Lahat ng Kabanata ng My Fake Nerd Girlfriend : Kabanata 21 - Kabanata 29
29 Kabanata
Chapter 21
Namangha si Blessie sa paligid. Ang ganda ng tanawing nakikita niya at sariwa ang hangin. Maraming puno at kita ang bughaw na kalangitan. Sa baba naman ay makikita ang mga bahay at sa malayo ay ang Taal Volcano na bapapaligiran ng tubig."Do you like it here?" tanong ni Marius nang makalapit siya kay Blessie. Tumango nang ulo si Blessie na hindi humaharap kay Marius. Lahat nang makita niya ay namamangha siya sa sobrang ganda."Ang ganda dito at ang tahimik ng lugar na ito. Parang gusto kong dito na tumira," sabi pa ni Blessie. Nakikita niya na perfect place ang lugar na ito para tirhan."Really?" hindi makapaniwalang tanong ni Marius. Mas lumapit pa siya kay Blessie. Itinukod ang kamay sa bakod na nakapalibot sa buong lugar. Ramdam ni Blessie ang katawan ni Marius sa kanyang likuran."Oo. Naisip ko lang na dito walang polusyon. Walang ingay ng mga sasakyan. Walang masyadong kapitbahay. I mean hindi lapit lapit ang bahay. May katahimikan ka at may privacy." rason ni Blessie. Mas inila
Magbasa pa
Chapter 22
Walang kibuan sina Marius at Blessie habang binabagtas ang daan papunta sa bahay nina Blessie. Nagpapakiramdaman silang dalawa. Pagkatapos ng insidente ng halikan nila kanina ay nagkailangan na silang dalawa. Hindi na nagtangka pang tumingin si Blessie kay Marius. Inihinto ni Marius ang sasakyan niya sa gilid ng daan. Hindi napansin ni Blessie na nasa tapat na sila nang bahay nina Blessie. Bubuksan na sana ni Blessie ang pintuan nang hawakan ni Marius ang kamay kamay niya."Can we talk?""Bukas na tayo mag usap, Sir Marius. Pagod na ako," iwas na sagot ni Blessie. Hindi siya tumitingin sa mga mata ni Marius."May gusto lang akong linawin. Sana hindi mo masamain 'yong halik kanina," sabi ni Marius. Mali siya na ginawa niya iyon. Alam niyang nagpapanggap lang sila."Sa opisina na lang tayo mag usap." pag iiwas pa ni Blessie."Okay. Goodnight, Baby. And see you tomorrow sa office," may lungkot na sabi ni Marius. Talagang iniiwasan ni Blessie na pag usapan ang tungkol sa kanila.Siya na
Magbasa pa
Chapter 23
Trenta minutos nang inianunsiyo ng piloto na maglanding na ang eroplano. Nag antanda si Blessie. Saka kumapit nang mahigpit sa upuan. Mariin siyang napapapikit. Nagtaka siya nang may mainit na kamay na pumatong sa kanyang kamay. Napamulat siya nang mata. Nasilayan ang guwapong mukha ni Marius. Napatitig siya at biglang nagrambulan ang pagtibok ng puso niya.Napahawak siya sa dibdib niya na hindi inaalis ang tingin kay Marius. Naramdaman na niya ang pagbaba ng eroplanong sinasakyan nila."See, nawala ang takot mo. Next time sabihin mo sa akin para akong bahala." narinig niyang usal ni Marius. May matamis na ngiti itong lumabas sa labi.Naihilig ni Blessie ang kanyang ulo. Nagitla siya nang hinila ni Marius ang kamay niya patayo.Lumapit ang stewardess sa kanila. "Goodbye, Sir, Ma'am. And take care." tumango at ngumiti lamang silang dalawa ni Marius. Iginiya na sila sa pinto. Tila nawala sa isip ni Blessie na hawak pa din ni Marius ang kamay niya.Pagkalabas nila nang airport ay may sum
Magbasa pa
Chapter 24
Hindi nagpaalam si Marius kay Blessie nang pumunta sa stage. Nakatanga lang din siya kay Marius na naglalakad palayo sa kanya.Bagay na bagay dito ang suot nitong tuxedo. Kita ang tikas nang katawan ng binata. Guwapo talaga. Kaya maraming nahuhumaling. At isa na siya sa mga babaeng iyon. Pero, nuon 'yun. Hindi na ngayon. Nasa isip ni Blessie. Totoo na bang nuon 'yun o hanggang ngayon pa din? Umamin ka na..."Good afternoon everyone. Thank you for coming in this special day of ours. May I call in my fiance, Blessilda Magsino." namilog ang mga mata ni Blessie sa pagkabigla. Hindi siya nakagalaw sa kanyang kinauupuan. "Baby, come here." malambing na paanyaya ni Marius sa kanya. "Baby, please join me here." pakiusap pa nito. Nakatingin lang ito sa kanya. Hindi alam ni Blessie ang gagawin. Inilinga niya ang mata sa paligid. Napuno ang buong hall nang mga tao mula sa mayayaman. Para siyang nanliliit sa lahat ng mga taong andito na nakatingin sa kanya.Napasinghap si Blessie nang may humawak
Magbasa pa
Chapter 25
Ilang oras na nang nasa unit ni Blessie ang binatang si Marius. Dumating na ang pagkain na inorder nito. Gaya nang napag usapan nila kanina. Sabay silang kakain ng hapunan."Bakit ang dami mong inorder na pagkain? Dadalawa lang tayo. Mauubos mo ba lahat 'yan?" tanong ni Blessie na matiim na nakatingin kay Marius. Nakaupo lang ang binata na nakahalukipkip. "We will eat all of this food. Wala akong pakialam kung busog ka na. Basta, uubusin natin 'to." may pinal na sagot ni Marius sa kanya. Namilog ang mata ni Blessie."Hindi ko kayang ubusin 'yan. Baka ikaw.. Kaya mong uubusin lahat ito." mariing tanggi ni Blessie. "Kumain ka lang nang kumain, Blessie. Tignan mo nga 'yang katawan mo. Ang payat payat. Baka pinababayaan mo na ang sarili mo at palaging dieta ka. Hindi mo na kailangan na magpasexy. Gusto pa din kita. Kahit tumaba ka pa. At kahit ano pa ang itsura mo. Mamahalin pa din kita." seryosong sabi ni Marius. Matiim siyang nakatingin kay Blessie.Pinagkrus ni Blessie ang kanyang ka
Magbasa pa
Chapter 26
Dinala si Blessie ni Marius sa isang sikat na pasyalan sa Davao. Ang Malagos Garden Resort. Laking tuwa ni Blessie ng makita ang buong paligid sa resort. First time niyang makapunta sa ganitong lugar. Sa Baguio pa lang naman ang unang pinuntahan niyang lugar. Ni minsan ay hindi pa siya ay hindi pa siya nakapag bakasyon sa ganito kaganda na lugar. Napakaganda, sariwa ang hangin at ang aliwalas sa paningin ng maalon at asul na dagat. Parang gusto niyang dito na lang pansamantala mamalagi. Napakatahimik at simple lang ang buhay. Malayo sa lahat ng ingay at gulo sa siyudad.Napasinghap si Blessie nang may yumakap sa kanyang beywang mula sa likuran. Ramdam niya ang init ng katawan nito sa kanyang likod. Tumatama din ang mainit na hangin mula sa ilong ng bintana. Hinawakan niya ang mga brasong nakapulupot sa kanyang beywang. "Do you like the view?" tanong ni Marius sa kanya at isiniksik pa ang mukha sa leeg ni Blessie. Sinisinghot ang mabangong amoy sa kanyang leeg. Nakikiliti ang dalaga
Magbasa pa
Chapter 27
NASA labas pa din siya ng bahay nina Blessie. Bigla naman tumunog ang phone niya. Si Blessie. Mabilis niyang sinagot ang tawag at itinapat sa tenga niya."Marius,""Blessie, where are you? Kanina pa ako naghihintay sayo sa opisina. Kung nasaan ka, sabihin mo para mapuntahan kita. Hindi ka ba papasok? Maysakit ka ba? Baaka napagod ka sa pagpunta natin sa Davao?" puno ng pag-aalalang mga tanong ni Marius sa kabilang linya.Naririnig niya ang mga malalim na paghinga ni Blessie."Puwede ba tayong mag-usap? Wala ako sa bahay ngayon. Isend ko ang address kung nasaan ako," ramdam ni Marius ang lungkot sa boses ni Blessie."Mukha seryoso 'yan. Sige, pupunta ako."Nang magpaalam si Blessie ay pinatay na nito ang tawag. Nagtataka si Marius sa naging gawi ni Blessie. Parang maayos pa naman sila noong ihatid niya ito sa bahay nila. Bakit bigla ang pagbabago ng pakitutungo ng dalaga sa kanya?Binuhay niya ang makina ng kotse niya at agad na umalis sa harapan ng bahay nina Blessie.Nakuha na niya a
Magbasa pa
Chapter 28
MAGDAMAG na nag inom si Marius sa kanyang condo. Masama ang loob niya na iniwan siya ni Blessie. 'Di man lang nito inalam ang lahat sa kanya."Mahal na mahal kita, Blessie. Sana binigyan mo ako ng chance to explain everything. Hindi 'yong basta basta aalis ka na walang paalam!" Hinanakit niyang malakas na sigaw.Why should she leave? Puwede nilang pag usapan. Kung anuman ang narinig niya ay hindi narinig ni Blessie ng buo.Umaga nang magising si Marius dahil sa tunog ng kanyang phone. Nakatulog pala siya sa sahig dahil sa sobrang kalasingan.Pupungas pungas pa siyang bumango. At kinuha ang phone sa bulsa ng kanyang pantalon."Yes," pagalit na sabi niya sa knilang linya."Sir, dinala po si Miss Blessie sa probinsya. Nasa Isabela po nakatira ang Lola ni Ma'am," imporma ng inutusan niyang mag imbestiga sa pamilya ng dalaga.Napatayo bigla si Marius. "Send to me the address. Ako ang pupunta at haharapin ko si Blessie. Thank you sa info." Saka pinatay ang tawag.Nagmamadaling siyang pumunt
Magbasa pa
Chapter 29
UMABOT na ang gabi, hindi pa rin umuuwi sina Blessie. Naiinip na si Marius sa paghihintay sa dalaga. Lumalapit naman si Lola Remedios sa kanya. Inilapag nito ang isang tasa ng kape sa lamesita."Inumin mo para hindi ka antukin. Baka nagkasayahan pa ang mga iyon kaya late na uuwi. Alam mo matagal na hindi napasyal ang apo kong 'yon dito sa Aurora. At namiss nila ni Andrew ang isa't isa."Napaayos ng upo si Marius. Naiinip na rin siya at inaantok na. Napagod siya sa mahabang biyahe niya kanina habang papunta sa Isabela."Hijo, magkape ka muna. Mukhang napasarap sa pamamasyal ang apo ko at hindi kaagad nakauwi," sabi ni Lola Remedios at inilapag ang tasa ng kape sa center table na kahoy."Salamat po, 'la."Nakangiting tumango naman ang matanda sa binata.'Wag kang mag alala dahil hindi pababayaan ni Andrew si Blessie. Magkababata ang dalawang 'yon. At kilala kong mabait na bata si Andrew. Naasahan ko nga sa manggahan, ako lang naman mag isa rito sa bahay.""Okay po, 'la. Pero gabing gabi
Magbasa pa
PREV
123
DMCA.com Protection Status