Jack Garrett POV"Inis na inis ka yata ngayon, Justine?" tanong ni Mafuyu kay Justine. Kasalukuyan silang dalawa ang nandito dahil si Lance at Gilbert ay mga busy sa kani kanilang mga buhay. Ewan ko lang kung ano ang pinagkakaabalahan nga mga ito.Pinagmamasdan ko lang silang dalawa habang nag uusap ang mga ito. Hindi muna ako ng rounds sa mga costumer's dahil nacurious ako kay Justine na ngayon ay hindi ko rin masabi kung ano ang tumatakbo sa kaniyang utak.Nakailang shot na rin ito ng sunod sunod at kada bigay ko ng baso sa kaniya ng may laman ay agad naman niya itong tinutungga.I cleared my throat kaya napatingin ang dalawa sa akin. "Sino ba yang nagpapasira ng mood mo? Kanina ko pa naririnig ang malulutong mong pagmura." aniko na kay Justine nakatingin."Tsk! I really hate that girl so much!""Who?" sabay pa naming tanong ni Mafuyu na kunot ang mga noo.Kulubot rin ang noo nito at magkasalubong ang mga kilay na animo'y inis na inis talaga sya. Nagtatagis ang bagang habang mahigpit

"Teka!"Napahinto ako sa biglaang pagsalita nito. Yumuko pa at tiningnan ang tagiliran ko dahil nakakapit roon ang kamay ni Ziya sa laylayan ng aking sa damit.Pumihit ako paharap sa kaniya at nakita kong nakayuko ito habang naglulumikot naman ang kanyang mga mata pakanan at pakaliwan. Namumula parin ito hanggang ngayon at hindi ko alam kung bakit niya ako pinipigilan.Nang tuluyan na akong makaharap sa kaniya ay saka naman nito binitiwan ang damit ko. Ngayon naman ay nilalaro niya ang kaniyang mga daliri. Nakagat rin nito ang pang ibabang labi kaya naman lalo akong nagtaka sa ikinikilos niya.Tumikhim ako para mabasag ang katahimikan sa pagitan naming dalawa. "Bakit?" tanong ko sa baritonong boses."Uhm, ahh.." napakamot muna ito sa kanyang kilay at parang hindi niya masabi ang dapat niyang sabihin. Akala ko ay galit siya o nainis dahil sa ginawa kong paghalik sa kaniya pero bakit ngayon ay pinigilan niya akong umalis at parang nalilito pa sya sa kaniyang sarili.Hinihintay ko lang k

Tashiana Ziya POVKanina kopa napapansin na parang balisa ang kaibigan ko. Kanina pa kasi ito pabalik balik sa kaniyang nilalakaran habang naglulumikot naman ang mga daliri nito sa kamay.Narito ako sa loob ng aking kwarto habang ito naman ay nasa maliit na sala. Nakabukas lang kasi ang pintuan ng aking kwarto kaya kitang kita ko kung paano siya hindi mapakali. Wari bang kay bigat at iniisip nito.Minsan nahuhuli ko pang napapasulyap sa akin ngunit kapag nagtatama ang mga mata namin ay agad siyang iiwas ng tingin.Pagod rin ako ngayon maghapon dahil kahapon pa ako naglilibot para lang makahanap ng panibagong mapapasukan ngunit sa kasamaang palad ay kokontakin nalang raw ako kapag may bakante.Samantalang napalayas naman ako sa bago kong pinasukan dahil subra subra na daw ang mga trabahante nilang naroon. Nagmakaawa naman ako na kung pwede ay mag stay ako kahit isang buwan lamang pero hindi ko na nadala pa sa pakiusap. Tinuloy parin ang pagtanggal sa akin kaya ngayon nga ay naghahanap

Kent Justine POVHalos libutin kona ang subdivision kung saan ang apartment ni Ziya, kakahanap lang sa kaniya.Saglit lang ako nawala dahil kinuha ko ang aking kotse nang magpatiuna itong maglakad at pagbalik ko sa tapat ng apartment nila ay bigla ba naman ito nawala? Nasulyapan kopa siyang lumiko bago ko sa isang kalye pero nang susundan kona siya ay wala na ito roon. Nagpaikot ikot pa ako dito sa subdivision nila at baka sakaling makita kopa siya ngunit hindi kona ito mahagilap pa.Saan ba nagpunta ang babaeng iyon at bigla nalang nawala? pinagtataguan niya ba ako? o sadyang may pagka makulit ito?Sa inis ko ay pinaghahampas ko ang manela ng aking sasakyan. Narito parin ako sa loob ng aking sasakyan at nananatiling nakaparada malapit sa apartment nito.Balak ko lang naman sana siyang sunduin dahil ngayon kona siya pauumpisahin sa trabaho niya dahil natupad ang plano kong mapabalik ito sa resto.Sinabi kasi kaagad sa akin ng kaibigan nitong si Stephanie kagabi na pumayag na raw si Zi

Nandito ako ngayon kung saan ang opisina ni Kent dito sa restaurant dahil pinilit nang pinilit ako nito na sumama sa kaniya kahit hindi ko naman gusto. Hindi lang siya dahil pati na ang kaibigan ko ay nakigatong narin para mapapayag akong sumama sa impakto na ito. Mula nang umalis kami sa apartment at hanggang makarating kami rito sa kaniyang opisina ay hindi nagbabago ang expression ng aking mukha, nakabusangot at naiinis sa aking kasama. Nakaupo ako rito sa upuan katapat ng kaniyang mesa habang naghihintay ng kaniyang sasabihin at kung anong gagawin ko dito kasama siya. Kanina pa kasi ako nakatunganga rito at walang ginagawa samantalang itong kurimaw na ito ay abala sa kaniyang ginagawa. Nakatuon lang ang atensyon nito sa kaniyang laptop at may tinitipa roon na hindi alam kung ano. At paminsan minsan naman ay binubuklat nito ang mga file na nakapaloob sa folder na nasa tabi niya. Kanina pa ako nagtitimpi sa inis ko dahil anong ilang na akong nakaupo rito ay walang siyang sinasabi