Greg Iverson's POV"Napakatanga mo namang babae ka! Bakit ang clumsy-clumsy mo! First day mo pa lang sa trabaho ganyan ka na! Pulutin mo ang mga 'yan! Saang lupalop mo na naman ba nakuha ang isang 'to, ha, Bryan?!"Biglang nagising na lang ang diwa ko nang may narinig akong nagbubulungan at base sa pagkakaalam ko ay boses iyon ni mommy.Pagkabukas ko ng aking mga mata ay bigla na lang akong nasilaw kaya napatakip ako kaagad ng aking mga mata at ilang sandali lang ay nakarinig ako ng mga yabag na papalapit kung nasaan ako."Greg, son?! I'm so glad you're awake now! How are you feeling, anak? Is your head still aching? Do you need anything? Are you hungry?" sunod-sunod na tanong ni mommy na animo'y wala ng bukas. "What's wrong with you, son? Why are you covering your eyes?" nag-aalala niyang dagdag at bago pa tuluyang lumala ang paghi-hysterical niya ay dahan-dahan ko ng inalis ang aking braso mula sa aking mga mata."Greg, son, can you hear me?! Why are you not answering?! You cannot he

When our eyes met, she immediately greeted me and bowed her head at bago pa siya makagawa ng hakbang ay narinig ko na ang malakas na boses ni mommy mula sa aking likuran na nakapagpatigil sa kanya sa paggalaw."Tumayo ka diyan, Bryan, at kunin mo ang mga ipinamili niya! Lampa pa naman ang babaeng 'yan at baka matapon lang niya lahat sa sahig!" sigaw ni mommy at dali-dali namang napatayo si Bryan mula sa kanyang kinauupuan nang marinig ang pagsigaw ni mommy.I immediately looked at mommy in shock because if I'm not mistaken, this is the first time that I've heard her speak like this to someone with a hint of anger from her voice. Palagi lang siyang kalmadong makipag-usap kahit galit na galit na siya at wala rin akong natatandaan na naging ganito ang pakikitungo niya sa ibang tao noon since I was young that's why hindi ko talaga mapigilang hindi magtaka at mabigla ngayon.Kitang-kita ko ang masamang tingin ni mommy sa babae at nang maramdaman niyang nakatitig ako sa kanya ay kaagad siyan