Simula

Hawak ang Negroni, a cocktail drink, walang emosyon sa mga matang pinanood ni Petunia ang couple na nakangiti sa isa't-isa habang romantikong nagsasayaw sa gitna ng piging. Petunia took a sip from her drink, nalasahan agad niya ang pinaghalong sarap ng vermouth rosso, campari at gin. 

Ito ang pinaka masayang araw para sa bagong kasal. 

Ngunit para kay Petunia, ito ang araw kung kailan ililibig niya ang luhaan at talunang puso. Kaibigan niya ang groom— ang lalaking unang nagpatibok ng kanyang puso at siya ring nagpatigil ng pagtibok niyon. Napakasakit na makita itong masaya sa piling ng ibang babae, ngunit hindi maatim ni Petunia na pilitin itong piliin siya.

Nagpalakpakan ang mga bisitang dumalo sa kasal nang masayang nagtapos ang sayaw ng groom at bride. Isa-isang pumalit sa dance floor ang magkakapares nang bisita para mag-sayaw. Tumalikod si Petunia upang bigyang daan ang ibang bisita na nais sumali sa sayawan, ngunit nabungo siya ng isang matipunong katawan.

"I'm sorry, hindi kita nakita."

"May I dance with you?" 

Nag-angat ng tingin si Petunia. Umasim agad ang timpla ng mukha niya nang makilala ang lalaking kaharap.

"Wregan Leath…"

"Yes, Miss. Doukas?" Matamis ang ngiti na tugon ng binata sa kanya.

"Move. I want to go home."

"Why? Hindi pa tapos ang party. Don't tell me masakit parin ang makita ang dalawang iyon ng masaya at magkasama?" tudyo ni Wregan na nagpainis lalo kay Petunia.

"It's not your damn business, Mr. Leath."

"Dance with me." Inilahad ni Wregan ang kamay.

Nagtaas ng isang kilay si Petunia. ‘Ano naman kaya ang gimik ng lalaking ito? Wala ba itong taong magugulo kaya ako ang kinukulit?’ tanong ng dalaga sa isipan.

"Sorry, but I don't want to dance with—"

"Talagang ipapakita mo sa kanila na affected ka parin? Do you want to show them na hanggang ngayon ay hindi ka parin maka-move on?” Ngumisi ang binata. “Hindi mo parin ba malimutan si Lu—”

"Shut it! Fine. I'll dance with you. Happy?"

"Not really. Gusto ko lang naman ipakita sa kaibigan at ex-fiance ko na okay na ako at masaya akong masaya sila.” Tukoy ni Wregan sa groom at bride.

Umirap si Petunia upang ipakitang nayayamot siya sa topic ng lalaki. Tinanggap niya ang kamay ni Wregan, at agad naman siyang dinala ng lalaki sa gitna ng dance floor.

Mabagal ang tugtugin. Ang mga couple na naroon at kasama nila ay magkayakap na nagsasayaw sa saliw ng musika. Tanging siya at si Wregan ang nagsasayaw na halos isang dipa ang layo sa isa't-isa.

"Hey! Ang awkward mo isayaw," reklamo pa ng lalaki.

"Kaya hindi mo na dapat ako niyaya dito, napapahiya lang tayo pareho." Pagmamaldita ni Petunia. Ang lalaki ay ngumisi lang, para bang hindi ito apektado ng katarayan niya bagkus ay nag-e-enjoy pang tinatarayan niya.

"You know… Miss Doukas, hindi na ako magtataka kung tumanda kang dalaga. Masyado kang masungit para i-date."

"I'm not looking for a date—"

"Pero type ko ang mga suplada na tulad mo, baka hindi ka rin tumandang mag-isa dahil ngayon palang gusto na kitang i-date," pagtatapos ni Wregan sa pinutol ni Petunia na linya nito.

"Sorry, pero hindi ako interesado sa mga bolerong lalaki, katulad mo."

"Ouch! Hindi pa nga ako pomoporma basted na agad." Hinawakan ng isang kamay ni Wregan ang puso na para bang nasaktan talaga ito sa sinabi ni Petunia. "Hindi ko alam kung pinanganak kang bitter o dahil minsan ka ng nasaktan kaya tinutulak mo palayo ang mga lalaking lumalapit sayo."

"Both," walang emosyon na tugon niya.

Wregan chuckled. “Cute”

Nagulat si Petunia nang walang paalam siyang hinatak ng lalaki palapit sa katawan nito. Lumaki ang mata ng dalaga nang yumapos sa baywang niya ang isang kamay ng lalaki, dahilan para hindi siya nakahakbang palayo.

"What are you doing?" nataranta niyang tanong at nilingon ang paligid. Walang nakatingin sa kanila, busy ang mga tao sa paligid nila sa pagsasayaw. Ngunit ‘di niya parin gusto ang posisyon nila ng lalaki!

"Dancing?" Kibit-balikat, patanong na sagot ng binata.

Binigyan ni Petunia ng masamang tingin ang kaharap. Gusto niyang pakawalan siya nito ngunit tila hindi man lang ito nakaramdam. Sa halip ay ngumisi lang ito na mas lalong nagpairita sa kanya.

Tumigil si Petunia kaya napahinto rin sa pagsasayaw si Wregan. Pareho silang nakatayo lang sa gitna ng dance floor na parang timang.

"Let me go," mariin, puno ng awtoridad na utos ni Petunia sa lalaki. 

Hindi agad kumilos si Wregan, ngunit ng mapagtanto na seryoso ang kaharap, binitawan niya ang baywang nito at itinaas ang parehong mga kamay na para bang kriminal na sumusuko sa pulis.

"Wait, saan ka pupunta?" Pigil ni Wregan nang talikuran ni Petunia.

Humarap muli sa binata ang dalaga at itinuro ang roof ng ball room. "I'm going to Casa De Lujuria…to get drunk."

"Can I go with you?"

Mag-isa lang si Petunia, worried si Wregan sa kaligtasan ng dalaga, kung pupunta itong mag-isa sa night club sa tuktok ng hotel, kung saan ang venue ng wedding reception, kailangan masiguro niya na magiging ligtas ito.

"I'm heart broken too, you know? I need a drink or two," dahilan pa ni Wregan upang pumayag ang dalaga.

Isang buntong-hininga ang pinakawalan ni Petunia bago nagsalita, "fine…"

***

Magkatabing nakaupo si Petunia at Wregan sa bar counter sa VIP section ng Casa de Lujuria— an exclusive nightclub inside the Seven Sins Luxurious Hotel. 

Limang serve na ng negroni ang naubos ni Petunia, hindi pa kasama sa bilang ang mga nainom nito sa reception sa ibaba, si Wregan ay naka isang serve pa lang ng paborito nitong cognac. Wala siyang balak uminom ng marami, iniisip niyang ihatid ang dalaga sa tinitirhan nito sa sandaling hindi na nito kayang uminom pa.

"Hey! Last mo na 'yan." 

"And who are you to boss me?" mataray na tugon ng dalaga sa pananaway ni Wregan. Um-order na naman kasi ito ng panibagong serve ng alak.

"I'm not bossing you. Concern lang ako. Look, hindi magadang maglasing sa lugar na ganito ang isang magandang babae na tulad mo. Hindi natin alam ang isip ng tao, baka mapahamak ka sa pagiging careless mo."

"Tsk! Ayos lang ako. I can get wasted tonight. Nariyan ka naman to protect me, right Wreggy?"

Naningkit ang mata ni Wregan. Umusod siya at inilapit ang mukha sa tipys nang dalaga. "When I say danger, that includes me, Miss Doukas. Lalaki rin ako…"

"So?" Hinarap ni Petunia ang lalaki, isang dangkal na lang maglalapat na ang labi nila. "Babae ako, may problema ka?"

"Ikaw ang problema ko, Miss Doukas. Nagiging kaakit-akit ka na sa paningin ko."

A smirked flashed on Petunia's lips. Inisang lagok nito ang natirang alak sa baso. Pagkatapos ay muling hinarap ang lalaki. "Wanna dance with me?" 

Nag-igting ang bagang ni Wregan sa imbitasyon ng dalaga. Walang duda. This beautiful woman in front of him is seducing him, and it's working—f*ck!!

"Huwag mo akong imbitahan kung hindi mo kayang panindigan ang sinimulan mo, Miss Doukas," babala ni Wregan. Alam niyang epekto lang ng alak, kaya malakas ang loob ng dalaga.

"Of course!" Tumayo si Petunia ngunit pinigilan ito ni Wregan sa braso.

"Stay here. Marami kanang nainom—"

"Sabihin mo lang kung ayaw mo akong isayaw Mr. Leath, ayos lang naman. I can always find another man that will dance with me."

Marahas na napatayo si Wregan sa high chiar na naging normal na silya na lamang para dito dahil sa katangkaran. 

"Gusto mong sumayaw? Fine. Let's go! Kahit gawin mo pang dance pole ang katawan ko hindi ako magrereklamo.”

Petunia chuckled in satisfaction. "Gusto mo pati 'yan pole mo sa ibaba sayawan ko?" biro ng dalaga ngunit hindi naman natuwa si Wregan.

"Don't throw dirty jokes on me Miss Doukas, baka magsisika. Let's go, show me your moves!" ani Wregan at hinila ng walang pag-iingat si Petunia patungo sa dance floor.

***

Marahas na bumukas ang pinto ng hotel room. Pumasok mula doon si Wregan na hirap sa paglalakad dahil sa babaeng napakalikot na nakasampa sa likod niya. ‘Di na nito kinaya ang kalasingan at nagwala na sa dance floor, kung sino-sino na rin ang hinamon nito ng away kaya nagpasya siyang kuhaan na ito ng room sa SSL Hotel, at hayaang makapagpahinga.

“No! I still wanna ride you!” reklamo ng dalaga nang ibaba ito ni Wregan paupo sa gilid ng kama.

“Stop playing dump, Miss Doukas. Alam kong kanina ka pa nahimasmasan.”

“...”

“Sige na, maiwan na kita. Babalik na ‘ko sa reception, magpahinga ka lang dito at nang mawala na iyang kalasingan mo, bumaba ka na lang kung gusto mo.” Hindi natuloy ni Wregan ang paghakbang palayo nang pigilan siya ng dalaga.

“Fiancee mo na siya hindi ba? Bakit hinayaan mo lang siyang ikasal sa iba?” Tukoy ni Petunia sa bride, ang ex-fiance ni Wregan.

“I can’t force her to stay when she’s not happy with me anymore. Hindi ba’t ganun rin naman ang ginawa mo? Bumitaw ka dahil may mahal na siyang iba.” Tukoy naman ni Wregan sa groom, na kaibigan naman ng binata.

Mahinang natawa si Petunia. “Hindi naman niya ako minahal. I just assumed that, maybe we can work together as a couple. Hindi ko naman kasi inakala na kapag nagkita silang muli, babalik ang feelings niya sa babaeng iyon.”

Isang mahabang katahimikan ang namayani sa kanila. Parehong napaisip sa mga sinabi nila. Perehong binalikan ang mga panahong masaya nilang kasama ang mga taong pinag-uusapan nila. Sino ba ang mag-aakala na dadamayan nila ngayong gabi ang isa’t-isa dahil sa tinamong kasawian sa pag-ibig? Sila na parehong iniwan at nagparaya para sa taong minamahal.

“Mr. Leath”

“Mhmm?” Bumaba ang tingin ni Wregan sa dalagang nakaupo sa gilid ng kama. Nag-iwas siya ng tingin upang hindi makita ang mukha ni Petunia, at tumikhim. Naiilang siya. Namumula kasi ang pisngi nito at namumungay ang mga mata. Idagdag pa ang d*bdib nitong halos n*pple na lang ang naiwang nakatago sa neckline ng suot na black dress nitong suot. Damn! Ang bilis ng tibok ng puso niya.

“What do you think of me?”

“Ha?”

“Attractive ba ako?” casual na tanong ni Petunia at inayos ang upo.

“B-bakit mo naman natanong?”

“May naisip kasi ako… Bakit hindi na lang maging tayo? Pareho naman tayong single, ‘di ba? Pareho tayong broken. Pareho tayong iniwan, bakit hindi nalang maging tayo?”

“Lasing ka pa yata, Miss Doukas.”

“I’m not! Tipsy lang, but my brain is working well.”

“Tch!”

“I’m serious! Ako nalang ang gawin mong girlfriend. Malay mo mag-work tayo at mauwi sa kasalan,” giit pa ni Petunia. Hindi naman masama ang naisip niya, sa tingin niya’y matinong lalaki naman si Wregan Leath.

“At paano kung hindi tayo mag-work?” Nakataas ang isang kilay na tanong ni Wregan sa dalaga. Hindi niya alam kung bakit niya sinasakyan ang kahibangan na ito ng dalaga.

“Hindi pa nga tayo pero iniisip mo ng hindi tayo mag-wo-work. Ano ka ba naman, dapat positive lang Mr. Leath…”

“Psh! Paano ako makakasigurong hindi mo ako jino-joke time? Baka kapag pumayag akong maging boyfriend mo at mahimasmasan ka ay ipagkaila mo na ako. Huwag na lang, Miss Doukas. Bahala nang single basta buhay!”

“May point ka naman… Sige, ganito na lang…” Tumayo si Petunia at hinawakan sa kamay si Wregan. Pinaupo nito ang binata sa gilid ng kama, saka ito naupo sa kandungan ng lalaki. “Let’s make love and we'll record it on your phone in case I act strange tomorrow, pwede mo akong i-blackmail gamit ang s*x video natin.”

“...”

“Ano? Game ka?”

“You’re crazy…”

“You don't mind having a crazy girlfriend, do you?”

Wregan smirked evilly. “Hell, yeah!”

“Good.” Mabilis na hinalikan ng dalaga ang labi ni Wregan. “Gumawa na tayo ng s*x video…boyfriend.”

"Well then…” Sa isang mabilis na pagkilos nagawa ni Wregan na buhatin ang dalaga para ipagpalit ang pwesto nila at ihiga ito sa ibabaw ng kama. “Get ready girlfriend, cause I'm going to make you wet the bed tonight,”