ผู้อาวุโสของสำนักกระบี่เดียวดายพูดด้วยความโกรธ!ไป๋หลี่เหรินจงไม่ยอมแพ้ เขาก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว และพลังลมปราณอันน่าสะพรึงกลัวก็พุ่งออกมาจากร่างของเขาเมื่อเห็นแบบนี้ผู้อาวุโสดูก็ตกใจอย่างมาก!“ไป๋หลี่เหรินจงดูเหมือนว่าข้าจะยังคงมองเจ้าต่ำไป ที่แท้เจ้าได้ทะลวงสองระดับยุทธ์ติดกันสินะ”“ไม่น่าแปลกใจ

บรรพบุรุษของสำนักกระบี่เดียวดายแข็งแกร่งเกินไปสิ่งที่เขากลัวก็คือสำนักกระบี่เดียวดายจะทำลายตระกูลไป๋หลี่แต่ตอนนี้เมื่อเรื่องราวมาถึงจุดนี้แล้ว เขาไม่มีทางอื่นที่ดีกว่านี้แล้ว เขาทำได้เพียงก้าวและดูไปทีละก้าวเท่านั้นสิบนาทีต่อมา อวี่เจียวหรงและเสี่ยวชิวเสียงรับประทานอาหารเสร็จ และในเวลานี้ ผู้นำขอ

เพราะพวกเธอรู้อยู่แล้วว่าแม้ฉินเป่ยจะไปถึงโลกนั้น เขาจะไม่สามารถพบกับอวี่เจียวหรงได้ในเวลาอันสั้นและคราวนี้ฉินเป่ยจะไม่ได้ไปพร้อมกับพวกเธอเพียงเพราะเรื่องนี้ ทำเอาพวกเธอทุกคนอารมณ์เสีย!ฉินเป่ยเห็นสิ่งที่พวกเธอคิดแล้ว จึงปลอบโยนพวกเธอ: “เอาล่ะ อย่าเป็นแบบนี้สิ เลิกทำหน้าเหมือนตูดกันได้แล้ว”“หรงเอ

ผู้ที่ไม่พอใจทั้งหมดถูกบรรพบุรุษของสำนักกระบี่เดียวดายฆ่าทิ้ง ด้วยความช่วยเหลือของอู๋ซื่อเยว่สำนักกระบี่เซียนในตอนนี้มีความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นทุกวันในเวลานี้อวี่เจียวหรงออกจากสำนักกระบี่เซียนแต่เช้า และมาที่ร้านอาหารเพื่อขอให้เสี่ยวชิวเสียงเตรียมอาหารหลังจากนั้นเธอก็ไปที่ประตูเมืองเพื่อทักทายอวี่เจ

ดวงตาของผู้หญิงเหล่านี้ทำให้ฉินเป่ยเวียนหัวเล็กน้อย“ดูเหมือนว่าพวกเธอจะชอบเจ้านะ เจ้าลองดูเถอะว่าจะทำยังไง”ชางเยว่มองไปที่ฉินเป่ยด้วยสีหน้ายินดี จากนั้นเธอก็นั่งลงและดื่มต่อ“สาวงามทั้งหลาย ขวางทางผมมีเรื่องอะไรเหรอครับ?”ฉินเป่ยถามอย่างใจเย็น“บังอาจ เรื่องของวังไป๋ฮวา เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้เหตุผล”