“Baby, please! Let’s talk about this,” puno ng pagsusumamo na saad ni Primo habang naglalakad ako palabas ng hotel. Matapang ko naman siyang hinarap kahit na ang totoo ay sobrang nanlalambot na ang mga tuhod ko dala ng sakit na nararamdaman. “Kaya mo pinasok ang kumpanya namin dahil gusto mong makaganti?” hindi makapaniwalang tanong ko. “At first—” “Yes or no, Attorney! I don’t want to hear your excuses!” mahina pero madiin na pagputol ko sa sasabihin niya. “Yes…” nanghihinang sagot naman niya, bakas na rin sa mukha niya ang labis na pag-aalala. “So, making me fall in love with you was part of your plan all along, huh?” tanong ko. “Enjoy ka ba na paglaruan ako at gawing tanga?” dagdag ko pa. “Baby, no… it’s not like that, okay?” pagsusumamo ulit niya. “You know what? Just forget it! Pagod ako at gusto ko nang magpahinga,” nanghihinang saad ko at tatalikuran ko na sana siya pero mara

Hindi pa kami masyadong nakakalayo sa subdivision. So I asked Youan and Alison to stop the car. Halatang gusto nilang magtanong kung bakit pero hindi na nila ginawa. Pagkababa ko ng sasakyan ay agad akong pumara ng taxi at muling nagpahatid sa bahay. Sinabi ko lang ang mga hinanakit ko kay Dad, pero aminado ako na naging bastos ako sa kanya. After watching that video, I realized that he loves us. Madalas talaga ay hindi lang niya alam kung paano iyon ipakita at iparamdam sa amin. Pagkabalik sa bahay ay agad akong nagbayad at bumaba na, tapos ay nagmamadali akong pumasok sa loob. Naabutan ko naman sa sala sina mom at dad na parehong nakaupo sa sofa. Si Dad ay bahagyang nakayuko habang humihikbi, si Mom naman ay marahang hinahaplos ang likod ni Dad. And to see them that way was heartbreaking. “D-Dad…” mahinang pagtawag ko sa kanya. Nag-angat naman siya ng tingin nang makita ako. Pilit siyang ngumiti sa akin ba

“Welcome back!” nagulat ako pero agad ding napangiti nang pagkapasok ko sa opisina ko sa WGC ay nakita ko ang head ng iba’t ibang departments, kasama rin nila si Lyn. May hawak na bouquet ang HR Manager habang si Lyn naman ay hawak ang isang chocolate cake. Tapos sa lamesita ay ang daming nakalapag na pagkain. Hapon na nang dumating ako. Kung tutuusin ay wala pa akong plano na pumasok ngayong araw, pero dahil wala naman akong jetlag at naiinip ako sa bahay ay nagpasya ako na magpunta na lang sa opisina ko. Alam ko naman na marami akong kailangang habulin na trabaho. Malamang ay si dad ang may sabi kay Lyn na darating ako kaya nakapaghanda sila ng ganito. “Grabe, nag-abala pa talaga kayo. Hindi naman ako matagal nawala, ah?” nakangiti pero may halong saya na wika ko. “Luh, ang tagal kaya ng tatlong buwan, ma’am! Na-miss ka namin!” masayang sagot nung HR Manager. Nang araw na iyon, imbes na magtrabaho ay nauwi

The next few days just went okay. Inabala ko ang sarili ko sa trabaho para ma-divert na rin sa ibang bagay ang atensiyon ko. Like I said, hindi ako galit kay Primo o ano. Maayos kaming naghiwalay kahit pa sinabi niya na maghihintay siya. And now, I just realized that I really couldn’t expect him to wait for me. After all, sobrang guwapo niya at successful na sa gano’ng edad. Nakakatuwa naman kasi naging maayos din sina Luna at Attorney Marcus. Nag-away pala sila dahil sa lalaking lumapit kay Luna at nakipagsayaw sa kanya. Attorney Marcus got jealous. Tapos ay lasing pa si Luna kaya nagkasabayan sila. Pero nakakatuwa kasi okay na sila ngayon. Ngayon naman, sa tuwing inaaya ako ni Luna na magkita kami o mag-night out ay hindi ako agad na pumapayag. Tinatanong ko muna kung kasama ba niya si Attorney Marcus. At alam ko na alam din niya ang dahilan. Kapag kasi kasama si Attorney Marcus ay alam kong may chance na susunod o sasama rin sina

The next day, I woke up groggily. Pagkamulat ko sa mga mata ko ay unang bumungad sa akin ang kulay puting kisame. Napangiwi pa ako nang maramdaman na sobrang sakit ng ulo ko. Kumikirot ito at parang hinahati sa dalawa. Oh, God… I’ll never drink alcohol again… Bulong ko pa sa sarili ko. Muli kong ipinikit ang mga mata ko kasi pakiramdam ko ay umiikot ang paningin ko. Muli kong iminulat ulit ang mga ito pagkaraan ng ilang minuto, tumingin ako sa kaliwang bahagi ng kuwarto para tignan ang oras sa wall clock. Kumunot ang noo ko nang mapansin na iba ang disenyo ng kuwarto. Mabilis akong napaupo sa kama at iginala ang paningin sa paligid. The room looks very familiar. Hindi ko alam kung saan ko ito nakita pero pilit ko namang pinaka-isip. Nanlaki naman ang mga mata ko nang mapagtanto na ito iyong kuwarto na tinuluyan namin ni Primo sa Isla Amara noon. I must be dreaming… Oo! Baka nananaginip lang ako. I mean, paan