Kinabukasan ay pinuntahan ko si Heidi. “Sinabi ko naman sa’yo na hindi maganda ang idea mo. itigil mo na ang lahat ng ito Azaria. Palayin mo na ang sarili mo. Walang kang mapapala sa paghihiganti mo,” sabi sa akin ni Heidi. Nakayakap ako sa tuhod ko habang umiiyak sa harapan niya. Nakaupo ako sa sofa. “Bigla na lang nag trigger sa akin ang anxiety ko kagabi. What if, kapag hinayaan ko ang sarili ko na mahulog sa kanya ay iwan niya ako? Saktan na naman niya ako. Nagawa niya dati kaya magagawa na naman niya,” worried na sabi ko habang namamaga ang mga mata ko. Ayaw pumasok sa trabaho ni Nick dahil umiyak ako kagabi, at hindi ko pa rin siya kinakausap, worried siya sa akin. Wala din siyang nagawa kung hindi pumasok dahil magkikita kami ni Heidi - siya pa iyung naghatid sa akin dito. Hindi ko siya kinakausap sa buong biyahe at alam ko na nawala siya sa mood. “Kung ganyan ang naiisip at nararamdaman mo ay hindi siya ang tamang tao para sa’yo. Kung siya ang right one wala kan

What do you think what you have gone right with your present relationships got wrong in the past?If he brings the best out of you he is the right one.When do you think that love will be enough?Ang dami kong tanong.I sucessfully open the door and kinda felt disappointed when I saw nothing.It was plain room with window, and nothing more.One of our maid open this door.“Ma’am, padating na daw po si sir,” balita sa akin ni Xie sa tabi ko na siyang nagbukas ng pinto. Siya ang nakakaalam ng mga susi sa lahat ng kwarto dito sa bahay.Ayaw pa niyang buksan dahil mahigpit na habilin ni Nikolai sa kanila na huwag itong bubuksan.“Baka po pagalitan tayo kapag nakita niya tayong nandito,” natatakot na sabi niya.Napatingin ako sa kanya. Hawak niya lahat ng susi dito sa bahay.“Why this room is empty? It’s empty and why Nikolai doesn’t want to open this room?” Bakas sa boses ko ang pagka-suspicious.“Ma’am, may sira po na ceiling itong room, may kailangan ayusin kaya ayaw pabukas ni

Gumala kami sa syudad ng Crotia at ang magpipinsan ay nag-aaway kung ano ang susunod na gagawin namin.“Eh, kung kumain na muna tayo,” sabi ni Xyrile.“Stupid, we ate before left the condo. Let’s go to the Diocletia’s Palace,” Xyrile added.“Ang gulo niyong dalawa! Pumunta na lang tayo sa Finland!” Inis na sabi ni Charles.“Mag shopping na muna tayo,” sabi naman ni Ysabelle.“Mamaya na tayo kumain, unahin na natin itong Palace,” pilit ni Xyrile.“How are you Azaria?” Keith asked me na nasa tabi ko.Napatingin ako kay Lanvin na masama na ang tingin sa pinsan niya. Asarin ko nga siya.“I’m good, how about you? Bakit hindi mo sinama ang girlfriend mo?” Tanong ko kahit hindi ako sure na may karelasyon siya.“Paano mo nalaman na may girlfriend ako? Are you fan of me?” Biro niya. Natawa ako sa sinabi niya.I was about to answer nang biglang nagsalita si Lanvin.“Don’t you have woman to pester, huh?” Masungit na tanong ni Lanvin na tinawanan lang siya ng kanyang pinsan.“Bro, maram

If you were to die and come back as a person or a thing, what would it be?“Tangina! Ngayon lang kayo lumabas sa kwarto,” ngising puna ni Xyriel sa amin ni Nick.“Kamusta ang honeymoon?” Biro naman ni Keith.“Honeymoon take two ba ito, Lanvin?” Tanong ni Charles habang nakangisi.Nasa labas kami at nakasama na kami sa gala. Tatlong araw din kaming nagkulong sa kwarto ni Lanvin at palagi kaming pinepeste ng mga pinsan niya.“Fuck you all,” malutang na mura ni Lanvin sa kanyang mga pinsan habang nakaigting ang kanyang panga.“Why did you had fever. Are you okay na ba?” Pangangamusta sa akin ni Ysabelle.Tumango ako sa kanya bilang sagot. Hinigpitan ko ang pagkakahawak sa itim na coat ni Lanvin na nasa balikat ko. Napansin niya na nilalamig ako kaya pinasuot niya sa akin.“I’m glad you’re okay na. Ginawa nila akong taga-picture.Wala ako madaming picture sa mga pinuntahan namin,” nakasimangot na sumbong niya sa akin.“Picture mo ako sa mamaya sa lake, ah!” Masayang sabi sa akin n

When and where you were you happy? “That’s your house. Kaso parang walang nakatira,” sabi niya sa akin. Sa harapan namin ay isang maliit na bahay na kulay green, at madaming dahon sa labas. Nagmukhang abondoned house. Lumabas kami sa kotse niya at lumapit sa bahay. Sakto lang iyung ng bahay at two storey. Kamukha nung bahay sa mga Fiesta community, joke lang! “Tignan natin if open,” sabi niya at iniabot ang lock ng gate. “Ay hala! Naka lock sis!” Dismayadong sabi niya. “Dito kayo nakatira ni Russell dati. Ay wait! I show you a picture.” He get his phone at may kinalikot sa iphone niya. He showed me a picture of him, Russell, me and the other person on a picture. “Iyan iyung nabudol ko kayong dalawa na makimiryenda sa inyo. At sumama ang isang barangay!” Biro niya. Kinuha ko ang iphone niya para matignan ang ibang pictures. Bakit hindi sumasakit ang ulo ko? Wala talaga akong maalala by looking to the pictures. “Hindi din ako nagkakamali na ikaw si Azaria, by your