"What now Vince?" Bungad ko sa kanya pagkapasok ko pa lang sa office niya habang siya naman ay prenteng-prenteng nakaupo. It's my first day in my job pero kanina pa ako pabalik balik sa opisina niya kasi andaming inuutos. Ewan ko ba kung secretary nga ba ang posisyon ko or what?"Missed me?" Walang pagdadalawang isip pa, kinuha ko yung sapatos na suot ko saka siya binato buti di siya natamaan. Pasalamat na lang siya at magaling siyang umilag. Paanong hindi ka maiinis kung sa dinamidami mong inaasikasong papeles bigla kang papupuntahin sa opisina niya tapos itatanong lang kung namiss ko siya? Ilang minuto pa lang yung nakalipas nung nagkita kami kanina tapos itatanong niya yun?Ganun na ba siya kadesperadong bwesitin yung buhay ko? Naku! Kung hindi lang siya ang ama ng anak ko edi sana matagal ko na siyang sinakal."Babe." Pinulot niya yung sapatos ko saka limapit sa may direksyon ko. He kneeled his one knee then kinuha yung isa kong paa. The way he touches

Nakakabwesit! Nakaka-pesti! Nakaka-arghh! Ang sarap kitilin ng buhay ng lalaking 'toh! Pinaliwanag ko na ngang hindi sa kanya si Vin! Lahat na ata ng kasinungalingan sinsbi ko na para maniwala lang si Vince na hindi nga niya tunay na anak si Vin. Kahit kailan hindi talaga ako aamin na siya ang ama ng anak ko, na siya yung nakabuntis sa akin, eh sa malamang siya lang naman yung gumalaw sa akin nung mga panahong nandito pa ako sa Pilipinas. Ayoko nang gawing mas komplikado yung mga buhay namin. Wala naman siyang magagawa kung aamin man akong siya nga yung ama dahil bawal nga, magpinsan kami. Baka mamaya nito kapag nalaman na nila yung katotohanan magalit pa sina grandpa sa akin. Sila na lang ang meron ako. Alangan namang matutuwa sila pag nalaman nilang gumawa pala kami ng milagro ni Vincent. Alam kong napakalaking mali nung pumatol ako sa pinsan ko, maling nagpadala kami sa temptasyon pero andun na kasi eh. May nabuo na nga kami."Alin ba sa -hindi mo siya anak- na pangungus

First mother-son bonding 'to namin ngayon ni Blip simula nung nakarating kami sa Pilipinas. Ngayon lang din kasi ako nagkaroon ng perfect rest day. Every rest day ko kasi marami pa ring trabaho yung tinatapos ko kaya wala pa rin akong time para makasama ng matagal yung anak ko pwera na lang ngayon. Nandito kami ngayon sa Playard Station para malibang naman kahit papaano si Blip."You want to go there Blip?" I said habang tinuturo ko yung little factory ng cup cake. Pagkakita niya pa lang sa tinuturo kong direksyon ay agad naman itong tumango. Tumatakbo siya habang hawak-hawak niya pa yung kamay ko kaya pati ako ay napapatakbo na rin.Nakikita ko sa mga mata niya yung pag-eenjoy. Mga ilang minuto pa ang nakalipas ay nabaling yung atensyon ko sa mga balloons na iba-iba yung kulay at hugis. "Blip, you wanna go there too?" Tanong ko habang tinatapik ko siya sa kamay niya. Nasa balloon pa rin yung atensiyon ko nung namalayan kong hindi pala nakikinig sa akin y

"Daddy san tayo pupunta?" biglang tanong ni Vin habang karga-karga siya ni Vincent. Nakasunod lang ako sa kanila at nanatiling nakatikom yung mga bibig ko sa pinag-uusapan nilang dalawa. Actually, Vincent and I have already decided na pumunta na lang muna sa Mall para kumain at ipasyal na rin namin ng sabay si Vin."We are going to the mall baby." nakasunod lang ako sa likuran nila nung walang pasabing tumigil si Treckk kaya napasubsub talaga ako sa likuran niya."Easy babe, don't kissed my back in the public. Alam kong na miss mo na yun pero huwag dito." he chuckled. Napakagat labi na lamang ako saka siya tiningnan ng masama dahil sa mga pinagsasabi niya. Feeling niya naman ginusto kong sumubsob sa likuran niya. Kitang-kita naman na sinadya niya lang talaga yun. Agad rin akong nag-iwas ng tingin sa kanya dahil pinaalala niya naman sa akin yung mga panahong iyon. Those times that we were horny as dog are. We seemingly longed for kisses and warmth back then.

I am thankful dahil kahit papaano ay nandito si Trojan. He became Vincent replacement instead. He was there when Treckk is nowhere to find. Nakahinga na rin ako ng maayos dahil nasalinan na rin si Vin ng dugo. Hinihintay na lang na gumaling yung anak ko. Sinamahan na rin ni Trojan saglit si Ell na bumili ng snacks. Mas minabuti ko na lang muna na manatili dito at bantayan na lang si Vin para mas magiging panatag yung loob ko. Malapit nang gumabi pero wala pa rin akong tawag o kahit man lang na natanggap mula kay Vincent. Nagising si Vin kanina pero makalipas ang isang oras ay natulog siya ulit. Siguro nga ay pagod pa rin yung katawan niya ngayon.Muli akong sumilip sa phone pero nanatili pa rin itong ganun. Walang text. Walang missed calls. I glance at my wrist watch and it says that it is already 5:40 pm. Mahigit anim na oras na pala akong naghihintay sa kanya. I heaved a sigh nung narinig kong bumukas yung pintuan. Dali-dali ay inangat ko ang aking ulo