Aliyah's POV (Adi)Nandito ako sa bahay nila Gelyn dahil birthday celebration ng kapatid niyang kambal na sina Edmond at Emir. Hindi nawawala sa tabi ko si Francis na kung todo naman ang pagbabakod sa akin dahil may iilang mga kaklase at kaibigang lalake ang kambal na birthday celebrant na inimbita rito.Napapatingin lang ang mga kaibigan ng kambal sa akin ay kaagad na itong sinasamaan ng tingin ni Francis. Dahil ayoko nang magtalo pa kami ay hindi ko na siya pinupuna sa ginagawa niya. Gusto kong maging payapa lang ang gabi naming ito na walang away o pagtatalo na mangyayari sa amin."Kain lang kayo. Maraming pang handa sa loob ng kusina. Kung gusto niyo ay mag-uwi kayo mamaya." nakangiting sabi ni Gelyn habang inilalatag niya sa lamesa namin ang isang bilao ng pancit bihon at biko. Naglapag rin ito ng buko juice na nakalagay sa isang pitsel."Salamat, Gel! Ngayon ay makakakain na rin kami ng disenteng pagkain hindi iyong puro de lata at noodles na lang sa kampo namin sa Maynila ang k

Adi's POVTila para akong nasa ibang mundo dahil kaharap ko ang mga taong sinasabing totoong pamilya ko. Hindi ko man maintindihan ang lahat ng mga nangyayaring ito sa akin ay pilit kong binubuksan ang isipan ko sa posibilidad na sila ang totoo kong pamilya.Yakap ako ng nagpapakilala sa aking ina ko, lola ko, dalawang kapatid kong lalake at ang sinasabi nilang anak ko. Hindi ko maitatanggi na kamukha ng triplets si Blair na anak raw namin ni Ahmed. Kanina pa ito umiiyak sa harapan ko habang nakayakap ito sa akin.Dahil sa hindi ko maipaliwanag na lungkot at bigat na nararamdaman ay umiiyak na rin ako katulad ng bata."I missed you, Mama…" paulit-ulit na sambit ni Blair."Namiss rin kita, Blair…" sabi ko habang pinupunasan ang mga luha niya."Adi, hindi kami makapaniwalang nandito ka na ngayon. Ilang taon ka naming hinanap pero wala talaga kaming naging ideya kung nasaan ka." malungkot na sabi ni Kuya Hideyo at nasa tabi nito si Haru na tahimik lang ring umiiyak."M-mabuti at nahanap

Adi's POVNgayon ay kausap ko si Kyrie. Madali ko lang siyang nakapalagayan ng loob dahil mabait naman ito at nakakatuwang kausap. Ikinukwento niya sa akin si Ahmed na matalik niyang kaibigan. Mabuti raw itong kaibigan at palaging nagpaparaya para sa kanya.Mas matanda siya ng dalawang taon kay Ahmed at kung tutuusin ay mas bata siyang tignan kumpara kay Ahmed. Siguro ay dahil iyon sa maamo at palangiting mukha ni Kyrie kaya mas lalo itong nagpapabata sa kaniyang itsura. Ikwinento ko na rin sa kanya ang lahat ng mga kaganapang nangyari sa akin sa San Mariano at kung paano ako itinago doon ni Nikolai ng tatlong taon."Is he did something bad to you, Adi? Did he already took advantage of you?" sunod-sunod na tanong ni Kyrie na inilingan ko."Wala namang ginawang masama sa akin si Nikolai. Ayon nga lang ay sobra siyang possessive pagdating sa akin at ayaw niya akong lalayo sa lugar namin. Hindi pa niya nakuha ang pagkababae ko dahil kahit nagtatabi kami sa iisang kama ay ayoko talagang m

Adi's POVIsang buwan na ang nakakalipas at masaya ako sa buhay pamilya ko kasama ang triplets at si Blair. Kahit abala man sa trabaho ang magkakapatid ay hindi pa rin sila nawawalan ng oras para sa aming mag-ina.Tuluyan nang nanumbalik ang mga ala-ala ko at hindi na rin ako nahihirapan pa para alalahanin ang lahat tungkol sa pagkatao ko. Malaki ang pasasalamat ko kay Doctor Salcedo dahil sa mga naitulong niya sa akin para bumuti na ang lagay ko. Paminsan-minsan ay pumupunta pa rin ang pamilya ko dito sa mansyon para lang bisitahin ako. Kapag nagpupunta sila ay napapansin kong hindi sumasama si Kuya Hideyo sa kanila.Tinanong ko sina Mama at Lola kung bakit ngunit hindi rin nila alam ang dahilan. Hindi na masyadong abala si Kuya Hideyo sa kaniyang trabaho dahil tumaas na ang posisyon niya roon pero kapag may libreng oras siya ay nagkukulong lang raw ito sa loob ng kaniyang kwarto at natutulog ng buong maghapon doon.Alam na ba niya ang katotohanan tungkol sa pagkatao niya?Abala ngay

Chapter 38Adi's POVIlang beses na akong napabuntonghininga habang pinagmamasdan ko ang pag-agos ng tubig mula sa ilog na tinitignan ko magmula pa kaninang umaga. Gusto ko ng tahimik na lugar at dito na muna ako sa may ilog naglagi.Sa nakalipas na tatlong buwan ay maraming mga nangyaring hindi ko inaasahan. Bigla na lang nag-iba ang takbo ng buhay ko, sakit na ilang beses kong kinimkim at galit na hindi ko na napigilan pang ilabas.Pagkatapos akong kausapin ng triplets tungkol sa mga nangyari nitong mga nakaraang buwan ay nakaramdam ako ng matinding konsensya dahil ang akala ko ay sila lang ang may pagkakasala sa amin ngunit nagkakamali pala ako.Nang dahil sa bugso ng galit at sakit na naramdaman ko ay nagtaksil ako sa magkakapatid at halos hindi ako pinatulog ng konsensya ko nang dahil doon. May nagawa silang kasalanan sa akin pero dahil hindi rin nila ginusto iyon.Hindi ko na maibabalik pa sa dati ang lahat. Pinagsamantalahan ako ng taong ang akala ko ay ituturing rin akong pami