I BELONG WITH YOU[General Fiction/Romance][CHAPTER 14][Athena’s POV]Ano raw? Tinawag akong ‘baby’ ni Levi sa harapan ng mga kaibigan ko? Jusko!Parang gusto ko nang tumayo mula sa pagkakaupo at tumakbo pabalik sa silid namin para maiwasan ang mga nanunuksong tingin ng mga kaibigan ko.“Ehem!” Pagkuwa’y turan ni Myka habang nakangisi. Palipat-lipat ang tingin nito sa amin ni Levi. “Meron ba kaming hindi alam?”“Baka may gustong magkuwento.” Singit ni Aria habang tinititigan ako. “Sino kaya ‘yon?”“Parang si Dylan yata.” Biro ni Keera habang nakangiti. “Dylan, may alam ka ba?”“Choy, wala akong alam diyan ha.” Tumatawang sabi ni Dylan habang nilalagyan nito ng pagkain ang plato ng asawa.“Uhm, guys…” I cleared my throat as I gripped the jar of salt. Hindi ko alam kung sa paanong paraan ako magsisimula. Kasalukuyan pa lang akong bumub’welo nang biglang nagsalita si Levi.“Girlfriend k

I BELONG WITH YOU[General Fiction/Romance]A/N: Ang kabanatang ito ay naglalaman ng mga eksenang hindi angkop sa mga batang mambabasa.-----[CHAPTER 16][Athena’s POV]“Baby?”Maang akong napalingon kay Levi nang kunin niya ang atensiyon ko. Kung anu-ano kasi ang tumatakbo sa isipan ko kaya hindi ko napansin na nakahinto na pala sa parking ng hotel ‘yong kotseng sinasakyan namin. Pagkatapos nang aming kasal ay kumain kami kasama ang mga kaibigan ko, then after that ay nagsibalik na ang mga ito sa Manila at kaming dalawa na lang ni Levi ang naiwan sa Baguio.“Ah, nandito na pala tayo.” Pagkuwa’y turan kong natatawa para pagtakpan ‘yong kabang nadarama ko. Ewan ko ba, pero ang OA talaga ng nararamdaman ko ng mga sandaling iyon. Talo ko pa ang bibitayin.“You alright?” Nag-aalalang tanong niya.“Yeah, of course. I am fine.” Tugon ko. Nang bumaba siya ng kotse ay bumaba na rin ako. Agad n’yang hi

I BELONG WITH YOU[General Fiction/Romance][CHAPTER 18][Athena’s POV]“Mauna na ako, Lino.” Turan ko kay Lino nang sumulyap ako sa relo sa kaliwa kong braso. Pasado alas-singko na ng hapon. Tiyak akong nakauwi na si Levi. Though nagpaalam naman ako sa kanya na may ka-meeting ako, pero ang sabi ko kasi sa kanya ay saglit lang ako para may oras pa kaming dalawa para mag-bonding. “Baka hinihintay na ako ng asawa ko, eh.”“Okay.” Nakangiti n’yang sabi habang inililigpit ko ‘yong mga gamit ko. “Sana, one day, katulad mo rin ‘yong mapangasawa ko. ‘Yong excited umuwi kasi nag-iintay ako.”“Sa tingin ko’y mabuti kang tao kaya tiyak akong makatatagpo ka ng babaeng karapat-dapat para sa’yo.”“Sana nga, Architect.” Nakangiti n’yang sabi kaya nginitian ko rin siya.“Think positive.”“Salamat, Architect.”“Okay.” Tumayo na ako mula sa pagkakaupo. “Mage-e-mail na lang ako sa’yo kapag naayos ko na ito. So,

I BELONG WITH YOU[General Fiction/Romance][CHAPTER 20][Athena’s POV]Tiningnan ko ang oras sa phone ko. Pasado alas-diyes na ng gabi. Pagod ako, pero tila ba ayaw akong dalawin ng antok. Ang dami-rami kasing gumugulo sa isipan ko. Nakahiga ako sa sofa. Patay ang ilaw sa sala at ang tanging nagbibigay lang ng liwanag sa kinaroroonan ko ay ang liwanag na nagmumula sa TV. Bukas ang naturang aparato, pero wala naman dito ang atensiyon ko. Actually, panay nga ang lipat ko sa iba’t-ibang station, eh. Kung may kasama siguro akong manuod ng mga sandaling iyon ay tiyak na nahilo na.Sinadya kong sa sofa mahiga at hindi sa kuwarto ko dahil nando’n si Levi. Pakiramdam ko’y nalipat sa kanya ‘yong bwisit ko kay Page.Naramdaman ko ang presensiya ni Levi na palapit sa kinaroroonan ko kaya tumagilid ako at nagpanggap na naka-focus ako sa panunuod ng palabas.“Baby?” Turan niya. Nakatayo siya sa dulo ng sofa, sa bandang paanan ko. Hi

I BELONG WITH YOUBy: Kit Ten[General Fiction/Romance][CHAPTER 22][Athena’s POV]Ayon kay Dylan, nabangga raw ang kotseng sinasakyan ni Levi dahil sa bilis ng takbo nito base sa mga taong nakasaksi.Halos sumabog na ‘yong puso ko habang lulan ako ng kotse ko patungo sa hospital kung saan isinugod si Levi. Iyak ako ng iyak, pero kahit gawin ko iyon ay hindi nito mababago ang katotohan na ako ang may kasalanan kung bakit naaksidente si Levi. Kung hindi ko sana siya inaway, eh ‘di hindi sana siya umalis ng bahay.Nang makarating ako sa hospital ay wala na si Levi sa emergency room, nailipat na siya sa isang private room.Ayon sa duktor na nakausap ko’y stable na ang kalagayan ni Levi, but he’s still unconscious due to significant traumatic injury to his head at walang kasiguraduhan kung kelan siya magigising. Hindi ko lubos maintindihan kung paano nila nasabing stable, gayong wala s’yang malay-tao.Dahan-dahan akong pumasok sa maliit na kapilya sa loob ng hospital. Tahimik akong naupo