Apollo's POV
I waited for 10 years for her to be reincarnated again. I fucking waited without assurance.
Galit ako sa tadhana dahil bakit palagi syang kinukuha sa akin? Hindi ba pwedeng dumating ang panahon na sabay kaming mamamatay, at hindi sya nauuna?
I'm mad but it's automatically vanishing the moment I saw the new her. Hinding hindi ako magsasawa na mahalin at hintayin sya ng paulit ulit.
"I'm Avabelle Shivani but you can call me Avani." Sabi nya sa maliliit na boses. Gusto kong pisilin ang pisngi nya dahil sobrang cute nya.
Nilahad nya pa sa akin ang maliliit nyang kamay. I bit my lower lip to restrain myself.
"Hi, Avi."
"It's Avani, not Avi." I blinked when she rolled her eyes on me. Gusto kong pitikin ang noo nya dahil sa mangha.
Tanginang buhay 'to.I cursed inside my head and punch the guy in front of me. Sinipa ko naman ang nasa likod ko at umikot para masipa ang nasa harap ko naman. Tumalon ako na kasing taas ng mukha netong tangang to at sinipa sya. I sighed before punching his face that made him unconscious."Kaya pa?" I turned to the man who went near me and rolled my eyes."This is so nakakapagod!" Reklamo ko na ikinangiwi nya."Ang arte mo. Palagi naman to nangyayari, but you're still doing it kahit nakakapagod." Sabi nya na nginisian ko."Because I don't have any choice, duh?"Lumapit sya sa akin at nilagay ang kamay sa ulo ko, he then smiled softly that made me froze."Sit down there and watch me finish them." Mayabang na sabi nya at tinuro ang patong patong na kahon sa hindi kalayuan. Hindi ko pa din maalis sa isip ko ang ginawa nya kaya wala sa sarili akong naglakad papunta sa tinuro nya at umupo doon.I
"Eat more." I groaned when he keeps on putting foods on my plate. Hindi ko na nga maubos ang nilagay nya doon kanina at dinagdagan nya na naman?"Look, you're so thin." Turo nya pa sa katawan ko na ikinairap ko. Palagi nalang syang ganito!"Tatay ba kita ha? Kung maka asta ka daig mo pa ang magulang." Inis na sabi ko at galit na tinusok ang karneng nakahiwa na din sa plato ko.He laughed, "I'm not your father but you can call me daddy."His eyes widened and immediately gave me water. Hinimas himas nya ang likod ko na akala mo ay hindi sya ang may kasalanan kung bakit ako nasamid!I glared at him and continued eating. Ayokong makipagtalo dahil-basta.I should draw a line between us.
"Wala tayong mission today?" I asked when I saw him in the living room, watching television. Lumingon sya sa akin at ngumiti."Good morning. It's our free day today." Sagot nya at pinatay ang TV. Tumayo sya sa pagkakaupo at lumapit sa akin. I'm just watching him as he pulled me to the kitchen."Eat first. We'll go somewhere." Sabi nya na tinanguan ko nalang. As a said, ganyan naman sya palagi. He's a walking red flag but at least he's consistent, right?Halos mapairap ako sa naisip. Marupok na naman ata ako ngayong araw. Umiling nalang ako at tinapos ang pagkaing hinanda nya para sa akin. Paakyat na sana ako ng bigla syang bumaba na nakabihis na.I pursued my lips when I saw him looking so pogi as always. Naiinis na ako! Hindi ako marupok ha?He smiled when he saw me, "Get ready prin
"You have a new mission."I almost groaned when I heard that. Pinagpahinga lang nila kami ng isang araw tapos meron na naman ngayon.We're just standing straight with a blank face while listening to our boss. I don't know if he's a good or bad man. Pero wala na akong pake don, mamamatay din naman ako."You have to travel time and bring back the late Senator Zenia Falcon." He said that made us shocked. This is our first mission that includes our abilities."What?" Hindi makapaniwalang tanong ko. Our boss nodded and slightly moved in his swivel chair."Yes, since Apollo can travel time and you-Avani can take give lives. You can only do it." Dagdag nya. Tahimik lang si Apollo sa tabi ko habang ako ay hindi makapaniwala.
"Answer me. You already tried to resurrect someone, don't you?" Our boss seriously asked again that made me bring back to the reality.I gulped while staring at his eyes. Gusto kong maiyak dahil kapag naaalala ko ang nangyari. Mas lalo ko lamang sinusumpa ang sarili ko dahil dalawang buhay ang inagaw ko."Don't asked her that kind of question." Apollo interfered as he hold my hand and pulled me to the table in front of our boss. Kinuha nya ang folder don kung saan nakalagay ang mission namin bago ako hinatak at lumabas. Hawak nya lang ang kamay ko hanggang sa makarating kami sa bahay.Binitawan nya iyon ng makapasok kami. Tahimik syang dumiretso sa sala na sinundan ko naman. I sat in front of him and watch him open the envelope."Mission given to Apollo Ka
He keeps on rubbing my back while I'm busy vomiting."Isusuka mo na ba ang internal organs mo?" Tanong nya dahil hindi pa din ako tumitigil.Tangina, ano ba yon?"Hindi na ako papasok don!" Angal ko na nagpatawa sa kanya."Okay. Iwan kana dito sa taong 1967." I froze at his words and slowly turned to him unbelievably."What is that look? We already discussed that we'll visit her birthdate first." He said and fix my hair. Napatango tango naman ako pero hindi pa din makapaniwala. Hindi pa ako buhay sa panahon na to!I excitedly run and tried to find people but he stopped me."They can't see you with
"Alam mo minsan hindi ko gusto ang mga naiisip mo." Sabi ko habang inaayos ang gamit. I can't believe na magaaral na naman ako!"Sigurado ka?" Tanong nya pa at tamad na kinuha ang bag nya."Oo! Lalo na ngayon!" Irap ko at binitbit ang bag. He chuckled and started walking to the door."Paano kung naiisip ko na pakasalan ka? Hindi mo pa din gusto?" I froze on my spot at his words. A-ano daw?"Hoy gago kaba?!" I shouted and followed him palabas. Paasa!-------Nang makarating kami sa school kung saan magaaral si Zenia, kinuha namin ang schedule na kaparehas ng kanya kaya magkaklase kami sa buong sem. Nakasunod lang ako kay Apollo na pinagtitinginan ng mga babae dahil malamang! Ang pogi nya kaya palagi.Lalo na ngayon! I groaned and sumabay sa ka
I'm just staring at nowhere the moment we got home. Hindi ko nga alam kung paano kami nakauwi dahil tulala lang ako buong araw. I heard Apollo laughed but I didn't even move an inch."Hey." he said and I felt his warm palm on my cheeks and softly caressing it. I sobbed and almost cry that made him chuckled."Nasa Law School ang trauma!" Sigaw ko na ikinatawa nya na naman."You'll survive this, I know." Tatango tangong sabi nya na inilingan ko."No, please! Magda drop out na'ko!" ngawa ko sa kanya na inilingan nya at hinatak ako papunta sa kusina para kumain. Nag order nalang sya ng fast food dahil pagod din daw sya para magluto.Seryoso lang akong kumakain dahil iniisip ko yung mga nangyari kanina. Napalabas lang naman ako ng room sa first period palang dahil hindi ko nasagot ang tanong ng prof namin. Syempre! Anong alam ko sa mga