Sebastian POVKaharap ko ngayon si Elora at sinabi niya sa akin ang nangyari sa pagitan nila ni Scarlet."Bakit hindi mo sinabi sa akin ang tungkol sa bagay na 'yan? Basta ka na lang nakipagkita sa kanya, paano kung may masamang ginawa sayo ang babaeng 'yon?" inis na turan ko."Hindi ko naman kasi alam, hindi ba at sinabi mo sa akin na nagkausap na kayong dalawa at tinanggap niya na ang lahat. Kaya hindi ko naman alam na gano'n lang pala ang sasabihin niya sa akin,""Kahit na, Elora. Hindi natin alam kung ano ang tumatakbo sa isip niya. Kung sa akin ay nagawa niyang humingi ng tawad at magsinungaling how much more pa sayo diba? Alam mo naman na may galit pa rin siya sayo, ilang beses na ba kita pinagsabihan na huwag kang magtitiwala agad at iwasan mo ang pagiging mabait," hindi ko pa rin maiwasan ang hindi magalit. Sobrang pag aalala ko sa kanila ng malaman ko ang ginawa ni Scarlet. Paano na lang kung naniwala si Elora? Paano kung may nangyari sa kanilang dalawa ng anak namin? Hindi k

Sebastian POVDalawang araw na ang lumipas simula ng isugod sa hospital si Elora at mawala ang anak namin, hanggang ngayon ay hindi pa din siya nagigising pero ang sabi naman ng doctor sa akin ay nasa maayos na siyang lagay. Si Skyler na ang nag aasikaso at kumakalap ng impormasyon sa nangyari dahil hindi pa ako makakilos ng maayos dahil sa nangyayari sa amin."Kuya Seb, may gusto po ba kayong ipabili? Pagkain?" rinig kung tanong ni Kier sa akin.Agad naman akong tumingin sa kanya at ngumiti. "Ikaw na lang Kier, wala pa akong gana kumain," sagot ko naman sa kanya."Sige kuya, pero bibili na lang din ako ng pagkain para kung sakaling magutom ka ay meron" saad nito at tuluyan ng lumabas.Naiwan na naman akong mag isa kasama si Elora, hawak hawak ko lang ang kanyang kamay. "Baby, please, wake up. H-hindi ko alam kung ano ang gagawin. Lubog na lubog ako ngayon," mahinang anas ko at napayuko na lang.Mayamaya pa ay nakaramdam ako ng parang may humahawi sa buhok ko dahilan para mabilis kung

Elora POVDalawang taon na ang lumipas simula ng mangyari ang lahat at isa na do'n ang pagkawala ng anak namin ni Sebastian, pero kahit gano'n pa man ay pinili naming mamuhay ng masaya at kontento sa isa't isa. Matagal na din kaming kasal.Ngayon naman ay nandito kami sa puntod ng anak namin dahil death anniversary niya, pinagawan kasi 'to ng asawa ko para naman may mapuntahan kami at mabisita kapag namimiss namin ang munting anghel namin."Hello baby Miracle, how are you? I miss you so much," saad ko habang inaayos ang bulaklak na dala namin. Napagdesisyunan naming mag asawa na 'yon ang ipapangalan sa kanya dahil kahit na hindi man namin siya nasilayan ay isa pa rin siyang blessing at regalo ng Panginoon."It's been how many years pero sariwa pa din ang alaala mo sa amin ng mommy mo. Mahal na mahal ka namin anak," segunda naman ni Seb.Mayamaya pa ay humangin at naramdaman namin ang lamig na parang yumayakap sa amin. "I know that you're here beside us, our angel. Be happy up there. A