“Does he sleep now?” tanong ni Hanz sa kaniya paglabas niya ng silid ng anak. Tumango siya at nagtungo sa lamesa. Kumuha siya ng baso at sinalinan iyon ng tubig. Pagkuwa'y uminom. Mataman lang namang nakatingin sa kaniya si Hanz na hanggang ngayon ay naroon pa rin at hindi umaalis. She didn’t know why, but she felt a little bit nervous around him. “I already informed Christian that we’re here. Bukas ay makikipagkita ako sa kaniya to check some documents at para malaman ko na rin ang lagay ng kaso. We could file a case against Dereck for domestic violence. Hindi na lang iyon grounds para sa divorce ninyo. At mas lalaki ang tyansa na ikaw ang panigan ng korte para sa custody ni Harvey,” mahabang paliwanag nito. Tumango siyang muli habang nakatingin sa kawalan. Sumandig sa dingding si Hanz at humalukipkip. “What are you thinking?” Napatingin siya rito. Muntikan pa siyang maubo nang makita kung paano siya titigan ng lalaki. He was looking at her with so much tenderness in

Pagkatapos mag-asikaso sa presinto, bumalik si Hanz sa bahay nina Yeisha. Mabuti na lang at naisipan niyang bumalik sa mga ito kanina. Kung nagkataon baka kung ano nang nangyari sa mag-ina. At hindi niya mapapatawad ang sarili kung nangyari iyon. He closed the front door before leaving and going to the precinct. Maayos namang sumama sa mga pulis si Dereck kanina kaya walang masyadong naging problema. At sisiguruhin niyang hindi na nito malalapitan pa sina Yeisha. Sandali siyang nanatili sa labas niyon at ilang beses na huminga nang malalim, bago nakuhang kumatok. Wala siyang naririnig na kahit anong kaluskos mula sa loob, kaya naiisip niyang baka tulog na ang mga ito. Hatinggabi na rin naman at alam niyang dahil sa pangyayari kanina ay napagod nang husto ang pag-iisip ng dalawa. Both of them were mentally tortured and he knew na hindi talaga iyon maiiwasan. Tumalikod na siya at tinungo nang muli ang elevator. Subalit eksaktong pagbukas niyon ay sumilip ang ulo ni Yeisha sa p

“Let me...” awat ni Yeisha nang akmang bubuhatin ni Hanz si Harvey na nakatulog na sasakyan. “No. Let me.” At tinalikuran na siya nito pagkatapos kargahin ang anak niya. Napailing na lang siya sa sarili habang nakasunod sa mga ito. Mabilis niyang binuksan ang apartment nila at tuloy-tuloy namang dinala ni Hanz si Harvey sa kwarto nito. Ito na rin ang naghubad ng sapatos at umayos ng pagkakahiga ng anak niya. “Salamat,” mahinang usal niya. Tumango ito. Magkasunod nilang tinungo ang salas. “Do you want some coffee before you went home?” alok niya. Hindi naman siguro masamang gawin iyon. Pakonswelo na rin sa ginawa nito para sa kanilang mag-ina sa maghapong iyon. Harvey enjoyed so much the whole day. Walang sandaling hindi ito nakangiti o tumatawa. And her heart was filled. Punong-puno iyon ng kasiyahan. Seeing her son enjoying the life he should be. At kahit siya man ay hindi rin matatawaran ang sayang nadarama. And that’s all thanks to Hanz. “I’d love to. Kung hindi

“Daddy?” ani Harvey nang makita siya nito sa playground sa loob ng eskwelahan. Nakangiting nilapitan niya ang bata. “Hi! I came by to see you,” ani Dereck at bahagyang luminga sa paligid. Walang gasinong tao sa mga sandaling iyon. “Where is Mommy? Have you seen her?” Tumingin ito sa may likuran niya na para bang inaasahan nitong anomang sandali ay lalabas doon si Yeisha. “Yeah. She’s waiting in my car. She asked me to pick you up because she wanted to give something to you.” Hindi nawawala ang ngiti sa kaniyang mga labi habang sinasabi iyon. “Really?” nanunukat ang tinging tanong nito. Mabilis siyang tumango. “Yeah. You could ask her yourself,” malumanay na wika niya. Hindi sumagot si Harvey. Kumibot lang ang mga labi nito. “Don’t you wanna see her?” aniya. Alanganing lumingon ito sa loob ng room nito, pagkuwa’y bumuntonghinga. “Please promise me one thing,” anito nang harapin siyang muli. “Go ahead...” “You will not hit Mommy again. Never,” mariing sambit nito.

“Where are you?” nag-aalalang tanong ni Hanz kay Yeisha, na sa wakas, after calling her for twentieth times ay sinagot din ang telepono. “I-I. . . I went somewhere,” alanganing tugon nito. He can sense the worriedness in her voice. “Tell me the truth, Yeisha. Dahil ayokong pati ikaw ay mawala sa akin,” tumatahip ang dibdib na wika niya. It's been a week since Harvey went missing. Ayon kay Bernard, pinakilos na ng ama nito ang mga tauhan sa paghahanap kay Dereck. And anytime soon ay makikita na rin ito. Sinigurado iyon sa kaniya ng lalaki. But Yeisha seemed to be not herself sa nakalipas na dalawang araw. Hindi niya alam kung bakit. Sa isip niya ay dahil iyon sa hindi pa nila matagpuan ang anak nila. Subalit, lumakas ang kutob niya na may hindi ito sinasabi sa kaniya, nang bigla na lang itong magpaalam at uuwi sa apartment, habang kinakausap nila ang mga pulis kanina. At nang puntahan niya ito roon ay wala oon ang babae. “Don’t try to find me, Hanz. I am doing this