จ้าวซีซีมองไปที่โทรศัพท์มือถือ แต่เธอไม่รับสายเพราะยังไงเสียก็ไม่ใช่เรื่องดีอะไร เธอไม่อยากจะรับมันหรอกนะแต่โทรศัพท์ก็โทรมาเรื่อย ๆ ไม่เคยหยุดเลยในที่สุดจ้าวซีซีก็รับสายอย่างเสียไม่ได้ "ฮัลโหล?""เด็กบ้า เธอกำลังทำอะไรอยู่น่ะ ทำไมไม่รับสาย รู้หรือเปล่าว่าฉันมีเรื่องด่วนต้องการจะโทรหาเธอ"จ้าวซีซีพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า "เรื่องอะไรคะ?"แม่บุญธรรมที่อยู่ปลายสายคร่ำครวญเสียงดังออกมาว่า "จ้าวซีซี เธอรีบโอนเงินห้าแสนมาให้ฉันหน่อยนะ""ห้าแสน? ทำไมไม่ปล้นกันเลยล่ะคะ?"จ้าวซีซีรู้ดีว่าการที่แม่บุญธรรมโทรมาหาเธอ คงไม่ใช่เรื่องดีอะไรอย่างแน่นอน และก็คงจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับเงินๆทองๆเป็นแน่อ้าปากก็จะเอาห้าแสนเสียแล้ว!"จ้าวซีซีเธออย่ามาเสแสร้งแกล้งทำอยู่เลยนะ สามีของเธอออกจะรวยขนาดนั้น และเธอก็เป็นคนที่ดูแลเงินทั้งหมดด้วย ตอนนี้เธอก็ตามหาครอบครัวเจอแล้ว ยังไงก็คงไม่ขาดเงินห้าแสนนี้ไปหรอกนะ ช่วงเวลานี้ฉันไม่ได้ก่อกวนเธอ มันก็ดีกับเธอแค่ไหนแล้ว หากเธอยังไม่เอาเงินห้าแสนออกมา ฉันจะก่อกวนเธอทุกวันแบบนี้ไม่มีหยุด"จ้าวซีซีขมวดคิ้ว "คุณจะเอาเงินห้าแสนไปทำอะไร?""แฟนสาวของน้องชายเธอตั

เมื่อจ้าวซีซีเห็นว่าฮั่วซานซานเตรียมที่จะกลับรถจริงๆ จึงรีบพูดขึ้นมาว่า"มีอะไรก็พูดดีๆกันได้นี่นา อย่าหุนหันพลันแล่นแบบนี้"เธอไม่ต้องการให้พ่อแม่บุญธรรมเข้ามาเกาะแกะอีกครั้งแล้วจริงๆ เพราะกว่าที่เธอจะย้ายออกมาจากชุมชนเก่านั้นได้มันไม่ง่ายเลย แม้ว่าพ่อแม่บุญธรรมจะขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอีกครั้ง พวกเขาก็ไม่สามารถทำอะไรตัวเธอได้อีกต่อไปแล้วเธอไม่อยากให้ชีวิตความเป็นอยู่ที่สงบสุขในตอนนี้ต้องถูกทำลายไปอีกครั้งฮั่วซานซานแสดงสีหน้าภาคภูมิใจทันที และขับรถตรงไปข้างหน้าไม่นานหลังจากนั้น จ้าวซีซีก็เห็นฮั่วซื่อกรุ๊ปที่อยู่ใกล้ๆ ไม่คิดเลยว่าจะมาที่บริษัทจริงๆฮั่วซานซานจอดรถตรงตำแหน่งพิเศษ และพูดอย่างภาคภูมิใจว่า "จ้าวซีซี ก่อนหน้านี้เธอคงไม่เคยมาที่นี่เลยล่ะสิ? ครั้งฉันจะพาเธอเดินเล่นสักหน่อย เพราะท้ายที่สุดแล้วเมื่อเธออยู่ในฐานะของคุณนายน้อยฮั่วไม่มีสิทธิ์ที่จะมา ตอนนี้ฉันจะพาเธอเข้าดูเป็นครั้งสุดท้าย ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอกนะ!"จ้าวซีซีมองเธอด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ "ความจริงแล้ว ฉันมีคำถามอยากจะถามมากๆเลยนะ"ฮั่วซานซานเงยหน้าขึ้นอย่างภาคภูมิใจ "เธอถามมาสิ""เธอสามารถทำให้กลิ่นปากเหม็นกว่ากลิ่นเท้

เมื่อต้องเผชิญกับสายตาของฮั่วซานซาน หลินซีก็ทำได้เพียงพยายามพูดออกมาว่า "หานฮุย เดิมทีมันก็เป็นแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆ จางเหวินเหวินต่างหากที่เป็นตัวต้นเหตุจริงๆ คุณก็อย่าตำหนิซานซานเลยนะ"ฮั่วหานฮุยชักสีหน้าเย็นชา และพูดอย่างหมดความอดทนเล็กน้อยว่า "ผมยังมีงานต้องทำ พวกคุณออกไปก่อนเถอะ"หลินซีตื่นตระหนกเล็กน้อย "หานฮุย ฉันมีเรื่องจะพูดกับคุณ งานหมั้นในครั้งนี้ พวกพี่ชายของฉันก็จะมาด้วยนะ"ที่เธอมาก็เพราะว่าตั้งใจจะบอกเรื่องนี้กับฮั่วหานฮุยด้วยตัวเองสำหรับเธอแล้วการหมั้นครั้งนี้สำคัญจริงๆยังไงเสียฮั่วหานฮุยก็หย่าร้างกับจ้าวซีซีแล้ว ดังนั้นเธอจึงเป็นคนที่เหมาะกับฮั่วหานฮุยมากที่สุด และไม่มีใครสามารถแข่งขันกับเธอได้ฮั่วหานฮุยมองลงมา "แล้วไงล่ะ? เดิมทีการหมั้นครั้งนี้ก็เป็นแค่การแสดง คุณชัดเจนกว่าใครทั้งหมด"ลมหายใจของหลินซีหยุดชะงัก น้ำเสียงเต็มไปด้วยความอ้อนวอน "หานฮุย ตอนที่อยู่ต่อหน้าพวกพี่ๆของฉัน คุณไว้หน้าฉันสักหน่อยจะได้หรือเปล่า เพราะท้ายที่สุดแล้วพี่สามยังคิดว่าพวกเราหมั้นกันจริงๆ สัปดาห์หน้าหากเขารู้ว่าการหมั้นเป็นเพียงข้อแลกเปลี่ยน หรือกระทั่งคุณมาไม่แล้วละก็ หากพี่สามของฉ

เมื่อจ้าวซีซีเห็นว่าแม่บุญธรรมจะมาไม้นี้ เธอก็กดเสียงให้ต่ำลงทันที "เราออกไปพูดกันข้างนอก""ไม่ต้องออกไปหรอก มีอะไรก็พูดต่อหน้าเพื่อนร่วมงานให้ชัดเจนไปเลย ทำไมเธอถึงได้ใจดำขนาดนี้ ตอนที่เธออยู่ในสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้านั่น เป็นเราสองคนที่รับเลี้ยงเธอ ตอนนี้เธอเติบโตแล้ว สุดท้ายเธอก็ไม่ยอมรับเรา แม้แต่คนในบ้านก็ยังไม่รับ ยังมีคนที่อกตัญญูแบบเธออยู่อีกเหรอ?"แม่บุญธรรมแสดงความสามารถของป้าจอมโวยวาย กลับดำให้เป็นขาวและสาดโคลนมาที่ตัวเธออย่างจังส่วนพ่อบุญธรรมก็แสดงภาพลักษณ์ของผู้ชายบ้านนอกที่ซื่อๆออกมา และอธิบายกับเพื่อนร่วมงานที่อยู่รอบๆว่า "พวกเราก็ถูกบีบบังคับจนไม่มีทางเลือกด้วยเช่นกัน จ้าวซีซีเด็กคนนี้ตั้งแต่เล็กจนโต ไม่ว่าจะอาหารการกินหรือร่ำเรียนหนังสือ เราก็ใช้เงินกับเธอไปไม่น้อยเลยทีเดียว ตอนนี้ทางบ้านจำเป็นต้องใช้เงิน เธอกลับหลบหน้าหลบตาไม่ออกมาพบ พวกเราก็ไม่มีทางเลือกเหมือนกัน"จ้าวซีซีมองพ่อแม่บุญธรรมที่ไร้ยางอายอย่างเย็นชา "ฉันเรียนหนังสือ ไม่ได้ใช้เงินของพวกคุณแม้แต่บานเดียวนะ"แม่บุญธรรมเริ่มร้องครวญครางทันทีว่า "จ้าวซีซี เธอไม่ได้ใช้เงินของพวกเรา แล้วเธอจะใช้เงินของใครไ

หลังจากที่จ้าวซีซีมองเห็นสายเรียกเข้าของฮั่วหานฮุย เธอยังคิดว่าตัวเองเห็นผิดไปเสียอีกไม่คิดเลยว่าผู้ชายกากๆแบบนั้นจะโทรหาเธอได้ หรือว่ากดผิดไปหรือเปล่า?แต่สายนั้นก็ยังคงดังอยู่ตลอด โดยไม่คิดที่จะวางสายแต่อย่างใด จากนั้นเธอจึงรับสาย และถามอย่างหยั่งเชิงว่า "คุณฮั่ว มีอะไรหรือเปล่าคะ?""พ่อแม่บุญธรรมของคุณมาถามเอาเงินกับผมที่วิลล่าอีกแล้วนะ"เมื่อจ้าวซีซีได้ยินแบบนั้น เธอก็รู้สึกอับอาย และรีบพูดขึ้นมาว่า "ไล่พวกเขาออกไปเถอะค่ะ อย่าให้เงินกับพวกเขาแม้แต่สตางค์เดียว""เรื่องนี้คุณกลับไปแก้ไขด้วยตัวเอง ผมยุ่งมาก"โทรศัพท์ถูกตัดสายไปจ้าวซีซีจึงรีบเก็บข้าวของของตัวเอง และเรียกแท็กซี่ไปที่วิลล่าเรือนหอโดยตรงเมื่อยืนอยู่นอกวิลล่าเรือนหอ เธอก็ยังมึนงงอยู่เล็กน้อย เพราะตั้งแต่เธอย้ายออกไป เธอก็ไม่ค่อยกลับมาอีกเลยหลังจากเธอหยุดชะงักไปชั่วคราว เธอก็ยกเท้าก้าวเข้าไปในห้องโถงใหญ่เธอยืนกดกริ่งประตูอยู่ที่ทางเดิน โดยที่ยังไม่ทันได้เข้าไปก็ได้ยินเสียงทะเลาะกันอย่างรุนแรงดังแว่วออกมาแล้วดูเหมือนว่านอกจากเสียงของพ่อแม่บุญธรรมแล้ว ยังมีเสียงของแม่สามีหลี่อู่หรานอยู่ด้วย?จู่ๆจ้าวซีซีก็ปว