this in front of everyone."   

           MALAKAS NA RING ang nagpaigtad at nagpagising kay Calley. Napatuwid ito ng upo at nilingon ang katabi na patuloy pa rin sa pagmamaneho.             Naalimpungatan siya. Ni hindi niya namalayang nakatulog na siya. Inituon niya ang tingin sa labas ng bintana at nakitang nasa pamilyar na daan na sila. They were in Contreras. Alam niya ang daang iyon dahil araw-araw niyang binabyahe iyon sa tuwing papasok siya noon sa healthcare center. It was the road heading to the beach house.             Inayos niya ang upo at sinulyapan ang oras sa relos.            

Matapos ang tanghalian ay umakyat na si Calley sa master's bedroom at nahiga roon matapos makaramdam ng matinding pagka-antok. She wasn't able to get as much sleep as she could last night because of overthinking. Tapos ay maaga pa siyang nagising para umalis sa Asteria.Natural sa buntis ang madalas na makaramdam ng pagkaantok at pagkapagod, kaya minabuti niyang ipahinga ang sarili at doon muna sa taas habang si Phillian ay nilinis ang kusina.Nang magising siya'y pasado alas sinco na ng hapon. Bumangon siya at nagtungo sa banyo upang maligo. She wasn't feeling well during this time; she was feeling dizzy. Umasa siyang aayos ang pakiramdam niya kapag nakaligo na siya. She knew she only needed a cool bath, makatutulong iyon para mawala ang pagkahilo niya.