CHAPTER 141 Pupungas-pungas si Kaye nang sinagot ang tawag sa kanyang cellphone. “Kaye, we’re outside.” “Sino ‘to?” “Don’t call her by her name!” Napabalikwas siya ng bangon nang marinig ang tila nasasaktan boses ng kanyang amo sa backgroun

Gusto niya na rin maiyak nang nasasaktan umingit ito at nagsimulang humikbi-hikbi. “Sige na. Isasama na kita. Tahan na.” Hindi niya kayang makitang umiiyak si Dos. Attached na attached na talaga siya sa bata. Lihim niya tuloy hinihiling na huwag ng dumating ang araw na sabi

Sinita niya ang anak pero sinulyapan lang siya nito. Salubong na salubong ang mga kilay habang nakatingin kay Madame Calieyah. “Walang modo!” “Auntie!” “What? Bastos ang batang ‘yan,” galit nitong dinuro si Reirey. Inilagay niya naman sa likuran ang an

“I told you to call me Rios. Imelda is not here.” “Baka po may makarinig na iba.” “They’re minding their own business. If they tried spreading rumors about me, I will make sure they won’t land another medical job.” Hinila nito ang upuan sa harap ng office table at

“Dito na lang ako. Hindi naman ako invited.” “It’s fine. Seera let me invite anyone I want. This is my house, so it’s my rules.” “Wala po akong damit.” “Nasa kwarto mo. Come, samahan kita.” “Ang mga bata po,” dahilan niya pa ngunit wala talaga siyang k