"ไปเที่ยวเตร่ที่ไหนอีกแล้ว! ฉันมีชื่อเสียงโด่งดัง ทำไมถึงมีลูกอย่างแก รีบกลับเข้าบริษัทเดี๋ยวนี้ มีเรื่องสำคัญ!"เสียงคำรามของชายวัยกลางคนดังมาจากโทรศัพท์ถังเอวี้ยนป๋อพูดด้วยสีหน้าเศร้าใจ "พ่อ วันนี้เป็นวันหยุดเสาร์อาทิตย์!""ตอนนี้เป็นช่วงเวลาสำคัญที่เราจะขึ้นเรือใหญ่ของตระกูลจิน สร้างความสัมพันธ์ความร่วมมือกับจินเหยากรุ๊ป วันหยุดสุดสัปดาห์สำคัญหรือธุรกิจสำคัญ? โตขนาดนี้แล้ว แม้แต่ลำดับความสำคัญก็แยกไม่ออก ไม่หยุดสักอาทิตย์จะตายไหม!"ถังเอวี้ยนป๋อพูดอย่างไม่เต็มใจ "รู้แล้ว ผมจะกลับไปเดี๋ยวนี้"เขามองกลับไปชั้นบนและคิดกับตัวเองว่า ลั่วอู๋ฉางนายรอก่อน วันหนึ่งฉันถังเอวี้ยนป๋อจะเหยียบย่ำนายจนหมดสิ้นใต้เท้าของฉัน และนายจะไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้อีกต่อไปคราวนี้นับเป็นโชคดีของนาย!แต่พระเจ้าจะไม่เข้าข้างนายทุกครั้งไปทันทีที่พวกเขาจากไป เฉียวชิงเวยก็เดินมาอย่างรีบร้อนพร้อมกับผู้บริหารกลางและระดับสูงเมื่อก่อนเฉียวชิงเวยป่วย ไม่เคยก้าวก่ายธุรกิจของเฉินไท่สามีของเธอหลังจากหายดีแล้ว เธอรู้สึกว่าการอยู่บ้านทั้งวันมันน่าเบื่อ ถ้าเธอทำแบบนี้ต่อไป เธอคงจะขาดการติดต่อกับสังคมจริง ๆ ถือโอ

เห็นได้ชัดว่าอวี๋อีเหรินยังอ่อนต่อโลกมาก เคยเห็นอะไรแบบนี้ที่ไหน หน้าสวยก็แดงทันทีและเขินอายมาก"พี่เฉียวพี่ต่างหากที่เป็นคนสวย ฉันเทียบพี่ไม่ได้""คุณยังสาวนะ!"เฉียวชิงเวยไม่ลังเลที่จะชม "คุณอยู่ในวัยที่คุณสวยราวกับดอกไม้ คุณเป็นคนบริสุทธิ์และชัดเจน และรูปลักษณ์ของคุณก็สดใสและมีเสน่ห์ ฉันอิจฉาน้องสาวมาก""ทรัพย์สินที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของผู้หญิงคืออายุน้อย พี่สาวแก่แล้วและเทียบไม่ได้กับคนหนุ่มสาวเช่นคุณ"ใบหน้าของอวี๋อีเหรินแดงขึ้นเรื่อย ๆ "พี่เฉียวพี่ถ่อมตัวเกินไปแล้ว เวลาไม่เคยเอาชนะสาวสวยได้ ไม่ต้องพูดถึงพี่ที่ยังดูเด็กมาก!""น้องสาวปากหวานมาก พี่ชอบคุณมาก ฉันต้องช่วยคุณเลือกเสื้อผ้าที่เหมาะสม เดี๋ยวคอยดูพี่นะ!"มีเฉียวชิงเวยมาเป็นเพื่อนด้วย คนของทุกร้านต่างก็มีความกระตือรือร้นอย่างมากด้วยคำแนะนำของเธอ ในไม่ช้าก็เลือกเสื้อผ้าที่น่าพอใจหลายชุดให้กับอวี๋อีเหรินและประสิทธิภาพก็ดีขึ้นอย่างมากในระหว่างกระบวนการนี้ เฉียวชิงเวยถามอย่างเงียบ ๆ เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเธอกับลั่วอู๋ฉางด้วยไอคิวของเฉียวชิงเวย เธอจึงตัดสินใจได้อย่างรวดเร็วว่าอวี๋อีเหรินมีความรู้สึกที่ดีต่อเขา ชื่นชมล

"คุณและคุณ!"ผู้ช่วยชี้ไปที่พวกเขาแล้วพูดว่า "พวกคุณสองคน ไปชงกาแฟให้พวกเราทุกคนก่อนสิ""อย่าลืมถามรสนิยมของทุกคนให้ชัดเจนก่อน ข้อนี้สำคัญมาก ห้ามทำผิดเด็ดขาด""หลังจากนี้มาทำงานทุกเช้า ต้องเตรียมกาแฟให้ทุกคน นี่เป็นงานของคุณสองคน ได้ยินไหม?"คนกลุ่มหนึ่งมองดูลั่วอู๋ฉางและอวี๋อีเหรินด้วยสายตาเห็นใจวิธีนี้พวกเขามักจะใช้ปฏิบัติต่อผู้มาใหม่แต่ตอนนี้เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเป็นพนักงานใหม่ แต่พวกเขากำลังควบคุม "พนักงานเก่า" สองคนจุดประสงค์ชัดเจนมาก ก็คือต้องชัดเจนหน่อย!พวกเรายั่วยุยาก พวกคุณต้องเชื่อฟังหน่อย!นั่นคือสิ่งที่หมายถึง!แน่นอนว่านี่เป็นเพียงการเรียกน้ำย่อย สิ่งที่ทำคนอื่นให้ลำบากยังมาไม่ถึงจิตใต้สำนึกของอวี๋อีเหรินต้องการลุกขึ้น เนื่องจากพวกเขาเป็นทีมที่มีชื่อเสียงในอุตสาหกรรม และตัวเองมีสิ่งมากมายที่ต้องเรียนรู้จากพวกเขาพวกเขาเป็นแขกใหม่และสมควรได้รับการดูแล"เสี่ยวอวี๋ อย่าขยับนะ"ลั่วอู๋ฉางทนไม่ได้กับพฤติกรรมการกลั่นแกล้งของพวกเขาและพูดว่า "ใครก็ตามที่ต้องการดื่มกาแฟก็ไปชง มีคนยอมทำงานแทน ไม่มีใครห้ามคุณ""ในฐานะผู้ช่วย นี่คืองานของคุณ ทำไมถึงต้องให้เป็นพวกเรา

"ฟังเข้าใจไหม?" ต่งหยุนเผิงยังคงระบายใส่หัวของผู้ช่วยซาผู้ช่วยซาพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า "เข้าใจแล้วครับ!""งั้นยังยืนนิ่งอยู่ทำไม เพราะคุณ ทั้งแผนกไม่มีกาแฟดื่ม รีบเอาโทรศัพท์มาสั่งซื้อ!" ต่งหยุนเผิงไม่พูดดี จึงหันหลังและจากไปทันทีผู้ช่วยซาปฏิบัติตามอย่างไม่เต็มใจเหมือนลูกสะใภ้ที่ทำผิดด้วยความที่เขารู้จักต่งหยุนเผิง เงินกาแฟทุกวันนี้ต้องจ่ายเองแน่นอน อย่าคิดจะไปเบิกกับเขาแผนกหนึ่งหลายสิบคน คนละแก้ว ยังต้องแบ่งออกเป็นหลายรสชาติ อย่างน้องต้องเป็นหมื่นแน่!ผู้ช่วยซาเสียดายมาก กัดฟันแล้วเอาโทรศัพท์มากดสั่งเมื่อเขากำลังจะจ่ายเงิน จู่ ๆ เขาก็เกิดความคิดลักไก่ เขาจงใจลดปริมาณลงหนึ่งส่วน จากนั้นจึงคลิกเพื่อสั่งซื้อไม่นานเด็กส่งของก็ถือกาแฟหลายสิบแก้วเข้ามาอย่างเหนื่อยหอบ"ทุกคนดื่มกาแฟและได้รับรสชาติที่ตัวเองชอบ"ทุกคนไม่เกรงเขา พากันมาหยิบ สุดท้ายก็เหลือแค่สองแก้วผู้ช่วยซาวางแก้วหนึ่งไว้บนโต๊ะทำงานของตัวเอง หยิบลาเต้อีกแก้วหนึ่ง และเดินไปหาอวี๋อีเหรินด้วยรอยยิ้มเขายิ้มและพูดว่า "คุณเสี่ยวอวี๋ใช่ไหม ผมเคยเห็นประวัติส่วนตัวของคุณแล้ว เป็นนักศึกษาฝึกงานก่อนมาเป็นพนักงานประจำ ไ

อยากปฏิเสธ ไม่มีทาง!"ในเมื่อคุณตรวจสอบผมแล้ว คุณควรรู้ว่าผมไม่อยู่ภายใต้ข้อกำหนดของระบบการทำงาน และสามารถออกจากตำแหน่งและบริษัทได้ตลอดเวลา"ลั่วอู๋ฉางสังเกตเห็นแล้วว่าผู้ชายคนนี้จงใจหาเรื่อง และเอาคืนกับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วเขาจะไม่ยอม"ดังนั้นต้องขอโทษด้วย งานที่คุณมอบหมาย ผมไม่รับ""ไร้สาระ ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าพนักงานสามารถไม่ปฏิบัติตามระบบการทํางาน คุณโกหกไม่เนียนเลย!" ผู้ช่วยซาเบิกตากว้างและโกรธโดยตรงรังแกฉันที่เพิ่งมาบริษัทเหรอ?ตอนที่ฉันขยันทำงาน นายยังไม่จบมหาวิทยาลัยเลย!"หากคุณกล้าวางขอลง ผมก็กล้าออกไป ดูสิว่าสิ่งที่ผมพูดเป็นเรื่องจริงไหม" ลั่วอู๋ฉางเถียงกลับผู้ช่วยซาโกรธมาก "นายกล้าออกไป ผมก็กล้าเขียนว่าคุณขาดงาน!""บวกกับเรื่องที่ไม่เชื่อฟังระเบียบวินัยของคุณด้วย เชื่อไหมไล่คุณออกได้!""คุณไม่มีสิทธิ์นี้จริง ๆ" เสียงของเซี่ยซินซินดังขึ้นเธอสวมชุดทำงาน มีรูปร่างเพรียวบาง มัดผมหางม้า ดูมีความสามารถมากขายาวสองข้างในถุงน่องสีดำสวมรองเท้าส้นสูง"คุณเป็นใคร?" ดวงตาของผู้ช่วยซาเบิกกว้างเซี่ยซินซินแนะนำตัวเอง "หัวหน้าฝ่ายบุคคลเซี่ย