Umabot pa rin ako ng mahigit sampung minuto sa pagbibihis bago nag-apply narin ako ng simple at kaunting make-up sa aking mukha.
Nang maka baba naman ako ay hindi na rin nagreklamo si Thunder at wala naman siyang sinabi na kahit ano, sumakay lang kami sa kanyang lamborghini at nagtungo na sa airport syempre hindi mawawala ang kanyang mga taga sunod na armadong lalaki na laging nasa likod lang namin pero ang mas nakakasura naman eh wala kaming ticket or wala siyang ticket na binili. Hindi ko man lang naisip na mayaman nga pala ang aking asawa kaya naka-private plain pa kami papunta sa palawan."Kung sinabi mo agad kanina na naka-private plane pala tayo edi sana maayos ko man lang na nailagay at natiklop yung gamit natin, hindi yung gusot gusot na nakalagay lamang sa maleta." Medyo mahaba ko na reklamo kay Thunder na ngayon siyang maayos na nakaupo at nanonood lamang ng kung ano sa kanyang cellphone.Hindi ko rin alam sa aking sarili kung bakit nagkakaroon ako ng lakas ng loob na siya ay sagot sagutin. Pero kung tutuusin naman talaga ay sa loob ng dalawang taon ngayon lamang ako nag kaboses ng ganito dahil na rin siguro sa kanyang mga ipinapakita na kaunting kabaitan or kabaitan nga ba na masasabi iyon."Hindi naman siguro multo yung nakausap ko diba, nakausap na nga kita about sa pag alis natin, pero anong ginawa mo? Natulog ka parin. Kung inayos mo yung gamit natin at hindi pagtulog ang inuuna mo edi sana maayos iyon kaya huwag ka ng magreklamo." Sinamaan ko lang siya ng tingin sa kanyang naging sagot.Pabagsak ako na naupo sa kanyang tabi at hindi naman sinasadya na masagi ang aking siko sa patungan ng upuan."Ouch!" D***g ko.Hindi ko rin naman inaasahan ang biglaang pagdalo ni Thunder at hinawakan ang aking siko upang pispisin yun nang hindi makaramdam ng sakit doon."A-ayos na." Pag iwas ko sa kanya. Bakit ba kapag siya ang kaharap ko lagi na lamang ako ng nauutal."Are you sure?" Paninigurado pa niya."I'm okay, malayo sa bituka." Imik ko pa at inirapan na naman niya kaya napabuntong hininga na lang ako."Maarte ka kasi, yan tuloy ang napapala mo." Kulang na lamang ay umusok ang aking ilong sa narinig mula sa kanya, ako pa talaga yung maarte?Nagmartya ako patayo at lumipat ng ibang upuan sa lawak ba naman ng eroplano na ito kayang-kaya kung hindi siya makatabi sa buong biyahe.'Oo, promise. Kayang-kaya ko talaga.'Nakakainis! Bakit pa kasi ako nakikipag-usap sa lalaking katulad niya! Ayos na kasi sa akin ang tahimik lamang siya pero ngayon? Lumipas lamang ang dalawang taon kinakausap niya na ako at sasabihin pa niya ako ng maarte, close ba kami? Biruin mo ha, sa dalawang taon na halos hindi kami madapuan ng langaw ngayon naman kung kausapin niya akala mo kabati ko siya!Hindi ko talaga siya kakausapin itaga niya pa sa bato!!!-----Hindi ko man lang namalayan na nakatulog na pala ako at hindi ko rin naman natatandaan na ang mga paa ko ay nakataas at nakapag kumot pa ako. Lumingon ako sa paligid at ang iba naman na tauhan ni Thunder ay nakatulog na rin.Ang mas hindi ko naman inaasahan ay ang makita si Thunder sa aking tabi, hawak ang aking kamay at pareho pa kami naka kumot.'Ano ba talaga ang pakulo niya, ano ba talaga ang plano niya?' Tanong nang aking isip.Muli naman akong na pahiga ng maramdaman at makita ang paggalaw ni Thunder, ipinikit ko ang aking mga mata at nagpanggap na tulog. Naramdaman ko na inaayos niya ang kumot namin at hinaplos ng bahagya ang aking pisngi bago hinawakan ang aking kamay.Kulang na lang ay mabaliw at mag wala ang aking puso dahil sa kanyang ginawa. Mabait lang ba talaga siya kapag tulog ako? Pero kapag gising naman kulang na lang ay lamunin niya ako ng buo o itapon sa malayo.Napagpasyahan ko na magpanggap parin na tulog at gumalaw ng may pag iingat. Minulat ko ang aking mata at ang unang bumungad sa akin ay ang kulay berdeng mata ni Thunder.Ramdam ko na natigilan sya at hindi agad naka kilos ng makabawi ay mabilis siyang tumayo at binitawan ang aking mga kamay."Malapit na ba tayo?" Tanong ko upang mabawasan ang tensyon sa paligid.Kahit alam ko na kanina lamang ay kakasabi ko lang hindi ko siya kakausapin."Yes." Maikli at simple na sagot niya sa akin.Bumalik na ulit ang kanyang matapang, masungit at malamig na katauhan.Lumipas ang ilang minuto ng may babaeng tumigil sa aking harapan at inabot ang pagkain na dala na siyang nakalagay sa tray. Tinanggap ko naman iyon at hindi na nag atubili na kumain.Tahimik lamang kami na kumakain ni Thunder, walang gustong umimik kaya pakiramdam ko pati ang hangin nahiya ng dumaan sa aming paligid. Ito yung pinaka ayaw ko sa lahat yung magkalapit kaming dalawa pero parang ang layo layo namin sa isa't isa, na parang wala lang, na magkatapat lang kami sa upuan at hindi magkakilala.Hanggang sa lumapag na ang eroplano, binuhat ng kanyang mga tauhan ang aming gamit pero gentlemen parin naman pala si Thunder dahil inalalayan niya akong maka baba sa eroplano. Yun nga lang sabay bitaw sa aking kamay ng makatuntong na ako sa semento.Habang papalapit sa isang malaki at malawak na bahay o bahay nga ba ito kung tatawagin ay natanaw ko agad si Mr.&Mrs. Revamante na kumakaway hindi kalayuan sa amin."Oh my god Rainy you look good and beautiful." Bungad na bati sa akin ng ina ni Thunder."You to mom." Balik na sagot ko sa kanya habang naka ngiti."Nambola ka pa talagang bata ka." Sagot ng ginang at tinapik ng mahina ang aking braso. "Wala pa bang laman ito?" Sunod nito na tanong at hindi naman maiwasan ang pamumula ng aking pisngi sa naging tanong niya at itinuro ang bandang puson ko."Soon mom wag kang magmadali. Isang araw mababalitaan mo na lamang na magkaka apo na kayo." Kulang na lang ay takasan na ako ng loob sa naging sagot ni Thunder sa kanyang ina.Kung makapagsalita siya akala mo naman pati hibla ng buhok ko nahahawakan niya. Pwede na siyang maging actor dahil sa galing niya mag acting sa harap ng kanyang mga magulang. Dahil pati sila ay napapaniwala nito pero sabagay lahat naman ng nakakakita sa amin mula sa labas ng aming bahay they think that were perfect couple. Ganun naman sadya talaga iisipin ng iba na masaya at maayos kami na nagsasama pero doon sila nagkakamali.Sa loob ng dalawang taon simula ng makilala ko si Thunder hindi ko man lang naramdaman ang pagmamahal na gusto kong maramdaman mula sa kanya.Pero hindi ko naman kailangan mag assume na magugustuhan niya ako. Dahil kahit saang banda tanungin may kasalanan din naman ako sa kanya at yun ay ang pagpapanggap na ako si Rainy.Ito na rin siguro yung karma na tinatawag nila. Hindi naman kasi dapat na mag assume pa ako na magugustuhan niya, hindi naman kasi ako ang tunay na asawa at simula pa lang wala dapat ako sa kinakatayuan ko ngayon, ako lang ang nakikinabang nang isang sagana at magandang buhay.'Ano ba ang dahilan? Bakit mas pinili ni Rainy ang umalis sa puder ni Thunder gayong kaya naman niyang matamasa lahat yaman at karangyaan na hindi niya kayang makuha sa iba.'Matapos ang kaunting usapan na naganap sa labas ay agad din naman kaming pumasok sa loob ng napakalaki at mawalawak na bahay."Hija, halika. I will show you your room." Nakangiti na wika ng ina ni Thunder. Tumango ako bilang sagot habang nakangiti. Sinulyapan ko naman si Thunder na busy sa pakikipag-usap sa kanyang ama. Kaya naglakad na ako at sumunod sa ginang. "Excited na talaga ako na maging mommy lola." Kinikilig na sabi ni tita Tina, ina ni Thunder. Hindi ko kasi alam kung ano ba ang tama at dapat na itawag sa kanya pero napagpasyahan ko pa rin na tawagin siyang mommy sa harap ni Thunder o ng kahit sino. Pero kapag sa isip ko lang ay napagpasyahan ko na Tita Tina ang itawag sa kanya. Nang marating namin ang isang pintuan ay agad na binuksan ni Tita Tina ang pinto at bumungad sa amin ang malawak na kwarto. Parang kasing laki lamang ito nang apartment na siyang inuupahan ko noon. "Hindi ka ba sinasaktan ni Thunder?" Napaangat ako nang tingin kay Tita Tina dahil sa kanyang nagi
Dinama ko ang maligamgam na tubig na siyang umaagos sa aking hubad na katawan. Mabilis akong lumingon sa pintuan ng banyo ng magbukas ayon at hindi inaasanan na papasok doon si Thunder. "A-anong ginagawa mo?" Kinakabahan na tanong ko. "Why? I'm your husband Rainy. May masama ba kung sumabay ako sa maganda kong asawa?" Napalunok ako ng dahan-dahan siyang naglalakad palapit sa aking pwesto. Nanlalaki ang aking mata ng makita ang naghuhumindig niyang sandata. "D-dyan ka lang! Huwag kang lalapit!" Sigaw ko. "Rainy." "Rainyyy."~~`~"Hey" Kumurap ako ng dalawang beses at mabilis na bumangon. Tinitigan ko ang mga mata ni Thunder na nababakas ang pag-aalala mula sa berde niyang mga mata. Panaginip lang pala."Nanaginip ka." Imik pa ni Thunder. Sinuklay ko ang aking buhok gamit ang mga kamay at marahan na tumayo. Hindi ko kayang harapin ngayon si Thunder dahil sa malaswa ko na panaginip. Hindi naman siguro halata na pantasya ko s'ya di'ba? Nang makapasok ako ng banyo ay sinipat ko
"Hindi mo naman kailangan na dalhin pa ako sa clinic, Cloud." nahihiya na sabi ko. "I insist." Sagot n'ya sa akin habang hawak ako sa magkabilang balikat. Tumigil ako sa paglalakad at tumayo ng maayos. "I'm okay. Malayo sa bituka at kaunting bukol lamang ito." Natatawa ko na sabi kahit ang totoo'y naiinis na ako sa kanyang kakulitan. "Okay fine, but let me buy you lunch." Halos mapangiwi ako sa kanyang sinabi. Upang matapos na ang araw na ito ay wala naman akong nagawa kundi ang sumama kay Cloud.Nakakatawa man isipin ang pangalan pero parang inudyok talaga ng panahon at pagkakataon na makilala namin ang isa't-isa. Kulang na lang ay isipin ko na weather lover ang mga magulang namin kaya ganito ang naging pangalan namin.Hindi ko naman masasabi rin na boring kasama si Cloud, pero sa isang tulad ko na may asawa na iniisip ko pa na isa itong kataksilan kay Thunder. Pero pano ako magtataksil kung hindi naman niya ako mahal. Ako lang din naman ang nagmamahal ng palihim sa aming dala
"STOP BOTHERING MY WIFE OR ELSE I OBLIGED TO KILL YOU!" Thunder southend on top of his lungs!Mariin ko na nakagat ang aking pang ibabang labi dahil sa narinig. Ibinato ni Thunder ang cellphone ko sa dingding at natitiyak ko na basag na 'yon sa pagkakataon na ito. "Bakit mo binato?!" naiinis na tanong ko. Natutup ko ang aking bibig dahil sa nagbabaga n'yang tingin na ipinupukol sa akin. "Just once! Makinig ka naman!" mariin n'yang sabi sa akin habang dinuduro ako. Hindi ko nagawa ang magsalita dahil pakiramdam ko ay kasalanan ko pa. Bakit ba palagi na lang s'yang galit at nangingialam?!Una sa lahat, ano ba ang meron kay Cloud na tuo n'yang ikinagagalit?!Tumayo ako sa pagkakaupo mula sa kama at iniilang hakbang ang cellphone na nakataob sa lapag. Tama nga ang hinala ko, basag ito at hindi na mabuhay. Hindi naman sa pag iinarte pero napilitan ako na lumabas at magpahangin. Hindi na ako lumuyo at naupo na lang sa baybayin habang pinapagmasdan ang papalubog na araw. ‘Rainy’ bulon
Lahat ng kababaihan ay nangarap nang maala fantacy na pag-ibig. Yung tipo na perpekto at walang kapintasan. Ngunit sa umaga na ito, masasabi ko ba na perpekto ang gising ko?Ang makita at maramdaman ang presensya ng lalaki na s’yang unang nakapagpatibok ng puso ko.“Good morning, my wife.” Halos takasan ako ng hininga dahil sa sinabi n’ya. Literal! Hindi naman siguro ito isang panaginip kasi alam ko na mamaya lang, magbabago na naman ang ihip ng hangin.“G-good morning din.” Bati ko na sagot at hindi na inintindi kung may amoy ba ang aking hininga o wala. Kumalas ng pagkakayakap sa akin si Thunder at iniunat n’ya ang kanyang mga kamay. Nakatitig lamang s’ya sa kisame at wari’y nag iisip ng kung ano. “Lahat may kakahantungan. Hindi habang buhay ay iyo itong mapapagtakpan.” Sa salita na binitawan ni Thunder ay mabilis na kumalabog ang dibdib ko na parang may nagtatambol doon. Ano ang ibig n’yang sabihin? Sa’akin ba n’ya sinabi yun?Hindi ako nakaimik at pinagmasdan ang hubad na kataw
Sinalakay ng kaba ang aking dibdib matapos ko makausap si Yaya Linda. Galit na galit lang naman itong si Thunder dahil hanggang ngayon ay hindi pa ako umuuwi. Hindi ko na rin kasi namalayan ang oras at pasado alas dyes na pala ng gabi.“May problema po ba?” Tanong ni Lisa habang lulan kami ng sasakyan pauwi sa bahay ng mga Revamante. Ngayon pa lang kasi habang papalapit sa bahay kung nasaan ang galit na dragon ay hindi na magkamayaw ang aking isip kung anong magiging reaction n’ya. Lalo na’t alam ko kada makakaltasan ang laman ng kanyang atm ay mai inform s’ya.“Wala, ginabi lang tayo kaya tiyak na nag aalala na si Yaya Linda.” Sagot ko at ngumiti s’ya sa akin ng bahagya.Ayoko naman na pati s’ya ay maramdaman ang kaba na s’yang nararamdaman ko ngayon. Nang marating namin ang bahay ay sinalubong kami ni Yaya Linda. Pinauna ko ng papasukin si Lisa na s’ya namang sinundan ni Yaya sa loob. Ngunit bago ito tuluyang makapasok ay may sinabi pa ito na mas nakapagpatindig ng aking balahibo.
Hindi ko man lang namalayan na naglalaglagan na pala ang luha ko habang maigi sila na pinagmamasdan, kaya mabilis ko naman 'yon na pinahid. Hindi ko na nagawa ang lingunin sila ng magsimula akong maglakad at bumalik na agad sa bahay. Umakyat agad ako bago pumasok sa aming kwarto at inihanda ang maleta. Hindi ko na kaya ata ang magtagal sa lugar na ito, pinagtutulungan ba nila ako? Isa ba ito sa dahilan kung bakit umalis at nagpakalayo-layo si Rainy? Una sa lahat feeling ko nanliliit ako, feeling ko sinadya n'ya akong dalahin dito para masaktan. Hindi man lang nga ako nag enjoy! "Ate Rainy, paalis ka na po?" Tumingala muna ako sa kisame upang ampatin ang nangingilid ko na luha. Hinarap ko si Lisa at bahagya na ngumiti sa kanya. "Something's came up kaya kailangan ko na ang umalis. Promise, babalikan kita dito at bibisitahin natin muli ang mga kaibigan mo." Ngumiti s'ya sa sinabi ko at yumakap sa akin. "Salamat po talaga Ate Rainy, hindi talaga nagkamali si Kuya Thunder ng pinakasa
Mabilis pa sa ala-sinco ng ako'y bumaba sa kotse ni Thunder. Mas binilisan ko pa ang aking lakad at nagtungo agad sa kwarto. Iniuwi n'ya akong muli sa bahay ni na Tita Tina and I hate him dahil doon. Pinilit ko s'ya na ihatid ako sa airport ngunit wala man lang ito naging imik sa loob ng kotse at mas lalong hindi ko man lang mabasa kung ano ang nasa isip nito. Nakaupo ako sa kama ng magbukas ang pintuan. Ipinatong ni Thunder ang susi sa side table at hinubad ang kanyang puti na polo. Mabilis akong nag iwas ng tingin sa kanya ng tumambad ang hubad nitong katawan kaya tiningnan ang aking kuko. Akala mo ako'y bata na pinapagalitan ng magulang dahil sa sobrang pagyuko. Ang isa ba namang Thunder Revamante ay maghubad na lang basta-basta sa harapan mo tingnan lang natin kung hindi maginit ang paligid mo. "I'm waiting for your answer." Bigkas nito. "Ano namang isasagot ko?""Did you hear me earlier?" Pikon na tanong pa nito. "Ay ano naman ngayon? Tsaka mabait naman si Ulap, mas mabait