WYNTER was carrying her one-year-old son while humming softly. Pinapatulog niya ito. Nang maramdaman niyang patag na ang paghinga nito saka lang niya nakahinga ng maluwag. She smiled as she carefully sat on the sofa. Isang taon na ang anak nila ni Cassiuz at magdadalawang taon na mula ng umalis ito para magpagamot sa ibang bansa. Cassiuz never forgets about them. Kahit nasa malayo itong lugar, hindi ito nakakalimot na tumawag at magpadala ng mga bagay na kakailangan nilang mag-ina. She could still remember when she gave birth to their baby and she had a video call with Cassiuz. Her husband really cried because of so much joy.“Anak, tulog na ba si baby?” tanong ng kaniyang ina na kalalabas lang ng kusina.Tumango si Wynter. “Yes, mommy.”“Akin na muna siya at para makakain ka ng maayos.”Maingat na ipinasa ni Wynter ang anak sa kaniyang ina para hindi ito magising. “Mommy, kakain lang po ako saglit.”“Sige. Ipinaghanda ka ni Nelia.”Tumango si Wynter saka pumunta sa dining area. Nakah