Tahimik na pinagmamasdan ni Lucian si Calista, pero lumawak ang tingin nito sa kanya, na nakatitig sa ibang babae na may maningning na ngiti. Ang ningning sa mga mata ng babaeng iyon ay higit pa sa liwanag ng araw sa kalangitan, na kabaligtaran ng kasalukuyang malamlam at nawawalan ng pag-asa na titig ni Calista. Si Calista ay hindi kailanman mukhang pagod at bigo, kahit na sa mga araw ng kanyang pagtatago mula sa mga loan shark.Noon, nagawa niyang mapanatili ang isang kislap ng pag-asa para sa isang mas maliwanag na hinaharap, kahit na sa gitna ng kanyang mahirap na kalagayan. Matingkad ang kanyang mga emosyon, mula sa poot hanggang sa kagalakan, pagkabalisa hanggang sa takot. Pero, sa loob lamang ng tatlong taon, nagbago ang lahat. "Naghahanap ka ba ng divorce dahil napagod ka na sa kasal na ito, o dahil ang pagmamahal ni Paul sa iyo ang nagpabagal sa iyong desisyon?" Tanong ni Lucian sa mababang tono."So, sabik ka nang makipag-love affair sa kanya?" Natahimik sandali s

Kinagabihan, ipinatawag ni Cade si Lucian sa Luminary Lounge. Itinulak niya ang pinto sa private room at nagulat siya nang makita si Paul doon.Nagtamo siya ng ilang mga pinsala at nakasuot ng mga kaswal na sweater at pantalon, may hawak na baso ng alak at umiinom. Kumunot ang noo ni Lucian at naglakad. Umupo si Cade sa pagitan nilang dalawa. Hindi sila tumingin sa isa't isa, at ang kapaligiran ay kitang-kitang tense, nagyeyelo sa lugar.Maging ang waiter ay hindi sinasadyang ituwid ang kanyang likod at umatras sa mga anino. Tamad na nakasandal si Cade sa sandalan sa likod niya, naka-cross ang mga paa niya.Sinamaan niya ng tingin ang dalawa na hindi pinapansin ang isa't isa at kaswal na sinabing, "Nakakainis kayo. Ilang taon na tayong magkaibigan. Hindi niyo pinapansin ang isa't isa dahil sa away?" Inanyayahan niya silang lumabas ngayon para subukang ayusin ang kanilang relasyon. Malamig na tumingala si Lucian.Iritable at pigil ang boses nito habang sinasabi, "Wala akong sasa

Sa Northwood Corporation, napakunot ang noo ni Lucian bilang tugon sa nag-aalangan na ekspresyon ng kanyang bagong sekretarya at nagtanong ng bigo, "Ano ang problema?"Bihira siyang gumamit ng social media, mas gusto ang mga direktang tawag sa telepono, at hindi nagba-browse sa Facebook. Kaya, sa kabila ng kaguluhan sa social media, hindi pa rin niya alam ang sitwasyon. Inilapag ng sekretarya ang isang tablet sa kanyang harapan, na may markang pula ang dalawang sagot ni Calista. Hindi niya posibleng sabihin kay Lucian ang nangyari sa sarili niyang mga salita. Mabilis na na-scan ni Lucian ang nilalaman at sa wakas ay inayos ang isang komento, "Ang kanyang sexual dysfunction." Nakatayo ang sekretarya, pigil ang hininga. Hindi niya makita ang ekspresyon ni Lucian, pero ramdam niya ang galit na nagmumula sa kanya. Lumipas ang ilang minuto, hindi pa rin nagsasalita o inaalis ang tingin ni Lucian sa tablet, kahit na matagal nang madilim ang screen. Nagsimulang makaramdam ng pagkaba

Babalik na sana si Lucian sa kumpanya pagkalabas ng apartment ni Calista, pero tinawag siya ni Selena pauwi.Nang huminto ang sasakyan, pinunasan niya ang kanyang mga templo at nagsindi ng sigarilyo bago lumabas ng pinto. Mabigat ang atmosphere sa sala. Wala si Macy, at ang kanyang ama at ina ay nakaupo sa sopa na may malamig na ekspresyon, hindi man lang lumingon sa kanya nang pumasok siya. Nagsimula si Lucian, "Dad, Mom." Uupo na sana siya nang sinamaan siya ni Selena ng matalim na tingin at sinabing, "Sinabi ko bang maupo ka? Well, sa palagay ko hindi ito nakakagulat. Dahil napakahusay mo ngayon, pinagdaanan mo ang iyong divorce nang walang anumang pag-uusap. Kaya ang pag-upo lang sa sopa ay hindi magiging big deal." Hindi nakaimik si Lucian. Inaasahan niyang magagalit nang husto si Selena kapag nalaman niya ang tungkol dito, at binalak niyang magkaroon ng mahinahong pag-uusap sa isang punto.Pero, hindi niya inaasahan na mag-trending ang balita bago siya magkaroon ng pagk

Kumunot ang noo ni Lucian, at iniwas niya ang tingin." Mr. Everhart, ikaw mismo ang nakarinig nito. Hindi lang talaga kami meant to be ng anak mo. Tungkol naman sa perang binigay ko sa iyo noon, paki-transfer sa account ko within a week." Ngayon, ganap na nagbago ang ekspresyon ni Zachary. Hindi maliit na halaga ang perang ibinigay sa kanya ni Lucian noon."You gave me that money out of your own will. How can you have the right to take it back?" " I gave you that money para tigilan mo na ang panggigipit sa asawa ko. Ngayong hiwalay na kami, wala akong pakialam kung asarin mo siya. At saka, makikinig ka ba sa mga sinabi mo noon?"Inilagay ni Lucian ang isang maliit na recording pen sa mesa. Nagdilim ang mukha ni Zachary, at nagngangalit ang kanyang mga ngipin."Hindi na kailangan." Tumunog ang phone ni Lucian, at tinignan niya ang caller ID. "I'm sorry, kailangan kong kunin ang tawag na ito." With that, tumayo siya at umalis. Galit na pinandilatan ni Zachary si Calista."P