Naglakad sila Ethan at Hanna. Wala pa din silang nakikitang kabahayan. Palubog na ang araw. Tanaw niya ang kulay orange na sinag ng araw sa dakong Silangan. Hawak ni Ethan ang kanyang kamay. Bakit parang nangingiti pa siya kahit na pinapaltos na ang kanyang paa sa paglalakad? Tahimik lang ang binata

May lumapit kay Ethan. Si Kevin, ang head ng kanyang security. Inilayo siya nito sa madaming tao. “Boss, pasensya na po at hindi namin kayo agad nakita. Wala pong signal sa lugar na pinagdalahan sa inyo at malayo.” Kabado ang security habang nagsasalita. Alam nilang malaki ang chance na patalsikin

“Tara, matagal na akong hindi nakikipagbasagan ng mukha.” Nangilabot siya ng yayain ni Ethan ang walong lalaki na may mga dalang pamalo at balisong. Nababaliw na ba ang binata? Naghahanap ba ito ng sakit ng katawan? Pinigil niya ito. “Ethan, madami sila. Masasaktan ka lang. Tumakbo na lang tayo.”

Tinutugis sila ng mga lalaking nakaaway nila kanina. At nagtawag ito ng ibang kasama. Binilang niya, labinglima lahat ang mga ito na may mga dalang tubo, kahoy, at patalim. Kahit saang anggulo tignan ay hindi kakayanin ni Ethan na makipaglaban sa kanilang lahat. Labis ang pangamba na bumalot sa kany

Hindi na naibaba ni Lexie ang tawag dahil may kamay na humawak sa leeg niya. “Don’t you dare hurt my wife!” “Ethan. Umm--” “I swear magbabayad ka ng malaki kapag may nangyaring hindi maganda kay Hanna!” Hinigpitan ng binata ang kamay sa leeg ng babae. “Ethan, nasasaktan ako! Bitawan mo ako.” “I