MAGKAKASUNOD na katok ang sumunod nilang narinig. Agad namang pumunta sa pintuan si Drake para siguraduhin na isa sa mga guard ng School ang nasa labas.“Sorry po hindi po kami nakapagcheck ng mga room malakas po kasi ang ulan kaya hindi kami makalabas ng guardhouse,” paliwanag ng lalaki.“Okay lang po,” sabi ni Drake.“Halika na po kayo sa baba baka po bumugso na naman ang ulan,” sumunod sila sa lalaki para makalabas ng school. Nagpaalam ang guard ng maihatid sila sa kotse.“Sumakay kana. Wala ka ng aabutang tren or bus ngayon. Sabay pa tayong kakain diba?” sabi ni Drake.“May pinangako ba akong sasabay ako?” sabi ni Lumiere. Sumakay si Lumiere sa kotse ni Drake.“Wala kang pinangako, Miss Ramirez pero nagugutom narin ako kaya mas mabuting sa isang restaurant nalang tayo kumain,” may pagsusungit na sabi nito.Nagikot-ikot sila sa lugar ngunit ang lahat ay sarado na. Kaya hininto na lamang niya sa isang convenient store at bumili ng noodles. Hindi naman tumigil ng kakatipa sa telepono

HINDI na nila mapigilan ang matawa kasabay ay pagagos ng kanilang mga luha. Parang isang biro ng tadhana ang nangyari sa kanila.“I regret that night,” sabi ni Drake habang inuubos ang alak sa kaniyang baso.“Dala ng pagiging immatured ko at galit. I left. Hindi ko naramdaman na matutunan mo din akong mahalin. I’m sorry being not good enough!” pinunasan niya ang kaniyang luha at muling uminom.“No. Kasalanan ko ang lahat, Lumiere,” sabi nito.Parehas sila ulit nagtawanan ngunit ang mga luha ay hindi maampat. Nagsalin ng alak si Drake ngunit hindi na niya binigyan si Lumiere kaya tumayo ito para kumuha ng bagong bote. Sa kaniyang pagtayo ay nawalan siya ng balanse buti nalang ay mabilis siyang nahawakan sa braso.“Lumiere!” sabi nito. Saglit silang nagkatinginan at napako ang mga mata nila sa isat-isa. Ngunit alam nilang dala lamang iyon ng kalasingan.“Thanks. Okay lang ako. Kukuha pa ako ng isa pang bote wait ka lang diyan,”“Huwag na. Okay na ito baka hindi na ako makapagmaneho,” sa

PAGMULAT niya ng kaniyang mga mata, bumungad sa kaniya ang malamlam na liwanag nagmumula sa maliit na lampshade ng kuwartong iyon. ‘Non lang niya naalala ang nangyari ng nagdaang gabi. May kamay na nakahawak sa kaniyang pulsuhan na para bang hindi siya makaaalis ng basta-basta. Nakita niya si Lumiere na nakadukdok sa gilid ng kama. Hindi niya napigilang ang pagsungaw na mga luha sa kaniyang mata. Hindi niya akalain na si Lumiere ang bubungad sa kaniya. Ang tangi lamang niyang naaalala ay ang pagsandal sa gilid habang nagpipinta ito.Iniabot niya ang mukha ni Lumiere at hinaplos ang pisngi nito gayundin ang labi nito. Kumislot ito. Binitiwan ang kaniyang mga kamay kaya siya naman ay unti-unting umupo.“L-Lumiere,” bulong niya.“hmm..”L-Lumiere..nagugutom ako,” sambit ni Drake. Unti-unting nagising si Lumiere. Hinipo agad nito ang noo niya para macheck ang temperature nito at napangiti siya ng bumalik na sa dati.“W-Wala ka ng lagnat.”“S-Salamat! nagugutom ako,” ibig-ibig ni Lumiere

Lumiere POV Sa halos 10 taon ngayon lang ako magkakalakas ng loob na pumasok sa lugar na ito. ‘Drake’ siya na naman ang naaalala ko. Gusto kong maging masaya at kalimutan na siya para sa ikatatahimik ng mga sarili namin. We need to move on. Kinuha ko ang cocktail na inorder namin ni Khia at sumabay sa nakakabinging ingay ng Bar. Sumayaw kami at nag-enjoy kami. Kinulong ko ang sarili ko sa mga alaala ni Luke. And I let the time slip away. Kinuha ni Khia ang aking kamay at hinila sa dance floor. Hindi ba masyado na kaming matanda para makipagsayaw sa mga tao ‘ron? Nah for Khia I can do anything. Nagsayaw kami hanggang lumabas ang lahat ng pawis ko. Gusto kong ayusin ang buhay ko at kahit papaano ay mag-enjoy. Ayoko ng umiyak at magkulong sa Gallery. Bukas na bukas ay aalis na ako at hahanapin ko ang sarili ko para maging masaya. Ngunit nagulat nalang ako ng may humapit sa aking baywang. Parehas kaming naliligo sa pawis at natagpuan ko ang sarili kong nasa bisig ng isang estranghero. Nas

NANG imulat niya ang kaniyang mga mata ay ilang segundo pang napako sa kisame ang mga ito kasabay ang pagbuga ng hangin dahil parang isang magandang panaginip ang nangyari sa kaniya ng nakaraang gabi. Ilang beses siyang napapikit at napatingin sa kaniyang katabi. Mahimbing paring natutulog si Lumiere. Tulad parin ng dati, para parin itong isang anghel sa kaniyang paningin. Pinagmasdan niya ito at bahagyang kinapa ang pisngi nito. Ilang beses itong kumislot ngunit hindi parin ito nagising. Napangiti siya sa kaniyang sarili sa naiisip siguradong pagod na pagod ito sa nagdaang gabi. Nang magising kasi ito ng madaling araw ay muli niya pa itong inangkin. Hindi niya kasi ito hinayaang makabuwelo. Napuno ng ungol nito ang kaniyang kuwarto at dahil na lamang sa pagod kaya parehas silang nakatulog.Hinalikan niya ang pisngi nito patungo sa ilong at sa labi nito. Bahagyang napaungol ito dahil sa sensasyong nararamdaman nang madampian ng haplos niya ang hita nito. Naimulat ni Lumiere ang kaniya