"Sa gitna raw tayo manananghalian, Lianna. Doon sa malaking kubo. Tutulong ako maghanda kila Tristan. Ikaw? dito ka ba muna?" tanong ko.Katatapos ko lang magtali ng buhok. Mahangin kasi. Siya naman ay simula makapasok kami dito nahiga na sa kama, nakatulog pagkatapos niyang sabihin na inaantok raw siya. Kaya naman yung mga gamit niya ay ako na ang naglagay sa cabinet."Hmm... anong oras na ba?" garalgal pa ang boses na tanong niya. Tumingin ako sa orasan sa loob ng kubo."Alas diyes."Mag-iihaw sila ng mga bagong huli na isda at ibang mga seafood. May baon rin kaming cooler at naroon ang mga manok na minarinate pala nila Wayne kagabi. Pinlano nila ito talaga at wala rin naman kaming alam. Nang lumabas ako sandali kanina para kuhanan ng larawan ang paligid ay binati ako ni Wayne at sinabi niya na puro kami na lang daw ni Liannna ang nag-aasikaso kaya sila na ang nagplano sa last day ng bakasyon.Iyon rin siguro ang dahilan kung bakit sila umalis kagabi, at hindi totoo na uminom kagaya

Nang bumalik si Lianna sa silid niya ay inilagay ko na lahat sa maleta ang mga gamit ko. Wala na akong iniwan kahit isa. Naupo ako sa gilid ng kama at inilibot ang paningin ko. Sa isang buwan na pananatili ko rito sa resthouse masasabi ko naman na nag-enjoy talaga ako. Unang araw man na nagkaroon ng tensyon sa pagitan namin ni Thauce na akala ko mauuwi sa hindi na talaga namin pagpapansinan.Pero hindi ko inaasahan na 'yon pala ang magiging dahilan para mabigyan ng sagot yung nararamdaman ko rin para sa kaniya.Hindi ko inaasahan na minamahal na rin pala niya ako. Gusto kong marinig ng paulit-ulit kung kailan, ano ang dahilan at paano niya nalaman sa sarili niya na ako na pala yung mahal niya at hindi si Lianna.Kasi parang kahit ngayon? ang hirap pa rin paniwalaan... ang taas ni Thauce, eh. Para sa akin napakahirap niyang abutin na hindi ko inasam na mamahalin niya rin ako. Tapos sa isang iiglap ito na kami... ipinaparamdam niya na lahat gagawin niya para sa akin.Ang huling pag-uusa

"It's near. Why? you don't trust me, Zehra?" bigla ay tanong niya. Naglumikot ang mga mata ko at hindi ko natagalan ang tingin ni Kit. Napalingon pa ako sa likod ko sa may resthouse. "H-Hindi naman sa ganoon, hindi pa kasi ako tapos sa pag-aayos ng mga gamit ko at--" "Sandali lang na pag-uusap, I also want to show you the place, Zehra. Pagkatapos ay babalik na tayo dito." Hindi ako ulit nakasagot agad. Nakita ko na napailing si Kit, nakita ko ang disappointment sa mukha niya. "Okay, if you don't trust me then--" "S-Sige, pero sandali lang. Hindi na rin kasi ako pwedeng magtagal." Tumango naman siya at may kinuha sa bulsa niya. Susi ng kotse. Nang umilaw ang sasakyan hindi kalayuan sa amin ay naglakad na si Kit, ganoon rin ako. Hindi ko alam pero alam ko na mapagkakatiwalaan naman siya, galing na rin kay Lianna na mabuting tao si Kit ngunit ano itong bigat sa dibdib ko? Nang makasakay na ako sa kotse at lisanin namin ang resthouse ay medyo madilim na, sa gilid ng mga mata ko ay

Zehra Clarabelle Mali na nagtiwala ako p-pero bakit? napakabuti ni Kit... napakabuti sa isip ko na hindi ko naisip na magagawa niya 'to sa akin. "A-Akala ko mabuti kang tao..." Natigilan siya sa mga sinabi ko, ang suot ko na lang na pang-itaas ay ang panloob ko. Umakyat ang kamay ko at kinapa ko sa gilid sa gawi ng aking leeg ang kwintas na ibinigay sa akin ni Thauce. Nang makuha ng kamay ko ay mahigpit ko 'yon na hinawakan. "Nagtiwala ako sa, 'yo, K-Kit..." "I fckng trusted you too, Zehra..." galit niyang sabi sa akin. Bawat salita ay mabigat at nanlilisik ang mga mata niya. Kahit malabo ang paningin ko ay nakikita ko kung gaano kadelikado ang itsura niya. Nang idiin niya ang katawan sa akin at ngumiti siya ay mas kumawala ako kahit nahihirapan na. Nanginginig ang buong katawan ko, napapagod na ako pero k-kailangan kong makawala sa kaniya... k-kailangan kong makabalik kay Thauce. "Sana pala ay naniwala ako kaagad kay Rita! everything makes sense right now, pero alam mo yung m

Wala akong balak ilihim kay Thauce kung ano ang nangyari, alam kong hindi rin siya titigil at magiging dahilan pa ng hindi namin pagkakaintindihan kapag nagsinungaling ako at pagtakpan si Kit.Napakalinaw sa isipan niya ng kung ano ang nangyari sa akin. At nakuha ko ang pagpipigil niyang magtanong na hindi niya kaagad ninais malaman dahil ang kondisyon ko muna at ang nararamdaman ko sa katawan ko ang inalam niya.Nang iangat kong muli ang kamay ko para kumapit sa kaniya ay napaigik ako sa sakit, napansin 'yon ni Thauce kaya naman kinuha niya ng maingat ang kamay ko at ibinaba."Okay, I'm sorry. I know this is something that I shouldn't rush you, bibigyan kita ng oras para sabihin sa akin ang totoo and I wanted to be honest with me, Zehra. Just..." lumambot ang ekspresyon ng tingin niya sa akin, nawala na ang galit.Humaplos rin ng dahan-dahan ang palad niya sa aking kaliwang pisngi at pinatakan ng halik ang aking mga luha."This is the fckng reason why I don't want to leave... I felt