We woke up early the next day to prepare. Hindi ko masyadong nakasama si Chrome dahil abala rin ito at madalas na kausap ni Tito Greg. Inabot pa nga sila ng tanghalian sa pag-uusap. Pagkatapos naman ay nawala na ito sa paningin ko. Inayusan na rin kasi ako after lunch, hanggang sa ipasuot na sa akin ang wedding gown.Hindi ko ramdam ang sarili ko ng mga oras na pinagmamasdan ko ang kabuuan sa salamin. I never thought I would have a chance to wear a wedding gown knowing that Chrome was going to be my groom. Maaaring naghintay ako sa kaniya sa loob ng anim na taon pero hindi na ako umaasangng babalik siya sa akin at ikakasal kaming dalawa. Dapat ba akong matuwa na hindi siya mahal ni Katherine at iba ang pakakasalan nito?I might sound selfish, kung sabagay to carry out such a scheme just to get him is already a selfish decision I have ever made. But I love him. Hindi ako naging selfish noon against Chrome, pero ngayon, if it's the only way I could fight for my love, then I will be."An

Dumeretso ako ng washroom sa ground floor to fix myself and process everything that happened within just a few hours of being here. Kakasimula ko pa lang ay ramdam ko nang magiging mahirap para sa akin, knowing we're all in the same building.Chrome and Gear in the same building doesn't sound right. But I think aware naman si Chrome that Gear's working under his company. Nang masiguro kong okay na ako ay saka ako nagpasyang bumalik sa opisina na parang walang nangyari. I placed my phone on the table at pasimpleng sumulyap sa Office ni Chrome, but he wasn't there. Kumunot ang noo ko. Saan s'ya pumunta? Hindi ko siya nakita sa baba. Hindi ko na lang iyon pinansin at nagpatuloy hanggang sa dumating ang lunch time.Tumayo na ako to grab some lunch when Chrome entered my office wearing his usual serious face. Wala siyang suot na coat, which leaves him only wearing his button-down white sleeves, na nakatupi hanggang siko, at bukas ang tatlong nauunang butones. He looked so freaking hot that

Matapos ibaba ang telepono ay binalingan ko naman ang ilang documents na pinadala ni Chrome rito after meeting.Napasapo ako sa noo ng maalala ang nangyari kanina. Halos hiyang-hiya ako noong bumalik kami sa conference room. Lalo pa't nasa amin ang tingin ng lahat tila nagtataka kung bakit magkasunod kami at kung bakit tila natagalan kami. Some of them are looking at us suspiciously at isa na roon si Gear na sobrang mapanuri ang titig sa akin.I swear! Huling beses na iyon at hindi na mauulit dito! I can't bear the embarrassment I felt. Kahit wala naman talaga silang alam pero 'yong pakiramdam na parang may meaning ang mga tingin ay hindi nakakatuwa.Tinapos ko ang trabaho ko sa umagang iyon. Tumayo na rin ako to grab lunch. Saktong paglabas ko ng office ay ang paglabas ng pamilyar na babae sa elevator. Hindi pa ito nakatingin sa akin. She's looking for something in her pouch, ngunit napahinto rin ng nasa tapat na siya ng opisina ni Chrome at sa harapan ko. It was too late for me to g

Wala ako sa sarili nitong mga nakalipas na linggo. I've been absent-minded off-work. Kapag nasa trabaho naman ay abala ako. Busy din si Chrome nitong mga nakaraan kaya hindi halos kami magkadikit.Isama pa'ng madalas si Aisen sa office ni Chrome, like she's guarding him. Minsan ay kasama pa niya si Rycka. At hindi ko maiwasang mahuli ang mga pasiring nilang tingin sa akin and if I know I am their topic.Well, I thanked them for giving attention to me, kahit hindi naman ako nagpapapansin sa kanila. Pero dahil inaabala ko ang sarili ko sa mga ginagawa ay hindi ko na lang sila pinagtuunan ng pansin.I suddenly felt a head ache, so I chose to drink water from my hydroflask. Pagkatapos ay binalik ko nang muli ang attention sa laptop, checking emails."May dinner mamaya sa bahay ni Sought, punta ka Chrome huh?" natigil ako saglit sa narinig. Wala naman ako noong unang pakialam kung pumayag si Chrome, desisyon niya 'yon at mga kaibigan niya 'yan. Okay lang sa akin kung pumunta siya. I cannot

"Buti pumayag ang asawa mo, Mai?" kalalabas ko lang ng kwarto ni Ayi rito sa condo ni Aivah, ay dumeretso na kaagad ako sa kusina kung nasaan siya a nagluluto ng gabihan."I told him na uuwi rin ako bukas ng umaga." pinanood ko siyang kumilos at magluto. Unlike me, she knows better. Napangiwi ako sa naisip. I just realized how useless I was before. Kahit magluto ay wala akong alam. Ano bang ginagawa ko buong buhay ko?"Bakit hindi mo sinabi na bibisita kayo rito? I am planning to visit next week.""Eh kasi iyaknang iyak, gustong gusto ka na raw makita. Alam mo naman ang batang 'yon sobrang mahal ka. Kahit si Andreh ay hindi kayang patahanin kaya sabi ko, madali lang kami." natawa ako sa huli niyang sinabi."Ano 'to, parang mall lang sa inyo ang pagpunta rito ah? Parang ang lapit ng LA." maging siya'y natawa sa sinabi ko ngunit agad din kaming natahimik."Gear... Why was he with you earlier? Balit hawak-hawak niya si Ayi?" mula kanina ay ngayon ko lang nabakas ang kaba niya, mukhang ka