LEA KRISTINE'S POV"Maraming salamat sa pag tulong mo sa amin. Kong wala kayo, panigurado papatayin niya kami." Emosyanal na saad ni Melissa na kaharap ngayon si Lea.Pansin ni Lea ang panginginig ng katawan nito sa labis na takot at trauma na naranasan nito sa pangyayari na kamuntik na itong patayin ni Mae.Mabuti na lang talaga mabilis siyang naka-kilos at nasundan ang sinasakyan nito at kong hindi; malamang natuluyan na itong napatay ng isa sa mga tauhan ni Mae."Gusto ko lang maka-tulong." Ngumiti si Lea nang matamis at kinuha sa bulsa ang litrato at pinakita kay Melissa ang kuha sa litrato na kuha na nag usap si Melissa at Mae sa hospital. "May konting tanong lang ako sa'yo. Nakita ko mukhang mag kakilala kayong dalawa ni Mae. Maari mo bang sabihin sa akin kong ano ang koneksyon mo sakanya?" Alangan na tumitig si Melissa sa litrato sa harapan at maluha-luha ang mata nito. "Kapag sinabi ko ba sa'yo ang nalalaman ko, tutulungan mo ako? Maipapangako mo ba ang kaligtasan namin ng ka

LEA KRISTINE'S POVIlang segundo naka-tayo si Lea sa harapan ng 201 room. Pinindot niya muli ang doorbell at bumukas ang pintuan at bumunggad ang magandang babae suot ang white dress."Hi, good morning." Matamis niyang bati sa kaharap. "I'm Lea Kristine Sandoval, nandito ako para kay Lorraine." Niluwagan ni Lorraine ang pag bubukas ng pintuan."Pasok ka, Lea." Nauna nang pumasok si Lorraine loob samantala naman naka-sunod lamang ako sakanya at ang aking tingin hindi maalis na inoobserbahan ang condo unit nito. Ang sarap pag masdan ang white and brown color combination sa loob ng silid nito at kahit maliit lamang ang espasyo, masasabi kaagad ni Lea na malinis at na-maintain ang kagandahan ng silid. Matangkad si Lorraine sa akin at base pa lang sa mukha nito, matanda ito sa akin ng limang taon. Marunong din akong tumingin at mag obserba sa mga tao; nang una ko pa lang nakita si Lorraine, masasabi ko talagang mabait ito."Pasensiya na kong medyo makalat pa ang condo ko, hindi pa kasi ak

LEA KRISTINE'S POV"Bakit ngayon ka lang? Sino ba ang kasama mo at ngayon ka lang umuwi?" Ang malamig na boses sa isang tabi ang nag pahinto sa akin.Kina-baling ko naman ng tingin para hanapin iyon, at kusa akong napa-kurap ng mata ng makita si Mark.Mark?Anong ginagawa niya dito?Kay lamig ang kanyang mata at nabahiran na rin ng galit. Para itong magulang na nag papagalit ng anak na hindi umuwi, mag damag."Lea." Boses naman ni Insoo na lumabas sa sasakyan. Nakita ko ang pag galaw ng mata ni Mark na sinundan ng tingin si Insoo na palabas ng sasakyan nito. Hindi pa gaanong nakapag- palit ng damit si Insoo at suot pa rin ang pang bahay.Kitang-kita ko ang pag dilim ng mukha ni Mark nang mahulaan nito na mag kasama kaming dalawa mag damag ni Insoo. Umaapoy ang mata nitong nanlilisik na hindi nagustuhan kong ano man ang nasaksihan ngayon.Aaminin ko sa aking sarili na kinabahan na rin ako sa kakaibang pag titig ni Mark kay Insoo. Kong wala siguro sila, baka kanina pa nag salpukan na ma

LEA KRISTINE'S POV"Asan na si Mark? Huh?" Pag kapasok kaagad ni Lea sa bahay, una niyang hinalughog ang kasulok-sulokan para hanapin lamang si Mark at bugbugin.Kanina pa habang nasa byahe, hindi na maitago ang pag katimpi ni Lea na malaman na narito si Mark sa bahay nila at kalaro ang anak nila.Ang kapal naman ng pag mumukha niya, para tumungtong sa pamamahay ko matapos ang kahayupan na ginawa niya sa amin noon!Mapapatay ko talaga siya."Asan ang Mark na iyan, asan?" Mamula na ang pisngi ni Lea sa galit at naka sunod naman ang katulong sa likuran ko; na kabado na rin."Kaalis lang po Mam ni Sir Mark," ang salita ng katulong ang mag pakulo pa lalo ng dugo sa katawan ko. Ughh! Nakakapang-init talaga siya ng laman!Ang galing mo naman Mark!Umuwi ka talaga, nang malaman mong uuwi ako!Gustong ilabas ni Lea ang galit na naramdaman at hinarap si Manang. "Sa susunod, huwag mo na siyang papasukin sa pamamahay ko, Manang. Nag kakaintindihan ba tayo?" Napag taasan na ni Lea ng boses ang ka

LEA KRISTINE'S POVHindi malaman ni Lea kong makakaramdam ba siya nang inis at gulat sa pag dating ni Mark.Naka pormahan itong black shoes, black trouser pants at ang pang itaas naman na suot ang uniforme kong ano ang suot nila pareho ni Steven. Sa kabilang kamay suot naman ang itim na rolex watch.Ang ilang mga magulang at mga bata sa naturang event, hindi mapigilan nila ang sarili na mapa titig kay Mark. Manghang-mangha siguro sila na maka kita ng guwapo at anak ng mayaman sa event.Sinilip ni Lea ang anak na ngayon naka-titig lamang kay Mark, walang plano na kausapin o lapitan man lang ito."Hi," Tinaas ni Mark ang kaliwang kamay para batiin kaming dalawa na kina-pula naman ng mukha ko sa galit. Lumapit ako kay Mark at hinigit ko na ito palayo, para makapag usap sila nang masinsinan na hindi maririnig ng kanyang anak.Pangiti-ngiti lamang si Mark na nag patanggay na lang sa pag hila ko; na kina-inis ko pa lalo sa galit. Ang kapal naman ng pag mumukha niya na pumunta dito!Dinala n