"Ano sa tingin mo ang ginagawa mo, pabigla bigla ang desisyon mo?"
Mula sa likuran ay narinig niyang sambit ni Theodore.
Kasalukuyang siyang naghuhugas ng pinagkainan dahil kakatapos lamang magdinner ng pamilya.
Bumisita si Rico sa kanila nang malaman na plano na niyang humanap ng malilipatan.
Dahil mabait naman ang amo nilang babae, ang mama ni Theodore, inimbitahan itong doon na maghapunan.
Nagtatakang napalingon siya upang humarap dito ngunit di niya namalayan na kaunti na lamang ang pagitan nila. Madilim ang anyo nito at hindi niya maintindihan kung ano ang nais ipahiwatig ng mga mata nito.
Bahagya siyang napaurong at napakapit ang mga kamay sa lababo sa kanyang likuran.
Ang napakaliit na pagitan nila ay mas lumiit pa dahil sa muling paglapit nito.
"Why are you doing this to me Ella?" garalgal nitong bulong sa kanyang tenga.
Ang kaninang galit nitong ekpresyon ay napalitan ng lungkot.
Anong ginawa ko? May nagawa ba akong mali?
"Sir hindi ko po kayo maintindihan", nagugulumihanang sagot niya rito.
Hinaplos nito ang kanyang mukha habang nakatitig ang mapupungay nitong mga mata sa kanya. Hinawakan nito ang kanyang mga balikat.
Bahagyang namula ang kanyang pisngi at bumilis ang tibok ng puso niya.
"Please don't leave, I want you stay by my side." Bahagya itong yumuko at lalong nagkalapit ang mga mukha nila.
Naguguluhan man ay inosente siyang sumagot sa amo habang bahagyang iniiwas ang mukha.
"Hindi pa po ako aalis sir, wala pa po akong ma..." hindi na niya natapos ang sasabihin.
Sa isang iglap ay nagawa nitong hawakan ang kanyang pisngi,iniharap siya nito at banayad idinampi ang malambot nitong mga labi sa kanya. Sa una'y mabagal lamang ang paggalaw nito hanggang sa tuluyan na itong naging mapusok.
Parang tumigil ang lahat ng mga oras na iyon at gusto niyang kurutin ang sarili upang masigurong hindi siya nananaginip lamang.
Totoo ba ito? Si sir Theodore, bakit niya ginagawa ito?
Hindi na niya namalayan na unti-unti na siyang gumaganti sa mainit nitong mga halik. Pinagsalikop niya ang basa niyang mga kamay sa batok ng binata. Hinawakan nito ang kanyang baywang at inilapit sa katawan nito. Yumakap siya rito habang patuloy ang paggapang ng mga kamay nito sa iba't ibang bahagi ng kanyang katawan. Akmang iuupo na siya nito sa ibabaw ng lababo ay bigla siyang natauhan.
Nasa kusina lamang sila at maaaring may bigla na lamang pumasok. Narito rin si Rico at paano kung abutan sila doon ng mama ni Theodore, ni tiya Cele... at ni Nadia! Biglang nanlaki ang kanyang mata. Nagmamadali siyang lumayo kay Theodore at nagtatakbo patungo sa kanyang kwarto.
Anong ibig sabihin nun, so hindi lang ba talaga ako? May pagtingin din ba si sir Theodore sa akin? Para saan ang mga halik na iyon, pangalawang beses na iyon.
Muli ay kinurot niya ang sarili.
No, imposible, isa lang akong kasambahay. Hanggang dun lang talaga ang pagtingin niya sa akin.
Kinontra niyang muli ang sarili.
Pero bakit niya ako hinalikang ulit? At anong ginawa ko sa kanya gaya ng paulit ulit niyang sinasabi?
Kinapa ni Ella ang kanyang dibdib, hindi pa rin tumitigil ang mabilis na pagtibok nito, bahagya ng humupa ang pamumula ng kanyang pisngi.
Dinama niya ang kanyang mga labi. Hanggang sa mga sandaling iyon ay ramdam niya pa ang mga labi ng binata.
Ano bang ginawa ko para gawin niya sa akin yun? Paano ko siya haharapin bukas?
Pabagsak siyang humiga sa makipot niyang kama, buti na lang wala si Nadia, kundi, hindi ako makakatulog sa kakatanong niya.
Tuluyan na siyang nakatulog nang may ngiti sa mga labi.
Hindi lang iisang beses na nangyari ang halik na 'yun.
Dapat ko na bang isipin na mahal din niya ako?
Panibagong araw.Pero hindi gaya ng karaniwang araw sa buhay ng isang dalagang katulad niya.Kailangan niyang maging maingat, matatag at palaban."Ella, sasaglit lamang ako sa bayan at kailangan kong makabili ng uulamin natin mamayang tanghali bago dumating ang tatay mo galing sa bukid." malakas na sigaw ng kanyang ina sa kanya."Oho nay." matamlay niyang sagot."Abah, anong inaarte arte mo dyan? bakit ganyan ka sumagot?", sikmat nito sa kanyaEto na naman po, wala na nga akong ginawa, sumagot na nga lang mali pa rin."Napuyat lang ho kagabi nay." matipid na sagot niya"At bakit ka naman mapupuyat? Wala ka na ngang ginagawa dito, diba tapos ka na mag-aral pero ang gusto mo lage makipagkwentuhan sa kaibigan mong dinaig pa ang hostess sa kapal ng make-up at dami ng kolorete sa katawan..Lagi ka nalang wala sa bahay(fading)Pasok sa isang tenga labas sa kabila. Sana alam niyo ang dahilan bakit mas gusto ko makip
Nanginginig ang mga kamay na kumatok si Ella sa bahay ng kaibigan niyang si Vivian."Oh Ella, andyan ka na pala. Pasok ka. So eto na ang mga RTW na ibbenta natin. 50/50 tayo kahit na akin ang puhunan, alam mo namang love na love kita girl so pinarehas ko na ang hatian!" masiglang bati nito sa kanya pagkabukas ng pinto."Vivian...", hindi niya naituloy ang sasabihin, bigla siyang napahagulhol at yumakap sa kaibiganHindi alam ni Vivian ang kanyang gagawin, niyakap siya nito at hinaplos ang kanyang likod."Ella? Anong nangyari sayo? Bakit ka umiiyak?", nag aalalang tanong nito sa kanya"Ang itay, muntik niya na akong pagsamantalahan", umiiyak niyang kwento sa kaibigan"Ginawa niya ulit? Aba sumosobra na talaga ang matandang yun! Manyakis siya!", galit na sabi nito,nilamukos nito ang hawak na mga RTW. Narinig niyang nagmura pa ito habang malakas na iniluwa ang chewing gum na nasa bibig.Muli. Ayaw man alalahanin ay mu
"Okay ka lang Ella?" tanong ni Rico habang nagmamaneho ito ng jeep na sinasakyan nila papuntang Maynila.Kaklase nila ito ni Vivian nung high school sila. Bagaman at pinsan ito ng dalaga ay hindi niya ito napagtuunan ng pansin nung nanliligaw pa ito sa kanya. Gusto niyang makatapos ng pag-aaral at umalis sa lugar na iyon ng mga panahong yun.Mabait ang binata sa kanya, tuwing lalabas siya sa Unibersidad na kanyang pinapasukan ay makikita ang jeep ng binata na nakaparada sa labas habang matiyaga itong nakasandal sa unahan ng sasakyan at naghihintay sa kanya. Napakatyaga nito sa panliligaw, sayang nga lamang at wala pa ito sa isip niya maging hanggang sa ngayon.Gwapo ito, matangkad at taliwas sa dapat na kulay ng isang probinsyano, maputi ito kagaya niya. Si Vivian naman ay kayumanggi lamang ang kulay.Kapag magkakasama silang tatlo, lage silang tinutukso ng mga tao sa baryo at sinasabing dalawang gatas at isang kape silang magkakaibigan."Okay lang ako Ric
Hindi mapigilan ni Ella na mapanganga ng ilibot ang paningin sa loob ng bahay, hindi pala bahay. Mansion.Puno ng mga mamahaling gamit at mwebles na parang mula pa sa iba't ibang bansa. Mapapansin din ang ilang mga pinto sa itaas ng mataas na hagdan.Ganito ang nililinis ng tiya sa araw-araw?Nang maisip ito ay nakaramdam siya ng awa para rito. Hindi na ito nakapag- asawa at nagkaanak, buong buhay ay namasukan na lamang bilang kasambahay. Siya lamang ang nag iisa nitong pamangkin at itinuturing na anak.Sa paglilibot ng kanyang mga mata sa paligid ng bahay ay natanaw niya ang isang lalaking nakaupo at nakapikit na parang natutulog na. Papunta na sila sa kusina nang mapatitig siya rito.Parang siya na yata ang pinakagwapong lalaking nakita niya sa buong buhay niya. Nakasandal ito sa kanyang swivel chair at bahagyang nakahiga. Nasa harapan nito ang mga papel na siguro ay hindi pa tapos pirmahan pero nakatulugan na.
"Mama, nakilala mo na ba ang pamangkin ni Manang Cele?" aniya sa ina nang makita itong papasok ng bahay mula sa hardin.Madalas mamalagi ang ina sa hardin kahit napakaaga pa. Ito ay mula ng mamatay ang kaniyang papa. Naging malulungkutin ito pero kailanman ay hindi naman ito nawalan ng panahon sa kanya. Naging hobby na nito ang pag-aalaga ng iba't ibang halaman. Plantita sabi nga ng iba."Not yet iho, kamusta siya? I heard maganda at mabait na dalaga" wika nito"I just saw her kanina sa kitchen, meet and greet. That's all." matipid niyang sagot.Nakita niya ang bahagyang pagngiti ng ina."Ma, I know what you're thinking. No. That's impossible. I haven't moved on with Kiara, you know that." kontra niya sa iniisip ng ina."Yes iho, given the fact that you haven't finally moved on. But, it's not wrong to try falling inlove again. Alright, let's say it's not Celeste's niece. I mean, with other girls. You have to move on anak." malumanay na sabi
Dali-daling pinisil ni Nadia ang tagiliran ni Ella pagkaalis ni Theodore."Ay girl, iba ka! Sa ilang taon na pagsstay ko dito, ni minsan... ni minsan ha, hindi ko nakitang lumabas si sir Theodore nang kay aga aga dito sa hardin para lang manood ng dalagang nagdidilig ng halaman." mahabang litanya ng madaldal na dalaga"Naku Nadia, wag ka ngang malisyosa dyan, siyempre siguro dahil bago lang ako dito kaya tinitingnan niya kung mahusay akong magtrabaho.", umiiling na wika ni Ella."Kung mahusay magdilig? Weh? Kailangan tingnan kung tumatama ang tubig sa mga halaman at mga bulaklak? Ay naku girl, di ako bulag. Feeling ko talaga type ka ni sir." panunukso parin nito.Natatawang itinuloy na lamang ng dalaga ang pagdidilig. Hindi maiwasang isipin ang tungkol sa sinabi ng kasamahan ngunit ipinagkibit-balikat na lamang.***Samantala, hindi napigilan ni Aling Matilde na sumugod kinaumagahan sa bahay nila Vivia
"Manang Cele, nakita niyo po ba ang blue polo ko kase gagamitin ko sana later sa..."Hindi na naituloy ni Theodore ang sasabihin nang marinig ang tila seryosong pag uusap ng mga kasama nila sa bahay. Kabilang na si Ella."Anong gagawin natin anak ko? Baka kailangan mo nang umuwi sa inyo. Kinakabahan ako sa maaaring gawin ng ate Tilde sa iyo anak. Sa tono ng pananalita niya kanina ay talagang galit na galit" nanginginig na sabi ni Manang Cele"Tiya, umupo ho muna tayo. Huwag po kayong mag-alala, pumunta man ang inay dito ay ako na po ang bahalang makipag-usap sa kanya" paliwanag ni Ella sa tiyahin.Dali-dali namang lumabas si Nadia para kumuha ng tubig nang mapansin na nasa labas ng pinto ang amo nila."Sir Theodore! Kanina pa po kayo riyan?" tanong nito.Sabay na napalingon ang magtiya at agad na tumayo. Naunang magsalita si Manang Celeste."Ay sir, may kailangan po kayo? Pasensya na po at may sinabi lang ako sa pamangkin ko." paumanh
Unti-unti siyang nagmulat ng mata. Lahat ng nakita niya sa paligid ay hindi pamilyar sa kanya. Malambot at mabango ang kamang kinahihigaan niya. Bumaling siya sa kaliwang bahagi ng silid at nakitang nakatayo ang amo nilang si Theodore. Nasaan ako? Kaninong silid ito? Anong ginagawa ni sir Theodore dito? Matapos niyang insultuhin ang pagkatao ko. Hindi niya namalayan na bahagya siyang napaismid dahil sa naisip. Bakas ang pagtataka sa mukha ni Theodore. Lumapit ito sa kanya at umupo sa silyang katabi ng kamang hinihigaan niya. "Kamusta ang pakiramdam mo?", seryoso ngunit nag-aalalang tanong nito sa kanya. "Okay lang po sir", matabang niyang sagot, hindi ito tinatapunan ng tingin. Matiim siyang tinitigan ng binata. Tumikhim ito bago muling nagsalita. "Alright, I'm sorry. I shouldn't have said all those things. I really just wondered why you suddenly came here. I am just worried about manang Cele. That's all. B