Hindi ako nasamahan ni Jacob sa pagsusukat ng mga wedding dress pero naintindihan ko naman, alam ko kung gaano siya ka-busy.
Mabuti na lang at sinamahan ako ng kaniyang mommy. Hindi nakasama si Cora ngayon. Masama ang kaniyang pakiramdam, kaya sinabi ko na magpahinga na lang siya.Gusto kong maiyak dahil halos walang magkasya sa akin na wedding gown dahil sa laki ko. At ang mga big sizes na available dito sa boutique ay hindi pa mga wedding gown.Nagpatahi na lang kami kaysa lumipat pa ng ibang boutique. Baka ganoon din sa iba, magsasayang lang kami ng oras.Napakasimple lang ng pinagawa kong wedding gown. Sinunod ko na lang si Mommy at ang sinabi ng designer. Sabi nila bagay daw iyon sa akin. Masyadong mabilis. Kung next year pa ang kasal, baka pumayat na ako n'on. Kung alam ko lang na magpapakasal ako this year, sana sinunod ko ang new years resolution ko na mag-da-diet at magwo-work out ako, kahit na napakahirap gawin.Pumili din kami ng shoes. Flat lang dahil masyado akong mabigat. Pagkatapos ay bumili kami ng jewelry.Kahit napagod ako, nag-enjoy naman akong kasama si Mommy. Alas tres na nang matapos kami sa aming lakad kaya nagpasya na akong umuwi.Habang nagpapahinga, tiningnan ko ang aking celphone. I was not expecting Jacob to text me, kaya naman ganoon na lang ang saya ko nang makita ko ang kaniyang text message. Tatlo ito."Kauuwi ko lang." Iyan ang sagot ko. I wanted to open some topics para sana mag-reply siya kaso hindi talaga ako magaling sa pakikipag-usap. Hindi talaga ako sanay makisalamuha. Hindi ako confident, nahihiya akong makisalamuha dahil pakiramdaman ko hinuhusgahan ako ng mga tao.Tiningnan ko ang picture ni Mommy na nasa aking table. Ang ganda-ganda ni Mommy. Hindi ko man lang namana sa kaniya ang kaniyang ganda. Parang labanos ang makinis niyang kutis, habang ako ay hindi makinis, walang peklat pero magaspang ang aking balat at hindi pantay ang aking kulay. May dimples siya, samantalang madami naman akong mga pimples. Balingkinitan ang kaniyang katawan, samantalang ako ay dambuhala. Ninety five kilos ako, overweight. Pero buti na lang at matangkad ako.Siguro kailangan kong alagaan ang sarili ko mula ngayon. Kailangan kong mag-diet at umiwas sa mga unhealthy foods. Mag-e-enroll na din ako sa gym, at magsisipag ng mag-skin care.Kaso heto ako ngayon, kumakain ng cake at burger kasama si Cora. Dinalhan niya ako dito sa aking kuwarto."Mag-da-diet na ako, e," reklamo ko habang ngumunguya."Saka ka na mag-diet kapag married na kayo. Saka tanggap ka naman ni Jacob, iyon ang mahalaga."Napangiti ako sa sinabi ng aking kaibigan. Oo nga, no. Kahit mataba ako at hindi maganda, tanggap niya ako. Pakakasalan pa nga."Kinilig ka naman," natatawang sabi ni Cora kaya inirapan ko siya."Niloloko mo yata ako, e.""Hindi, ah. Siya kumain na tayo. Ubusin natin 'to." Mabuti pa si Cora, makinis at hindi tinitigyawat. Five flat lang pero balingkinitan ang katawan."Nga pala, kapag kinasal ka na, mag-isa na lang ako." Ngumuso siya.Oo nga, no. Ngayon ko lang naisip iyon. Tiningnan ko ang malungkot na itsura ng aking kaibigan."Hayaan mo, palagi naman tayong magkikita. Magkakape tayo araw-araw.""Sige. Promise mo iyan, ha. Dadalawin din kita sa bahay niyo ni Jacob.""Sige. Pasyalan mo kami."Antok na antok ako pagkaubos ko ng kinain namin ni Cora. At nang magising ako, alas-dies na ng gabi. Dinampot ko ang cellphone ko na nasa aking tabi. Kanina ko pa 'to hinahanap, e."Shocks!" Ang daming mga text ni Jacob. May misscalls pa. Ngayon ko lang nabasa ang message niya kaninang alas-singko. Inaaya niya akong mag-dinner sa labas.Nakakainis naman! Agad kong tinawagan ang lalake pero hindi na ito sumasagot. Mukhang nakatulog na siya.Baka galit siya sa akin? Hindi na ako tuloy ako makabalik sa pagtulog. Nagpasya akong bumaba upang uminom ng tea, dahil sumasakit ang tiyan ko. Nasobrahan ata ako sa pagkain."Si Cora po tulog na?" Gising pa ang mga kasambahay namin. Sila na mismo ang nag-asikaso sa aking tea."Umalis po, Ma'am. Kanina pang alas-siete.""Saan daw po nagpunta?""Hindi sinabi, Ma'am, e.""Ali, saan daw nagpunta si Cora?""May birthday ata ang isa sa malayong kamag-anak?"Napatango ako. May mga lakad talaga si Cora na hindi ako kasama. At kahit ayain naman niya ako, hindi ako sasama dahil mahiyain ako.Pagkainom ko ng aking tea ay umakyat na ulit ako sa aking kuwarto. Wala pa ding text si Jacob. Tulog na siguro siya.Kinaumagahan, nag-text uli ako sa kaniya. Sinabi ko na babawi ako sa kaniya ngayon, kung hindi siya busy. Natapos na akong maligo at magbihis pero wala pa din siyang reply. Siguro ayos lang naman na puntahan ko siya sa kaniyang opisina. Total fiance ko naman siya."Good morning po, Daddy!" Nakaupo na sa dining si Daddy. Nagbabasa siya ng dyaryo at nakabihis na din."Good morning, hija.""Nasaan si Cora? Kakain na tayo," sabi ni Dad sa maid."Eh, hindi pa po umuuwi si Cora." Napatingin ako sa maid. Hindi pa umuwi? Bakit kaya?"Nagpaalam po na hindi uuwi si Cora?" nag-aalalang tanong ko kay Manang.Napakamot ito ng ulo. "Kanina lang. Kung hindi ko pa tinawagan hindi pa magpapaalam."Tumawa si Daddy. "May boyfriend na ba si Cora?""Hindi ko alam, Sir. Wala naman siyang sinasabi sa akin."Wala din siyang nakukuwento sa akin. Ako ang una niyang pagsasabihan kapag mayroon na siyang boyfriend. Wala pa siyang nakukuwento na manliligaw sa akin, o kahit ng lalakeng natitipuhan niya.Uminom ako ng kape pagkatapos kong kumain ng isang slice ng loaf."Aalis na po ako, Dad. Pupuntahan ko po si Jacob.""Sige, hija. Mag-ingat ka."Nagpaayos pa ako sa isang parlor bago ako magpunta sa opisina ni Jacob."Wala po si Sir Jacob, Ma'am.""May meeting ba? Hihintayin ko na lang.""Nasa Batangas po, Ma'am. May biglaang meeting kasama ang isang client."Gano'n? Ch-in-eck ko ang aking celphone. Wala pa din siyang reply hanggang ngayon."Sige, salamat."Sayang naman ang pagpapaganda ko, hindi ko din naman pala makikita ngayon si Jacob.Nagpa-wax na lang ako at body scrub, para hindi masayang ang paglabas ko. Pagkatapos ay naisipan kong tumingin ng mga magandang night gown sa mall. May mga nanghuhusgang tingin ang ilan sa mga sales staff, pero pinili ko na lang na huwag pansinin. Kailangan ko ng night gown. Sanay na ako sa tshirt at short kapag natutulog pero ngayon dapat masanay na ako sa mga proper night dress dahil magkakaroon na ako ng asawa. Dalawa lang ang nabili ko dahil nahirapan akong pumili. Siguro o-order na lang ako online. Mas madaming choices doon para sa isang plus size na kagaya ko. Before the wedding ay made-deliver na din siguro iyon. Nalukot ang mukha ko nang muli ko na namang naramdaman pagkirot ng aking pang-ibaba dahil sa wax, kaya pinili kong umuwi na. Wala pa din si Cora pagdating ko. Nakakapanibago na hindi siya umuwi kagabi. May boyfriend na kaya siya? O baka may lalake na siyang natitipuhan. Hindi naman niya gawain iyong hindi uuwi. Alam niyang mag-aalala ang kaniyang Nanay sa kaniya.
Hindi ko maintindihan kung bakit labis ang pagkalabog ng aking dibdib ngayon. Natatakot na ako dahil baka mamaya ay may sakit na pala ako sa puso. Bukas na ang kasal namin ni Jacob. Hindi ko maunawaan kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Nanghihina ako at matamlay. Wala din akong makausap dahil wala si Cora. Umalis ito. Kahapon pa. Hindi pa din umuuwi hanggang ngayon. Nagagalit na nga yata ang Nanay niya. Tinatanong ako nito kung may nobyo na ang kaniyang anak. Wala namang sinasabi si Cora sa akin. Sasabihin n'on kung may nobyo siya kung sakali. Ang sabi naman niya wala. Busy daw siya sa work at nagpaplano siyang mag-open ng business kaya mawawala-wala siya. Hindi ko na lang gaanong pinapakialaman ang kaibigan ko. Maganda din na nagpupursigi siya para maging successful. Pangarap niyang magpatayo ng bahay, magkaroon ng sariing condo. Kapag nangyari iyon, hindi na kailangang mamasukan ng kaniyang Nanay dito. Pagpapahingain na daw niya. Hindi naman ganoon kabigat ang trabaho ng kaniy
Natapos na ang kasal namin at nagsimula na ding umuwi ang ilan sa aming mga bisita. Sumama din sa pag-uwi sina Daddy at parents ni Jacob. Ilan naman sa mga pinsan ni Jacob ay nag-stay muna. Plano nilang mag-night swimming, kaya nagpaiwan na din muna si Cora. Ayaw sana niya dahil may importante daw siyang lakad bukas pero nadaan ko naman sa pangongonsensya at pamimilit ko sa kaniya. "Mauna ka na sa villa natin," utos sa akin ni Jacob. Kanina pa ako inaantok. Isang baso pa lang naman ng wine ang nainom ko, pero ewan ko kung bakit parang tinablan na agad ako. "Susunod ka ba?" "Yes. Ubusin lang namin ang isang bote.""Hindi ka pa inaantok, Cora?" tanong ko sa aking kaibigan. Tahimik kasi ito. Umiinom pero hindi gaano nakikisali sa usapan. Hindi naman siya ganito. Palakaibigan siya at magaling makisama, magkaibang-magkaiba kami. Jacob's cousin was nice kaya naman hindi ako na-OP. Pinasamahan ako ni Jacob sa isa sa mga pinsan niya hanggang sa villa. Nang makapasok ako sa kuwarto ay uma
Natapos ang araw na halos hindi ko nakasama ang aking asawa. Hindi man lang siya sumunod sa amin. Ginugol niya ang buong maghapon sa harap ng kaniyang laptop at kung kailan nakaalis na ang mga pinsan niya at sina Cora, akala ko makakapag-solo na kami, kaso inaya niya akong umuwi. "Kailangan kong humabol sa flight mamayang ala-una," aniya. Wala akong nagawa kung hindi mag-empake ng aking mga damit. Umuwi kami sa kaniyang bahay. Isang two storey modern type house na tamang-tama lang para sa nagsisimula ng pamilya. May swimming pool pero walang tanim na halaman ang garden area. Nakaalis na siya at ako naman ay naiwan na mag-isa. Hindi ako makatulog kaya nilibot ko na lang ang buong bahay. Hindi man lang kami nakapag-bonding. Wala din nangyari sa amin sa supposed to be first night namin. Malungkot ako pero pilit kong nililibang ang aking sarili hanggang sa makaramdam ako ng antok. Kinaumagahan, maaga akong umalis upang um-attend ng meeting sa kompanya ni Daddy. Nalipat na ni Dad ang
Isusubo ko na sana ang pagkain na nilagay ko sa aking plato nang maalala ko na kailangan ko nga palang mag-diet. Ang hirap panindigan lalo kung ang pagkain na ang nagiging comfort mo kapag stress ka. Para sa akin din naman 'to. Para sa amin ni Jacob, kaya kailangan kong tiisin. Naggatas na lang ako at ilang piraso ng grapes. Hindi nakakabusog pero kalaunan ay masasanay din ako. Umakyat na ako sa aking silid. Muli na naman akong nakaramdam ng kalungkutan. Ayos naman ako nang single ako, ang nagpapalungkot lang naman noon sa akin ay ang kaisipan na hindi ako gusto ni Jacob. Pero ngayon na kasal na ako, siya pa din ang nagpapalungkot sa akin. Nagising ako bandang alas-tres ng madaling araw dahil sumasakit ang aking tiyan. Naninibago siguro dahil hindi na ako kumakain ng madami kaya sumasakit ngayon. Bumaba ako upang kumuha ng hot water, para makainom ako ng tea at gamot. Paakyat na ako nang marinig ko ang pagdating ng sasakyan. Ngayon lang umuwi si Jacob? Hinintay ko ito at nang mak
Pagbalik ko ng bahay, nadatnan ko si Cora sa aking kuwarto. Nakahiga ito sa kama pero basa ang buhok. Naligo na siya. It's still five in the morning. Suot niya ang aking tshirt. Malaki ito sa kaniya kaya nagmukhang bestida. May baon siyang extra panties sa kaniyang bag lagi, iyon ang gamit niya. "Saan ka galing at ang aga mo yatang naligo? Hinanap kita kanina.""Ikaw, saan ka galing? Ba't ang aga mo atang umalis?""Ah, nag-jogging ako." "Talaga? Kailan ka pa nagsimulang mag-jogging?""Kailan lang... I want to lost weight para naman gumanda ako kahit kaunti." Inikot niya ang kaniyang mata. "Is this for your husband?" Ngumiti ako. "Yeah. Para na din makabuo kami agad. I'm an only child kaya gusto ko ng anak."Napangiwi siya. She sighed and shook her head. "Gusto ba ng asawa mong magkaanak? And paano mangyayari iyon kung hindi kayo tabi matulog?" Natahimik ako. "Kaya nga I'm working on my weight and my skin. Maligo na muna ako. And then matutulog ulit ako." "K.""By the way, saan
Lumabas si Awi sa aking opisina nang dumating si Cora. Nakasimangot ang aking kaibigan. Hindi ko alam pero tingin ko ay nagseselos ito dahil nadatnan niya kami ni Awi na kumakain habang nagtatawanan. "Ba't ka nakabusangot?" nakangiti kong tanong. Ubos na ang pagkain ko kaya niligpit ko na muna. Naupo si Cora sa chair na nasa aking tapat. Mula sa busangot na mukha ay naging maaliwalas ito. Ngumiti siya. Nagpahid din muna ako ng alcohol sa kamay bago ko nilabas mula sa drawer ang aking check book. "Pag-aralan mo ng maigi ang mga business na papasukin mo," pangaral ko sa kaniya in a very nice way para hindi siya ma-offend. "Oo. Napag-aralan ko na iyon. Ilang buwan ko na ding binabalik-balikan ang property na iyon.""Okay." Nagsulat na ako. Ten million pesos. "Goodluck...""Salamat, friend." Tinanggap niya ang cheke. Tumayo siya at yumakap muna sa akin bago siya magpaalam na aalis na. Agad namang pumasok si Awi nang makaalis si Cora. May dala siyang pakwan. "May dumaan na magpu-pru
Alas-kuwatro nang magkamalay si Cora. Nang makita niya ako ay napaiyak siya at nagsimula siyang magkuwento sa nangyari. "Para bang alam nila na may dala akong malaking halaga..." She was sobbing. She look so terrified that's why I tried to calm her down. "Paano na ang business na plano kong buksan?" "Huwag mo na munang isipin iyan. Ang mahalaga ay buhay ka. You should be grateful for your second life. Pera lang iyon, maari mo pang kitain ulit.""That's ten million.""Yeah. At hindi mo iyon kikitain kapag nawala ka na. Magpahinga ka na... Tulog ka ulit."Maaga nagpunta ang Nanay ni Cora dito sa ospital. The old woman was crying but when she found out about the money she began scolding her. "Bakit ka may ganoon kalaking pera?" Nakayuko lang si Cora. Maging siya ay nanghihinayang din sa pera. Iyon pa ang mas iniyakan niya. "Humiram ka kay Precious? Ang lakas naman ng loob mo na humiram ng ganoon kalaking halaga!""'Nay! Huwag ka ng magalit. Nai-stress na nga ako, e. Gusto ko lang na