บททั้งหมดของ ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย: บทที่ 291 - บทที่ 300
422
บทที่ 291
โจวหวยหลี่เริ่มพูดตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่ฉินเจิงได้พบกับหลินตงที่ฟู่ลี่จินซาในเจียงเฉิง จนกระทั่งเมื่อวานนี้หลินตงมาพบเขา"นาย...นายมันบ้า! ใครให้นายเข้าร่วมการต่อสู้ระหว่างพวกเขา? แม้แต่ตัวตนของคนอื่นก็ยังไม่รู้จัก นายหาเรื่องตายจริง ๆ ฉันรู้ว่านายอยากพึ่งพาต้นไม้ใหญ่ของตระกูลฉิน แต่นายก็ไม่คิดว่าคนที่สามารถเป็นคู่ต่อสู้ของตระกูลฉินได้ ตระกูลโจวของเราจะสามารถหาเรื่องได้เหรอ? ครอบครัวของเราในจิงตูนับได้ว่าเป็นตระกูลระดับสามเท่านั้น ตอนนี้ทายาทของตระกูลระดับหนึ่งอย่างตระกูลฉินเสียชีวิตก็ต้องแบกรับเอง ไม่กล้าเปิดเผย! คนอื่นฆ่านายก็เหมือนกับการบดขยี้มดตัวหนึ่งไม่ใช่เหรอ?" แม่โจวหวยหลี่เกลียดที่ลูกไม่รู้เรื่องรู้ราว"แม่! ผมรู้ว่าผมผิด ตอนนี้ควรทำยังไง? ผมกลัวมาก! หลินตงกล้าฆ่าคนจริง ๆ เมื่อวานถ้าไม่ใช่ว่าอยู่ที่มหาวิทยาลัย เขาคงจะฆ่าผมไปแล้ว แม่ช่วยผมด้วย!" โจวหวยหลี่พูดอย่างสะอื้นเขากลัวจริง ๆวินาทีที่ทราบข่าวการตายของฉินเจิงเขาเกือบจะทรุดไปทั้งตัว"ไป! รีบไปเถอะ แม่จะส่งนายไปสนามบิน ไปต่างประเทศ อย่าพึ่งกลับมาสักพัก เรื่องนี้ไม่สามารถบอกพ่อนายได้ ไม่งั้นเขาอาจจะทิ้งนายเพื่อตระกู
Read More
บทที่ 292
จิงตูวิลล่าหรูแห่งหนึ่งนี่คือฐานที่ตั้งของตระกูลซ่างกวนแห่งจิงตูในฐานะตระกูลสันโดษ พวกเขาก็เพิ่งเข้าสู่สายตาของสาธารณชนในช่วงสองปีที่ผ่านมาเพื่อให้สามารถเปิดฉากได้โดยเร็วที่สุด จึงได้ร่วมมือกับตระกูลฉินซ่างกวนหมิงเยว่ขับรถไปจอดที่หน้าประตูใหญ่วันนี้เธอได้รับโทรศัพท์จากผู้ดูแลครอบครัว ขอให้เธอกลับมาที่วิลล่า มีเรื่องจะแจ้งให้เธอทราบไม่นานประตูก็เปิดออก"คุณหนูใหญ่ เชิญข้างใน!" คนรับใช้สองคนยืนข้าง ๆ แล้วพูดด้วยความเคารพพร้อมโน้มตัวลงซ่างกวนหมิงเยว่ขับรถเข้าไปในวิลล่าและจอดในโรงรถ แต่เมื่อเธอเห็นรถสปอร์ตสีชมพูคันหนึ่งจอดอยู่ข้าง ๆ เธอก็ตาค้างเมื่อเดินเข้าไปในห้องโถงของวิลล่าในคฤหาสน์ก็เห็นหญิงสาวคนหนึ่งนอนมาร์คหน้าอยู่บนโซฟาและชายวัยกลางคนนั่งคุยกับเธออยู่ข้าง ๆแม้ว่าหญิงสาวจะมาร์คหน้าอยู่และไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของเธอได้ แต่ดูจากรูปร่างแล้วเป็นหญิงระดับปีศาจอีกคนหนึ่งชายวัยกลางคนเห็นซ่างกวนหมิงเยว่จึงเรียก "คุณหนู!""ลุงเจียน ลุงเรียกหนูกลับมาเรื่องอะไร?" ซ่างกวนหมิงเยว่ถามตรง ๆซุนเจียนกำลังจะพูด แต่ผู้หญิงที่นอนมาร์คหน้าอยู่บนโซฟาก็พูดก่อนว่า "พี่สาวแสนดีของฉ
Read More
บทที่ 293
หลินตงกลับไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัย กะว่าจะเก็บตัวเงียบ ๆ เป็นเวลาหลายวันรูปร่างหน้าตาของเขายังดึงดูดความสนใจของเพื่อนร่วมชั้นอยู่เนื่องจากเป็นแฟนหนุ่มซุบซิบของยุนซีดาวมหาวิทยาลัยชิงมู่ ใครก็ตามที่สามารถเกี่ยวข้องกับเทพธิดาสองสามคนก็สามารถมีชื่อเสียงได้อย่างรวดเร็วมีคนสองคนจ้องมองหลินตงเกือบทั้งเช้าหนึ่งคือหานชือหยุน ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความไม่พอใจในเวลานี้ ช่วงนี้หลินตงไม่ค่อยคุยกับเธอแล้ว เธอก็ไม่รู้ว่าทำไม!หรือว่าครั้งก่อนที่เธออุทิศตัว ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงแบบง่าย ๆอาจเป็นไปได้!จะทำอย่างไรดี?เห็นได้ชัดว่าตัวเองไม่เคยมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชาย ฉันมักจะปกป้องตัวเองเป็นอย่างดีนะ?แต่ตัวเองไม่สามารถบอกเขาได้โดยตรง!เห้อ! ! !รำคาญ! ! !เมื่อก่อนคิดทุกวันว่าจะจัดการยังไงระหว่างผู้ชายไม่ให้ถูกเอาเปรียบตอนนี้กลับกำลังคิดว่าจะส่งตัวเองออกไปยังไงดี!หานชือหยุนยังคงมั่นใจในสภาพของเธอเอง จากสายตาของผู้ชายเหล่านั้นที่มองเธอก็จะเห็นได้ว่าแต่ละคนแทบรอไม่ไหวที่จะกินตัวเองแน่นอนว่ายกเว้นหลินตง เธอไม่เคยเห็นสิ่งใดที่ลามกหรือชั่วร้ายในสายตาของหลินตงเลยแต่นั่นก็ไม
Read More
บทที่ 294
ยิ่งไปกว่านั้นทัศนคติของหานชือหยุนที่มีต่อเขาเปลี่ยนไปหลังจากที่ตัวเองมอบของขวัญนับล้านให้เธอสำหรับความสัมพันธ์ที่สร้างจากเงินแบบนี้ เขายังคงรับไม่ได้ในใจอยู่บ้างแต่ซ่างกวนหมิงเยว่คืออะไร?คงไม่ได้หลงรักเขาไปด้วยนะ?แม้ว่าตัวเองจะโดดเด่นจริง ๆ ทั้งหล่อและมีเสน่ห์ แต่เธอหมายความว่าอย่างไรที่จ้องมองตนทั้งวัน?ผู้หญิงสมัยนี้กล้าขนาดนี้เลยเหรอ?หรือว่าตัวเองเชยไปแล้ว?ตัวเองแค่ไม่ได้มาเรียนไม่กี่วันเท่านั้นตอนเที่ยงหลินตงรับประทานอาหารในโรงอาหารของมหาวิทยาลัย ทันทีที่เขารับประทานอาหารเสร็จและเดินออกจากโรงอาหาร เขาก็ถูกนักศึกษาสองคนจากมหาวิทยาลัยชิงมู่ขวางไว้"นายคือหลินตงใช่ไหม?" หนึ่งในนั้นถาม"ใช่ฉันเอง!" หลินตงตอบ"มีคนอยากพบนาย! มากับพวกเราหน่อย!" หลังจากชายคนนั้นพูดจบเขาก็เดินนำทางไปแต่อีกคนไม่ได้ขยับ แค่มองหลินตงหลินตงยักไหล่แล้วเดินตามไป และอีกคนก็เดินตามหลังเขาไปเขาสับสนเล็กน้อย เขาคงไม่รู้จักใครเลยที่มหาวิทยาลัยชิงมู่! และดูท่าทีของอีกฝ่ายแล้ว เห็นได้ชัดว่าไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไหร่ แต่ก็ตัดสินใจตามไปดูหลินตงถูกพาตัวไปที่ด้านข้างทะเลสาบเทียมมหาวิทยาลัยชิงมู่ที่ซ
Read More
บทที่ 295
จางฮั่นหลินหลังกลับ ก่อนที่เขาจะจากไปไกล เขาเห็นร่างในชุดขาวเดินมายุนซี!!!ร่างนี้ปรากฏในความฝันของเขาหลายครั้งเขาตื่นเต้นมากจนอยากจะทักทาย แต่ยุนซีไม่สนใจเขาและเดินผ่านเขาตรงไปหาหลินตง"หลินตง ฉัน...ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณ!" ยุนซียืนอยู่ข้างหน้าหลินตงและพูดอย่างระมัดระวัง"มีเรื่องอะไรเหรอ?" หลินตงถามยุนซีมองไปที่จางฮั่นหลินและคนอื่น ๆ ที่อยู่ไม่ไกล แล้วพูดด้วยความเขินอาย "เราไปที่อื่นกันได้ไหม?"หลินตงก็มองใบหน้าที่เกือบจะบิดเบี้ยวของจางฮั่นหลินและพูดว่า "ไปกันเถอะ!"แล้วออกไปก่อนยุนซีตามหลังหลินตงไป ทั้งสองเดินไปยังสถานที่ที่ไม่มีใครยุนซีรวบรวมความกล้าแล้วพูดว่า "หลินตง ฉันอยากเชิญคุณมาเป็นแขกที่บ้านของฉัน ครั้งที่แล้วที่คุณช่วยฉันไว้ พ่อของฉันไม่มีเวลาขอบคุณคุณเพราะงานยุ่ง ครั้งนี้ได้ยินว่าคุณมาที่จิงตู พวกเขาอยากเลี้ยงข้าวขอบคุณคุณ!"หลังจากที่ยุนซีพูดจบ เธอก็จ้องมองไปที่หลินตงอย่างกังวลใจ โดยกลัวว่าเขาจะปฏิเสธเดิมทีหลินตงไม่อยากไป เนื่องจากก็ผ่านไปหลายปีแล้ว แต่เมื่อเห็นดวงตาที่ยุนซีรอคอย คิดแล้วก็พูดว่า "เมื่อไหร่?""คุณตกลงเหรอ?" ยุนซีตะโกนด้วยความเซอร์ไพรส์
Read More
บทที่ 296
จางฮั่นหลินวางสายหูเหยาเข้าสู่เว็บไซต์ของมหาวิทยาลัยชิงมู่สิ่งที่ดึงดูดสายตาคือพาดหัวข่าวใหญ่"ดาวมหาวิทยาลัยยุนซีและแฟนหนุ่มหลินตงนั่งรถสปอร์ตสีแดงออกไปด้วยกัน สงสัยว่าจะไปรังรักด้วยกันและใช้เวลาทั้งคืนด้วยกัน"จางฮั่นหลินรีบเปิดมันออกก็เห็นรูปหลายรูปทั้งหมดเป็นรูปที่มีความละเอียดสูง มองเห็นได้ชัดเจนมันคือยุนซีและหลินตงจริง ๆ!ทั้งสองได้ขับรถสปอร์ตสีแดงออกไปบูม! ! !จางฮั่นหลินรู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่าหลินตง!!!ยุนซี!!!พวกเขากล้าดียังไง? ? ?ไม่ได้! ! !ยุนซีเป็นผู้หญิงของตัวเองพวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้ทำเช่นนี้จางฮั่นหลินเก็บโทรศัพท์มือถือและเดินออกจากมหาวิทยาลัยอย่างรวดเร็ว เขาต้องหาวิธีหยุดยุนซีและหลินตงระหว่างทาง จางฮั่นหลินรู้สึกว่าเพื่อนของตัวเองทุกคนมีสีหน้าเยาะเย้ยเมื่อเห็นเขาดูเหมือนว่าจะพูดว่า "ดูสิ นั่นจางฮั่นหลินไม่ใช่เหรอ? เขายังประกาศต่อสาธารณะว่ายุนซีเป็นผู้หญิงของเขา และเขาจะหยาบคายกับใครก็ตามที่ไปยุ่ง ตอนนี้ยุนซีได้ไปเปิดห้องกับผู้ชายคนอื่นแล้ว เขายังถูกปิดบัง นี่ไม่ใช่การตบหน้าตัวเองเหรอ?"ใบหน้าของจางฮั่นหลินเริ่มน่าเกลียดมากขึ้นเรื่อย ๆ!
Read More
บทที่ 297
ช่วงนี้ลูกหลานของตระกูลใหญ่แห่งจิงตูค่อนข้างเครียดจริง ๆ แม้แต่งานปาร์ตี้ต่าง ๆ ก็น้อยลงมาก เมื่อก่อนตีสองตีสาม เป็นช่วงเวลาที่ทุกคนจะแข่งรถ แต่ตอนนี้ไม่มีแม้แต่เงาได้ยินว่ามีบุคคลที่เก่งมากคนหนึ่งมาที่จิงตู ฉินเจิงนายน้อยตระกูลฉินก็เพราะรุกรานเขาตอนนี้จึงได้กลับบ้านเก่าไปแล้ว แต่ตระกูลฉินไม่กล้าทำอะไรเลย ได้แค่ประกาศต่อภายนอกว่าฉินเจิงเสียชีวิตด้วยอาการป่วยกะทันหันและเปลี่ยนทายาทเท่านั้นเพิ่งมาจิงตูเมื่อไม่นานมานี้?หลินตงก็ดูเหมือนจะมาจิงตูเมื่อเร็ว ๆ นี้เช่นกัน?คงไม่ใช่คนเดียวกันนะ?เป็นไปไม่ได้! ! !เป็นไปไม่ได้! ! !จางฮั่นหลินส่ายหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่าหลินตงเป็นเพียงนักศึกษาแลกเปลี่ยนจากมหาวิทยาลัยเจียงหนาน เขาจะฆ่าฉินเจิง และทำให้ทุกคนในจิงตูรู้สึกอันตรายได้อย่างไรไม่งั้นตรวจสอบหลินตงก่อนดีไหม?จางฮั่นหลินเพิ่งคิดถึงเรื่องนี้ โทรศัพท์ในกระเป๋าของเขาก็ดังขึ้น เป็นลุงหลิวที่โทรมา"ฮัลโหล! ลุงหลิว!""นายน้อยรอง! นายน้อยใหญ่แจ้งให้ผมทราบแล้ว ให้ผมมาช่วยคุณ ต้องการให้ผมทำอะไร?" ลุงหลิวถาม"ลุงหลิว ช่วยผมตรวจสอบบริษัทที่ชื่อหยูเหม่ยเหรินให้ผมหน่อย ธุรกิจหลักคือเครื่องสำอา
Read More
บทที่ 298
ยุนซีพาหลินตงออกจากมหาวิทยาลัย ยี่สิบนาทีต่อมาเข้าไปในวิลล่าที่เงียบสงบ ความเร็วของรถช้าลง น่าจะใกล้ถึงแล้ว"หลินตง คุณ...ไม่ต้องตื่นเต้น จริง ๆ แล้วพ่อแม่ของฉันนิสัยดีมาก!" ยุนซีพูดกับหลินตงขณะขับรถหลินตงตลกนิดหน่อย เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงคนนี้ตื่นเต้นมาก แต่กลับบอกว่าเขาว่าอย่าตื่นเต้น"เปล่า! ผมไม่ได้ตื่นเต้น!" หลินตงตอบด้วยรอยยิ้มเขามีอะไรต้องตื่นเต้น แค่กินข้าวไม่ใช่เหรอ? ไม่ใช่มาเจอแม่ยายสักหน่อย!เอิ่ม? ? ?แม่ยาย? ? ?หลินตงหันหน้าไปมองยุนซี ซึ่งมีใบหน้าที่สวยงามเป็นสีแดง และแม้แต่มือที่จับพวงมาลัยก็ยังสั่นเทาผู้หญิงคนนี้คงไม่ได้บอกพ่อแม่ว่าฉันเป็นแฟนของเธอนะ?เห็นเธอเป็นแบบนี้ ก็อาจเป็นไปได้มาก!"เอ่อ... ยุนซี...คุณคงไม่บอกพ่อแม่ว่าผมเป็นแฟนของคุณนะ?" หลินตงถาม"ห๊ะ!!! คุณ...คุณรู้ได้ยังไง?" ยุนซีพูดอย่างตื่นเต้น"คุณพูดแบบนั้นจริง ๆ เหรอ? ผมไม่ได้บอกว่ารออีกหน่อยเหรอ?" หลินตงพูดด้วยรอยยิ้มบูดเบี้ยว"แต่...แต่แม่ของฉันยืนกรานที่จะแนะนำผู้ชายให้ฉัน ฉัน...ฉันก็เลยบอกไปว่าฉันมีแฟนแล้ว!" ยุนซีพูดเสียงเบาทั้งสองตกอยู่ในความเงียบชั่วครู่"หลินตง! คุณไม่โกรธใช่ไหม?" ย
Read More
บทที่ 299
ทั้งหมดเพลิดเพลินกับมื้ออาหารนี้มากโดยเฉพาะยุนจงไห่และภรรยาของเขา ยุนจงไห่ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับหลินตงอยู่แล้ว ตอนนี้เห็นหลินตงยอดเยี่ยมขนาดนี้ ก็ย่อมดีใจมาก บนโต๊ะก็ดื่มเพิ่มอีกสองสามแก้วและเดิมทีกวนเหม่ยหลิงที่มีความคิดเห็นกับหลินตงก็หายไป เมื่อเธอรู้จักหลินตงมากขึ้นเรื่อย ๆนอกจากภูมิหลังของหลินตงแล้ว เรื่องอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตา ท่าทาง กริยามารยาท และความรู้ที่มีเกือบจะทิ้งรุ่นที่สองที่สามที่เธอเคยรู้จักไปมากถ้าหลินตงได้รับการฝึกฝน สามารถยืนหยัดได้ด้วยตัวเองและกลายเป็นผู้มีพรสวรรค์ที่โดดเด่นได้อย่างแน่นอนหลังจากรับประทานอาหารแล้ว พวกเขาก็นั่งคุยกันในห้องนั่งเล่น"หลินตง ที่บ้านนายยังมีใครอีก?" กวนเหม่ยหลิงถามตอนนี้เธอไม่ได้คัดค้านเรื่องระหว่างหลินตงและยุนซีลูกสาวของเธอเลย ดังนั้นเธอจึงต้องการสอบถามสถานการณ์ครอบครัวของหลินตงคงจะดีมากถ้าหลินตงมีพี่ชายหรือน้องชายในครอบครัวของเขา เพื่อที่เขาจะได้ไม่ถูกขัดขวางโดยครอบครัวของเขาเมื่อเขาจะมาที่จิงตู เพื่อเป็นลูกเขยแต่งเข้าของตระกูลยุนและถ้าหลินตงเป็นลูกชายคนเดียว ก็กลัวว่าเรื่องนี้จะจัดการได้ยากจริง ๆ!"ป้ากวน จริง
Read More
บทที่ 300
ช่างเถอะ! ! !ขอเป็นคนเลวสักครั้ง!และยุนซี ไปโรงเรียนคนเดียวที่ชูเฉิงในปีสุดท้ายของโรงเรียนมัธยมปลายเหรอ? ไม่ลาออกพร้อมกับการย้ายงานของพ่อเหรอ?เพราะเขาเหรอ?เรื่องนี้เขาไม่รู้จริง ๆ!ต้องรู้ว่าหลังจากที่เขาคบกับเจียงซานในปีสุดท้ายของโรงเรียนมัธยม เขาก็ค่อย ๆ ห่างเหินกับยุนซีเนื่องจากเจียงซานขี้อิจฉามากและไม่ยอมให้เขาเข้าใกล้ยุนซีมากเกินไป ดังนั้นจึงไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับยุนซีมากนัก!เห้อ! ตอนนี้ดูเหมือนว่าตอนนั้นจะตาบอดจริง ๆ ถึงได้ชอบเจียงซาน! ไม่สนใจยุนซีก็ไม่ถือว่าตาบอดนะ!โทษได้แต่ว่าตอนนั้นเขาด้อยกว่าเกินไป!"เอ่อ... นั่น... จริง ๆ แล้วเราก็คิดอยู่ เพียงแต่ตอนนี้ยังเรียนไม่จบมหาวิทยาลัย รู้สึกว่ายังเร็วเกินไปที่จะคุยเรื่องนี้!" หลินตงตอบ"เร็วเกินไปตรงไหน! อยู่ปีสามแล้ว อีกปีก็จะเรียนจบแล้ว หลังเรียนจบก็สามารถแต่งงานได้แล้ว ถึงตอนนั้นพวกนายมาบริษัทฉันด้วยกัน ฉันจะฝึกพวกนายสองปี แล้วค่อย ๆ มอบบริษัทให้พวกนาย ฉันก็สามารถเกษียณได้แล้ว พวกนายก็ค่อยมีลูกให้พวกเราเลี้ยง ฉันก็ถือว่าสามารถแสดงความเก่งที่เหลือได้!" กวนเหม่ยหลิงกล่าว"แม่! แม่พูดไปถึงไหนหมดแล้ว!""บอกว่าเธอไ
Read More
ก่อนหน้า
1
...
2829303132
...
43
DMCA.com Protection Status