Chapter 2

"Kevs, you can come with us," aya ni Kristel kay Kevin na sumama sa amin.

"Ayos lang Tel. Mag enjoy lang kayong dalawa. Mamaya ko na lang susunduin si Cassy pagkatapos." Sabi ni Kevin at hinalikan ako sa pisngi na normal na sa ’kin.

"Please take care of Cassy, ​​Tel," namula ako dahil sa sinabi niya. Ganyan na siya noon pa man at nagpapasalamat ako sa panginoon dahil binigyan niya ‘ko ng lalaking mabait at matulungin tulad niya. Sinuportahan niya ‘ko sa maraming bagay at tinutulungan sa mga problema ko.

"No worry Kevs. Akong bahala kay Cassy." But lahat ng iyon ay hanggang doon lang talaga.

Kevin nods at her and look at me. "Call me Cass if you need anything. Okay?"

"Noted Kevs. Thank you," ngumiti siya at ginulo ang buhok ko gaya ng ginagawa niya bago siya umalis.

"How sweet," sabi ni Kristel.

"Don't jump into conclusion Tel. Mabait at sweet lang naman si Kevin. We're just friends and that's all." Sabi ko.

"Okay, if you say so. Tayo na?"

"Tara na,"

Pagdating namin sa condo niya, I get my phone to check if Liro send me a message pero wala kaya nilagay ko ulit ang phone ko sa loob ng bag. Ano ba namang ini-expect ko?

"I want to offer you a beer but since you're preggy so no beer for you lady. Tama na ang juice at maghintay ka muna dito sandali dahil gagawa ako ng pizza."

"Tel, gusto ko rin ng nuggets. Ipagluto mo naman ako." Sabi ko sabay puppy look.

"Sige! Tigilan mo nga yan. Nakakadiri," sabi nya na natatawa kaya sumimangot nalang ako dahil doon.

Dahil mag-isa lang ako dito sa sala at nasa kusina si Kristel na gumagawa ng pizza, napagdesisyunan ko nalang na manood ng tv habang hinihintay maluto ang mga nuggets ko.

I decided to watch Wolf blood because I find it cool, you know. Gusto ko si Maddie sa seryeng ito dahil maganda siya. Gusto ko ang mata, ilong at pati buhok niya. Ang ganda talaga.

I enjoyed watching the series when my phone rang so I get it inside my bag. Si Kevin pala ang tumatawag.

"Hey," sabi niya pagkasagot ko ng tawag.

"Hello, Kevs. Bakit ka napatawag?"

"Want to check on you. Okay ka lang ba diyan? May gusto ka ba? Nag e-enjoy ka ba? Kamusta si little Cassy?" Medyo natawa ako dahil sa walang tigil niyang tanong.

"Easy Kevs. Ayos lang si baby. Nasa kusina si Kristel nagluluto ng snacks. I asked her to cook nuggets for me. I crave nuggets." Sabi ko at bumuntong hininga. Ang tagal maluto.

"Sige. May gusto ka bang kainin bukod sa nuggets? Bibilhan kita mamaya. Anong gusto mo?"

Bigla akong natuwa sa sinabi niya. Magandang balita ito para sa ‘kin. I’ve been so matakaw lately. Makakalibri na naman ako nito.

"I want strawberries Kevs. We want to eat strawberries. Bibilhan mo kami niyan?" I asked in my sweet tone. Kevin is really sweet. Sana talaga makita na niya yung babaeng para sa kaniya.

"Oo naman. Kapag susunduin kita mamaya, ibibigay ko sa’yo yung strawberries."

"Yahoo! Thank you, Kevin. You're the best!" Natawa siya dahil sa sinabi ko. Nakita ko ang dimples niya sa pisngi. Sobrang gwapo niya talaga to be honest.

"You're welcome, Cass." Sincere niyang sabi.

"By the way, nasa business trip ka ba?" Tanong ko dahil napansin ko sa background niya na medyo nasa isang fancy na lugar siya. Maraming mga tao na dumadaan sa likuran niya na nakabusiness attire.

"Yeah. I'm going to meet- Oh! sorry, Cass. I need to hung up this call. I think, nandito na ‘yong ka meeting ko." Bago niya i-end ang tawag, hindi ko alam kung tama ako pero sa tingin ko, nakita ko si Liro sa background niya o baka nagkamali lang ako?

Siya ba ‘yon? But why he looks so pissed?

Nang matapos ni Kristel ang pagluluto ng pizza at ang nuggets ko ay sabay kaming kumain at nag-usap tungkol sa ilang bagay. Girly stuff ang ibig kong sabihin. Aside from Kevin, she's my female best friend that I trusted the most. Walang sikreto na maitatago ko sa babaeng ito.

"So kamusta na kayo ni Lianne?"

"Ewan ko, Tel. Hindi na kami nag-uusap simula noon nang malaman niya ang pagbubuntis ko. Itinago siya ng mga magulang ko sa ‘min ni Liro." But I have a hunch na alam ni Liro kung nasaan siya.

"Galit ka ba sa parents mo Cass?"

"Hindi naman. Malungkot lang dahil ang unfair nila on my part. They accused me that I seduced Liro even if I'm not. Kung maibabalik ko lang ang panahon, baka hindi ako umuwi ng gabing iyon na lasing."

"Pero Cass, hindi ikaw ang nagkamaling pumasok sa kwarto. Si Liro kaya hindi ko maintindihan kung bakit ikaw lang ang sinisisi nila. Kung titignan natin ang buong pangyayari, si Liro ang may kasalanan."

"Ewan ko, Tel. That time lasing din si Liro kasi niyaya siya ni dad nung araw na ‘yon na uminom sa bahay namin at alam naman ng lahat na inlove si Liro sa kapatid ko kaya iniisip talaga nila na ako ang nang-akit kay Liro."

Bumuntong hininga si Kristel at nakikisimpatya habang nakatingin sa ‘kin. "Sabihin mo lang kung hindi mo na kaya ang lahat Cassandra. Mag-abroad tayo at doon natin palakihin si little Cassandra. Tutulungan kita dahil para na naman tayong magkapatid."

Napaluha ako sa sinabi niya. "Salamat, Tel!"

"Don't cry, Cass. Ang panget mo pag umiiyak e," aniya at niyakap ako ng mahigpit. Nakapagsalita ‘to e isa pang umiiyak na rin.

"You know what, kanta na lang tayo."

"Yeah. Let’s do that"

-------

Sinundo ako ni Kevin nung tinext ko siya na gusto ko nang umuwi. 6 na ng gabi kaya dapat nasa bahay na ‘ko bago umuwi si Liro. Ipagluluto ko pa kasi siya ng dinner.

"Hello, little Cassy," Bahagya akong natawa nang hawakan niya ang tummy ko.

"Nasaan ang strawberries namin?"

Inabot niya sa akin ang isang basket ng strawberry at hindi na ako makapaghintay na kainin ito sa bahay.

Pagdating namin, madilim pa ang bahay means hindi pa nakaka-uwi si Liro. Niyaya ko si Kevin na pumasok sa loob pero tumanggi siya dahil sinabihan siya ni tita Marcel, mommy niya na mag di-dinner sila mamaya.

Pagbukas ko ng ilaw, laking gulat ko nang makita ko ang 3 basket ng strawberry sa mesa.

Inilapag ko ang basket ng strawberries na binigay ni Kevin at hinanap ko si Liro sa loob ng bahay. Akala ko nasa minibar na naman siya pero laking gulat ko nang makita ko siya sa kusina na nagluluto ng nuggets at pasta. So he’s here pala. Pagkakita ko ng nuggets, bigla agad ako nagutom. Not to mention na kakakain ko lang.

"Sorry, natagalan ako." Sabi ko.

"It's okay. I cook your dinner." Sabi niya sa seryoso niyang tono.

"Salamat. Binili mo ba yang strawberries?" Tanong ko.

"Oo,"

Para ba kay Lianne? Napakaswerte.

"Okay. Huhugasan ko muna yung strawberry ko bago ako kumain."

"Yung strawberry mo?" Tanong niya.

"Yeah. My friend bought me some. I crave strawberries. Our baby maybe wanted to eat strawberries." Nakangiting sabi ko. Pero hindi siya sumagot. Nakatingin lang siya sa’kin diretso sa mga mata.

"Para bay an kay Lianne?" Inosenteng tanong ko.

"Hindi. I mean, oo."

Oh okay! So nagkikita pa pala sila. Ngumiti ako ng mapait at tumalikod sa kaniya para kunin ang mga strawberries. Pagkatapos kong linisin ang mga iyon ay umakyat na ako para magpalit ng damit.

Hindi pa ako bumaba ulit para kumain. Nakaupo lang ako sa gilid ng kama at nagsusuklay while talking to my little angel.

"Marami tayong nakain na nuggets baby ah. Gusto mo ng nuggets, 'no?" Natawa ako nang maramdaman ko ang paggalaw niya sa tiyan ko.

Hindi ko alam kung nararamdaman na ba ng mga mommies ang paggalaw ng baby nila in 5 months sa tummy nila or I just assume na medyo gumalaw si ang anak ko?

"Pinagluto tayo ni daddy ng nuggets. Masaya ka ba?" Hindi na ako makapaghintay na ipanganak siya, na makita siya. Marami akong plano para sa kaniya.

Aalis na sana ako para kumain sa ibaba, nang biglang tumawag si Kevin kaya sinagot ko ito but I was surprise ng si tita Marcel ang nakita ko sa screen.

"Darling, you should come with Kevin to our ancestral house. I was waiting for you." Malungkot na sabi ni tita Marcel.

"Tita Marcel, I’m so sorry. How about next time? I need to go home to take vitamins for the baby."

"Oh! I can't wait to see my apo soon." Bulalas niya.

"Yes Tita Marcel, ako din. I miss you."

"I miss you too darling. How are you by the way? Inaalagaan ka ba ng ama ng bata?" Tanong niya.

"Binibigay niya ang pangangailangan naming, Tita." Sagot ko na para bang enough na alaga na iyon.

"Maganda ba ang pakikitungo niya sa iyo?"

Hindi ako sumagot at napansin iyon ni Tita Marcel.

"You know what darling; just tell us if you want to run away. We're here! I'm sure my son would love to take the responsibility for you and the baby. He will marry you."

"Tita, Kevin, and I are good friends. Kevin deserves better." Sabi ko.

"Darling you are perfect. Anyway, I'll give this call to my son now. Bye Cass,"

"Bye tita Marcel, Kevin-“

I am too overjoyed when I see Kevin on the other side of the call but suddenly Liro grabbed my phone and throw it at the wall. Nasira ito!

"Liro!"

"You are not going to see that b*stard again." Galit niyang sabi.

"Ano? Bakit? Kaibigan ko siya! Nasisiraan ka na ba ng bait?"

"Oo dahil nasa bahay ko kayo at responsibilidad ko kayo." Galit na sabi niya.

Naiiyak ako dahil sinigawan niya ko at sa sinabi pa sa’kin na layuan ko si Kevin, ang best friend ko. How can he do that?

"I can't do that Liro. Mabuting tao si Kevin. Siya ang tumutupad sa mga tungkulin na dapat ay sa’yo."

"Ano? Sinasabi mo bang hindi mo’ko susundin?"

"Oo. Because you’re being unreasonable and unfair."

Tumayo ako at akmang aalis nang hawakan niya ang braso ko para pigilan ako.

"You're not leaving," he said, he then smashed his lips to mine and claimed my lips like it is his possession.

Sinubukan ko siyang itulak pero malakas siya. Mapusok ang mga halik niya. Parang pinaparusahan niya ako sa kasalanang hindi ko naman ginawa.

"Ako ang ama ng bata. You’re mine, Cassandra! I’ll do everything to destroy you like how you destroy my relationships to Lianne.”