HARRISMatapos na madiskubre ng asawa ko ang kasalanan ko sa kaniya, nang araw ring 'yon ay nilayasan niya ako. Halos hindi ako maka kain at makatulog at nawalan na ako ng ganang mabuhay pa at paano ko pa ba itutuloy ito kung wala na ang mag-ina ko. Laging nasa huli talaga ang pagsisi. Sana talaga hindi ko na pinansin ang baliw na Bella na 'yon, hindi sana ganito ka kumplikado ang buhay ko ngayon. Pero wala na akong magagawa at kahit magsisi pa ako o lumuha ng dugo hindi na babalik pa ang asawa ko. Mag-isa lang ako sa bahay namin, nang biglang may nag door bell. Lumapit ako sa pintuan at sumilip umasa ako na ang asawa ko ang makikita ko, ngunit nalungkot ako ng makitang si Bella ang nasilayan ko sa labas. Hinayaan kong mainitan siya sa labas at wala akong balak makipag usap sa babaeng 'yan. Mga ilang oras din bago natigil ang pag do doorbell at muli kong sinilip ang pintuan at umalis na nga ito. Buong mag hapon akong wala sa aking sarili at walang gana mag work. Kahit na mga kaibigan

Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako nang mahimbing. Kinabukasan nagising ako sa tubig na binuhos sa akin. Ang aga-aga mga pu***** 'to. Hindi ba talaga nila ako patatahimikin. "Ta** ina ano bang problema niyo. Ang aga-aga natutulog pa ako. Mga b-weset kayo." singhal ko. Tinitigan lang nila ako nang masama. Sabay sabing; " Hinahanap ka ni bossing. Bilisan mo diyan." sigaw nito. Argh! ano na naman kayang kailangan nang matandang lalaking 'yon saakin. Hindi pa ba siya napagod o inatake. Nasa sikwenta anyos na siya mahigit ang hilig hilig pa niya. usal ko."Sandali mag aayos lang ako, nakita niyong kakagising ko lang." bulyaw ko."Aba matapang ka talaga ano. Sige lang! Pasalamat ka may utos si bossing na huwag kang galawin, kundi kanina ka pa tinamaan saakin. Bilisan mo diyan napaka arte mo." sigaw nito. Bumangon ako at tumayo. Dahil sa hapdi at sakit nang pagka****e ko paika-ika akong naglakad papalayo sa mga ito. Hindi na ako nag atubiling antayin pa sila dahil alam ko naman

After two-years nakalabas ng Mental Institutions si Stella at animo'y walang bakas na galing ito doon. Nang minsang nag-iisa si Stella sa kanilang bahay kasama ang kaniyang kaibigan na si Hailey. Hindi niya maiwasang isipin muli ang mga nangyari sa kaniyang nakaraan hanggang sa sumakit ang ulo niya at kinailangan niyang uminom ng gamot. She continuenly taking those medicines and her monthly check-up para masiguro ng Doctor na talagang okay na siya.The day had past.. Mababakas sa mukha ni Stella na masaya na ulit siya nakaka kilos na siya katulad ng mga normal niyang ginagawa. Ang hindi niya lang magawa at makaya sa ngayon ang makapag trabaho at bumalik ng airlines. Sobrang traumatic ang nangyari sa kaniyang buhay at hindi niya pa kayang pumasok sa ganoong level. Nag advise rin naman ang doctor niya na hwag pilitin kong hindi pa siya ready kaya sa ngayon nag open muna siya ng kaniyang small business para malibang siya. Malayo man sa dati niyang buhay, ang mahalaga masaya siya at nag

Palabas na sila ng shop ng magtanong si Stella. "Saan ba kasi tayo pupunta girl?Hindi pa ba tayo uuwi? May live selling pa ako." aniya. "Girl, hindi pa at pwede bang ipag bukas muna lang 'yan. Sige na, iregalo muna sa akin 'to. Birthday ko naman na sa makalawa." wika ni Hailey. "Okay. Sige. Kong hindi lang talaga malaki ang utang na loob ko sayo. Hindi kita pagbibigyan." "Thank you girl, tara, sakay ka na may pupuntahan pa tayo." yakag nito at nauna ng sumakay ng kotse kaya sumunod na lang rin siya dito.Pinasibat na nito ang sasakyan palayo ng shop at ang sunod naman nilang pinuntahan ay ang salon. After how many years ngayon na lang ata siya muling papasok sa mga salon. Kaya medyo parang ayaw pa niya, ngunit ng hinila na siya ni Hailey papasok ng salon nagpati anod na lamang siya.Pagpasok nila sa loob inasikaso agad sila ng make-up artist. Kaniya kaniya silang upo at isa isa ng inayusan. Habang inaayusan si Bella, nagrereminisce siya sa nakaraan. Iniisip niya 'yung buhay niya no

KINABUKASANPagpasok ko ng office himalang hindi pumasok si Mr. Henry Saavedra. Kaya nakapag trabaho ako ng matiwasay ngayong araw. Natapos ko ang work load ko ng maayos. Buong akala ko darating ito ngunit hindi man lang ito nagpakita. Araw-araw ganun ang daily routine ko at kahit wala pa ang boss ko hindi ako nagpapa baya sa trabaho ko at nakasanayan ko na lang rin naman lahat ng workload at hindi na ako nahihirapan pa. Lumipas ang isang bwan at may mga close na rin ako sa office sina Jelay, Migs at Hannah. Bakla si Migs, pero in-denial pa sa kaniyang kasarian kaya hinahayaaa na lang namin siya sa kong anong gusto niya. Nang minsang galing kami sa cafeteria nagulat kami sa mga sunod sunod na truck na dumating sa harap ng building ng company. Natahimik kaming lahat ng pumasok ang isang lalaki at tila hinahanap ako."Hi!" bungad na bati nito sa aming apat. Dahil gwapo ang nag tanong bigla naman singit si Migs. Amoy na amoy talaga namin ang hilatsa ng baklitang ito na ayaw pang umami