Hindi inaasahan ni Ryder na may kakayahan pa rin ang halimaw ng ganitong nakakatakot na bagay.Naubos na ni Ryder ang spirit energy niya sa oras na yun at wala siyang paraan para lumaban.Ngunit hindi siya sumuko. Sumigaw siya habang ginamit niya ang huling natitirang spirit energy niya. Ang dagger ay nagkaroon ulit ng mga apoy habang sumugod si Ryder sa halimaw.Hindi sumuko si Ryder hanggang sa huling sandali. Hindi man lang napunta sa isip niya ang tumakas. Ginamit niya ang huling natitirang lakas niya para pumatay hanggang sa mamatay, hindi siya umatras ng kahit konti.Sa sobrang takot ni Elsa ay sumigaw siya. Kahit siya ay alam na naglalakad si Ryder papunta sa kamatayan, at walang paraan an may laban siya sa halimaw na yun.Nagbuntong hininga si Wilbur. Binuksan niya ang saradong mga palad niya, at sumabog ang spirit pressure habang sinigaw niya, “Lethal Earth!”Hindi siya huminto pagkatapos nito, sumenyas siya sa mga palad niya at sumigaw siya, “Quad Thunder!”Tila natapo

Matagal na tumahimik si Orin bago tuluyang sinabing, "Sinabi ko na sa iyo noon na ang pamilya Campbell ay may isang libong taon na pamana. May mga magsasaka sa aming pamilya sa simula ng legacy na iyon, alam mo.""Oo, nabanggit mo na yan dati.""Ang kasaysayan ng pamilya ng Campbell ay isang mahaba at kapansin-pansin. Ayon sa mga balumbon na iniwan ng ating mga ninuno, tayo ay isang pamilya ng mga magsasaka sa ating mga sarili noong sinaunang panahon. Sa ating rurok, mayroon pa tayong sariling sekta na kumukuha ng mga mag-aaral.""Talaga?" Iyon ang unang pagkakataon na narinig ito ni Faron, at medyo nabigla siya.Sinulyapan siya ni Orin bago nagpatuloy. "Gayunpaman, sa pagtatapos, sa pagtatapos ng huling imperyal na dinastiya at sa simula ng rebolusyon, ang bawat isa sa mga magsasaka sa pamilya Campbell ay namatay. Ang mga nakaligtas ay walang kapangyarihan, at sa paglipas ng panahon, ang ating kasalukuyang henerasyon ay ngayon ay ganap na mortal. Ako mismo ay isang mortal, na wala

Tumingin si Wilbur. Matanda na ang lalaki at kulubot, nakayuko habang naglalakad. Nakasuot siya ng bowler hat at isang maputlang kulay abong tracksuit. Itim ang tungkod sa kanyang kamay, na may matingkad na pulang hiyas na kasinglaki ng itlog sa ibabaw nito.Mukha siyang lalaking matagal na, pero may yaman at katayuan.Nakangiti ang matanda kay Wilbur habang naglalakad, lumukot ang mukha sa ginawang kilos."Hayaan mo akong magpakilala." Umupo ang matanda sa tabi ni Wilbur sa tulong ni Jasmine. "Ang pangalan ko ay Albert Joeman."Binuhusan ni Wilbur si Albert ng isang tasa ng tsaa at tumango sa kanya. "Mangyaring uminom ng tsaa, Honorable Mister Joeman.""Paki-drop ang honorifics." Umiling si Albert. "Ako ay isang matandang geezer na may isang paa sa libingan."Ngumiti si Wilbur at tumingin kay Albert.Sabi ni Albert, "Huwag kang mag-abala na tumingin. Mayroon akong kaunting lakas ng espiritu sa akin upang mamahala sa Kagawaran ng Paranormal na Pananaliksik at Depensa."Walang s

Ngumiti si Jasmine. "Tama. Maaari kang humiling ng backup mula sa iyong handler anumang oras na kailangan mo, at kung sa tingin namin ay naaangkop ang iyong sitwasyon, ibibigay namin ito sa iyo.""Hindi ba magtatagal yan? Mabubugbog ako kapag natapos na ang assessment nila."Maraming maaaring mangyari sa loob ng isang segundo sa isang labanan, at walang oras na maghintay para sa mga pagtatasa o pagsubok ng ganoong uri.Tiniyak siya ni Jasmine, "Huwag kang mag-alala. Labingwalong tao lang ang kapareho mo, ngunit magkakaroon ka ng mahigit labing walong libong tao bilang backup. Hindi hihigit sa isang minuto ang pagtatasa.""F*ck me." Hindi naiwasang magmura ni Wilbur. 18,000 tao bilang backup sa 18 tao lang? Iyon ay medyo iba."Anong uri ng backup ang pinag-uusapan natin?" tanong ni Wilbur.Sinabi ni Jasmine, "Any firearms excluding nuclear weapons, warplanes kasama.""Holy moley!"Iyon lang ang nasabi ni Wilbur. Ito ay higit sa patas na ang mga sandatang nuklear ay hindi madalin

"Isang piging?" Natahimik si Faron. "I'll pass on this one. Hindi dapat ako nagpapakita ng mukha sa ganitong event."Si Faron ay isang taong may kapangyarihan, at totoo na kailangan niyang pumili kung anong mga kaganapan ang kanyang dinaluhan.Napangiti si Wilbur. "Sigurado ka ba? Baka may magandang makita.""Isang bagay na dapat makita?" Nagliwanag ang mukha ni Faron sa kuryosidad. "I've got to be there, then. Anong banquet ito?""The city business banquet. You can find out where it is for yourself," sabi ni Wilbur, saka ibinaba ang tawag.Pinag-isipan niya ito at kinuha ang sariling caller card mula sa kanyang personal na telepono bago ito ipinasok sa teleponong ibinigay sa kanya ng departamento.Walang paraan na siya ay magdadala ng dalawang telepono sa lahat ng oras.Ibinalik niya ang kanyang lisensya at baril sa briefcase, pagkatapos ay inihagis ito sa passenger seat bago nagmaneho pauwi.Ala-una pa lang ng hapon noon. Tahimik na nakaupo sa sala si Wilbur, habang nag-iisip