CHE-CHE'S POVNapapaisip ako sa alok niya sa akin. Kung iisipin nang mabuti ay talagang nakaka-tukso ang offer niya."Sigurado ka ba na 10k isang araw?" Tanong ko pa sa kanya para maka-sigurado ako."Mukha ba akong nagbibiro?" Seryoso na sagot niya sa akin."Pwede ba ako humiram ng selpon mo?" Tanong ko sa kanya."Why?""Tatawagan ko lang si Rain.""Pumapayag kana ba?" Tanong niya sa akin."Wala na bang itataas ang 10k?" Pabiro na tanong ko sa kanya.Nakita ko naman ang pagkunot ng noo niya. Alam ko na nagmumukha akong pera pero nagbibiro lang naman ako."Char lang! Hahaha! Pero teka lang, bakit ang laki ng bayad mo?" Tanong ko sa kanya. Dahil ngayon lang talaga ako naka encounter ng 10k maglilinis lang sa condo niya tapos isang araw lang 'yun."Gusto ko lang, saka marami akong pera." Sagot niya sa akin."Marami ka pa lang pera. Pero kung makasingil ka sa akin wagas. Siguraduhin mo lang talaga na wala kang gagawing masama sa akin.""Sa gwapo kong 'to, magbabalak pa ng masama sa 'yo. Ba

CHE-CHE'S POVTama nga ako dahil sumakit lang naman ang mga tuhod ko. Pakiramdam ko tuloy ay eighty years old na ako at may rayuma na. Nahirapan tuloy akong bumangon kanina. Pero kinaya ko dahil kailangan kong pumasok. Pagdating ko sa canteen ay kaagad akong nagtrabaho. Wala si Joy dahil may sakit, kaya mag-isa lang ako ngayon sa kusina. "Chemmary, tulungan mo muna ako. Nagsabay-sabay ang breaktime ng mga bata." Sabi sa akin ni Ate Sally."Sige po," sagot ko sa kanya.Lumabas ako at tumulong ako sa kanya. Ang dami ng mga estudyante at halatang mga mayayaman. Nakangiti sila sa akin kaya napangiti naman ako. Ang buong akala ko ay masungit ang mga ito dahil nga mga rich pero hindi naman pala lahat. "Sir Rodriguez, alin po ang gusto niyong ulam ngayon?" Rinig ko na tanong ni Ate. Dahil sa kagustuhan kong malaman kung sino ang masungit na professor na sinasabi niya sa akin palagi ay lumingon ako. Nagkagulatan pa kaming dalawa dahil si Jayson ang tinutukoy niya. Nakatingin rin pala ito s

CHE-CHE'S POV"Anak, kumusta ang araw mo? Nandito pala si Jayson. May dala siyang pagkain, pinadala daw ni Madam sa atin." Sabi sa akin ni nanay.Kumunot naman ang noo ko sa sinabi ni nanay. Tumingin ako kay Jayson pero tahimik lang ito ngayon. Alam ko na nagsisinungaling lang siya. Kakagaling lang niya sa Academy at malayo pa ang bahay nila madam para kunin niya ito doon. Ano siya lumipad? Ngumiti na lang ako kay inay bago pumasok sa maliit kong silid. Pagpasok ko ay kaagad akong umupo sa luma kong papag.Tinatamad akong kumilos lalo na alam ko na nasa labas lang si fvcking boy. Sa tingin ko ay may hidden agenda siya sa akin o sa pamilya ko. Hindi siya pupunta dito para lang sa wala. Pero bakit nga ba siya pumunta dito? Biglang sumakit ang ulo ko. Hindi kaya sinisingil na niya ako? Nagpalit ako ng damit at ang uniform ko sa bar ang sinuot ko. Balak ko kasi na pumasok na lang kaysa manatili dito sa bahay. Lalo na alam ko na nandito siya."Ang aga mo yatang pumasok ngayon, anak? Mabuti

CHE-CHE'S POVPagbalik ko sa canteen ay naging tahimik na lang ako. Paano ba naman kasi masakit na naman ang tuhod ko. Kakagaling pa lang ng mga tuhod ko ay umakyat na naman kasi ako."Beshy, what happening to you? Are you okie o owright?" Tanong sa akin ni Joy."My toes my knees are ek-ek." Sagot ko naman sa kanya."Oh my gulay, you hab a ray-ray." Natatawa na sabi niya sa akin."What's ray-ray my beshy?" Natatawa na tanong ko sa kanya."Ray-ray long for rayuma and short for ray-ray." Natatawa na sagot niya sa akin.Masaya kaming nag-uusap ni Joy habang si Ate Sally ay naiiyak na. Nagkatinginan naman kami Joy. Iniisip ko baka may pinagdadaanan si ate. Malungkot kaya siya? Tanong ko sa sarili."Ate, may problema ka ba? Bakit ka umiiyak?" Nag-aalala na tanong ko sa kanya."Ha? Ako may problema? Wala, wala naman akong problema." Sagot niya sa akin habang pinupunasan ang mga luha niya."Eh bakit ka umiiyak?" Tanong ko pa sa kanya ulit."Naiyak lang ako sa kakatawa sa inyo. Kayo na talaga

CHE-CHE'S POV"Anong ginagawa mo?! Akin na nga 'yan!" Naiinis kong hinablot sa kanya ang bra ko."Wala naman akong ginagawa, pinulot ko lang 'yan." Sagot niya sa akin habang nakangiti."Bakit mo kasi pinulot?" Naiinis pa na tanong ko."Sumabit sa paa ko." "Bwisit ka! Lumabas kana nga doon. Huwag ka ng pumasok dito." Inis na inis at hiyang-hiya ako."Baby, may kinakapitan pa ba 'yan?" Biglang tanong niya sa akin."Sympre meron! Ano ba tingin mo sa akin? Labas ka na nga!" "Akala ko kasi wala eh. Pero may alam akong paraan para lumaki 'yan." Nakangisi na sabi niya sa akin."Di ko 'yon kailangan!"Sa inis ko ay tinulak ko na siya palabas. Hiyang-hiya talaga ako. Burara ka kasi! Naiinis na saad ko sa sarili ko. Napahawak pa ako sa dibdib ko. Grabe talaga siya sa akin palagi na lang niyang pinupuna ang dibdib ko. Gusto ba niya maging katulad ito sa jowa niya na parang pakwan kalaki. Mabilis kong tinago ang bra ko na inutang ko pa kay bombey. Lumabas ako at hindi ko siya pinapansin. Sila la