She woke up and her head was still spinning. Natatawa siya ng maalala ang nangyari kagabi, Cheska and her friends dancing like a wild animal in the dance floor.Kapag talaga mga loser wala ng ibang gagawin kun'di ang aksayahin ang kanilang sarili sa kung saan. Ang madalim na paligid ang nakapag pawala ng ngiti sa kanyang labi, hindi na pala siya nakapikit pero dilim lang ang kanyang nakikita. Nasaan siya? She groped around and all she could touch was a cold wall. Did she sleep on the floor? Pumupusngat ang kanyang ilong sa tanong na yun. Siya? Matutulog sa sahig? Gusto niya na ang maiyak dahil tama nga siya, sa malamig na sahig siya nakatulog at hindi man lang alam kung saang lugar siya naroroon. "Is a-anyone in there?" Malakas na boses na tanong n'ya ngunit nag echo lamang ang boses nito. Heto na ba ang kabayaran niya? Sa pagiging maarte at pangtitrip sa mga loser?Sinalakay ng kaba ang aking dibdib ng makarinig ako ng yabag. I clearly hear it anywhere kaya hindi ko alam kung
Hindi ko mapigilan ang mapangiti habang nilalanghap ko ang sariwang hangin.Hindi ko na rin inalintana ang buhok ko na siyang pinapayid nang malakas na hangin at ang iilan na siyang tumatabing sa aking mukha.'Ang sarap lang sa pakiramdam nang ganito.'"Rainy." Tawag sa akin, ngunit hindi na ako nag-abala na lumingon. 'Nasaan ka na ba kasi?' Hindi ko mapigilan na itanong sa aking isip.'Hanggang kailan ba ako magpapanggap?' Tanong ko pang muli, ngunit ako lang din naman ang makakasagot kahit magtanong ako nang paulit-ulit. Kung pinanindigan ko lang sana ang totoo baka iba ang takbo nang aking buhay ngayon. Tahimik at hindi namumroblema sa kahit na anong bagay. Walang iniisip na kahit ano."Pagod kana ba hija?" Muling tanong sa akin nang matanda, si Aling Nena. Isa sa mga kasamabahay sa Hacienda ni Thunder na bukod tanging pinagkakatiwalaan niya sa lahat."Hindi pa po, pero may kailangan pa po bang pitasin?" Tanong ko at nilingon siya ng bahagya."Gusto ko po kasi mamitas nang strawbe
Nagising ako dahil sa ingay na narinig. Iminulat ko ang aking mga mata at hubad na likod ang aking unang nakita. "I'm sorry, did I wake you up?" Nagkusot ako ng aking mga mata sa narinig at mabilis na umiling bilang sagot. Ngayon ay nakasuot na siya ng sando at malamlam ang mga mata na nakatingin sa akin. Nilingon ko pa ng bahagya ang orasan na medyo nahaharangan niya at alas dyes na ng gabi. "Kararating mo lang?" Agap ko na tanong ngunit ang malamlam niyang mga mata ngayo'y naging malamig na ulit kung makatingin. Tumalikod siya sa akin at hindi umimik. "K-kumain kana ba?" Pagkuway tanong ko pa. Nagbabaka sakali na may makukuha na sagot mula sa kanya ngunit wala. Hanggang sa tuluyan siyang makalabas ng pintuan ng hindi man lang ako nililingon. Napabuntong hininga ako at nahigang muli. Kung ayaw niya akong kausapin pwede naman niya sabihin para alam ko ang gagawin ko. Pero ewan, parang kanina lang pagkamulat ng aking mata ang lamlam niya makatingin tapos bigla na lang magbabago.
Umabot pa rin ako ng mahigit sampung minuto sa pagbibihis bago nag-apply narin ako ng simple at kaunting make-up sa aking mukha.Nang maka baba naman ako ay hindi na rin nagreklamo si Thunder at wala naman siyang sinabi na kahit ano, sumakay lang kami sa kanyang lamborghini at nagtungo na sa airport syempre hindi mawawala ang kanyang mga taga sunod na armadong lalaki na laging nasa likod lang namin pero ang mas nakakasura naman eh wala kaming ticket or wala siyang ticket na binili. Hindi ko man lang naisip na mayaman nga pala ang aking asawa kaya naka-private plain pa kami papunta sa palawan. "Kung sinabi mo agad kanina na naka-private plane pala tayo edi sana maayos ko man lang na nailagay at natiklop yung gamit natin, hindi yung gusot gusot na nakalagay lamang sa maleta." Medyo mahaba ko na reklamo kay Thunder na ngayon siyang maayos na nakaupo at nanonood lamang ng kung ano sa kanyang cellphone.Hindi ko rin alam sa aking sarili kung bakit nagkakaroon ako ng lakas ng loob na siya
Matapos ang kaunting usapan na naganap sa labas ay agad din naman kaming pumasok sa loob ng napakalaki at mawalawak na bahay."Hija, halika. I will show you your room." Nakangiti na wika ng ina ni Thunder. Tumango ako bilang sagot habang nakangiti. Sinulyapan ko naman si Thunder na busy sa pakikipag-usap sa kanyang ama. Kaya naglakad na ako at sumunod sa ginang. "Excited na talaga ako na maging mommy lola." Kinikilig na sabi ni tita Tina, ina ni Thunder. Hindi ko kasi alam kung ano ba ang tama at dapat na itawag sa kanya pero napagpasyahan ko pa rin na tawagin siyang mommy sa harap ni Thunder o ng kahit sino. Pero kapag sa isip ko lang ay napagpasyahan ko na Tita Tina ang itawag sa kanya. Nang marating namin ang isang pintuan ay agad na binuksan ni Tita Tina ang pinto at bumungad sa amin ang malawak na kwarto. Parang kasing laki lamang ito nang apartment na siyang inuupahan ko noon. "Hindi ka ba sinasaktan ni Thunder?" Napaangat ako nang tingin kay Tita Tina dahil sa kanyang nagi
Dinama ko ang maligamgam na tubig na siyang umaagos sa aking hubad na katawan. Mabilis akong lumingon sa pintuan ng banyo ng magbukas ayon at hindi inaasanan na papasok doon si Thunder. "A-anong ginagawa mo?" Kinakabahan na tanong ko. "Why? I'm your husband Rainy. May masama ba kung sumabay ako sa maganda kong asawa?" Napalunok ako ng dahan-dahan siyang naglalakad palapit sa aking pwesto. Nanlalaki ang aking mata ng makita ang naghuhumindig niyang sandata. "D-dyan ka lang! Huwag kang lalapit!" Sigaw ko. "Rainy." "Rainyyy."~~`~"Hey" Kumurap ako ng dalawang beses at mabilis na bumangon. Tinitigan ko ang mga mata ni Thunder na nababakas ang pag-aalala mula sa berde niyang mga mata. Panaginip lang pala."Nanaginip ka." Imik pa ni Thunder. Sinuklay ko ang aking buhok gamit ang mga kamay at marahan na tumayo. Hindi ko kayang harapin ngayon si Thunder dahil sa malaswa ko na panaginip. Hindi naman siguro halata na pantasya ko s'ya di'ba? Nang makapasok ako ng banyo ay sinipat ko
"Hindi mo naman kailangan na dalhin pa ako sa clinic, Cloud." nahihiya na sabi ko. "I insist." Sagot n'ya sa akin habang hawak ako sa magkabilang balikat. Tumigil ako sa paglalakad at tumayo ng maayos. "I'm okay. Malayo sa bituka at kaunting bukol lamang ito." Natatawa ko na sabi kahit ang totoo'y naiinis na ako sa kanyang kakulitan. "Okay fine, but let me buy you lunch." Halos mapangiwi ako sa kanyang sinabi. Upang matapos na ang araw na ito ay wala naman akong nagawa kundi ang sumama kay Cloud.Nakakatawa man isipin ang pangalan pero parang inudyok talaga ng panahon at pagkakataon na makilala namin ang isa't-isa. Kulang na lang ay isipin ko na weather lover ang mga magulang namin kaya ganito ang naging pangalan namin.Hindi ko naman masasabi rin na boring kasama si Cloud, pero sa isang tulad ko na may asawa na iniisip ko pa na isa itong kataksilan kay Thunder. Pero pano ako magtataksil kung hindi naman niya ako mahal. Ako lang din naman ang nagmamahal ng palihim sa aming dala
"STOP BOTHERING MY WIFE OR ELSE I OBLIGED TO KILL YOU!" Thunder southend on top of his lungs!Mariin ko na nakagat ang aking pang ibabang labi dahil sa narinig. Ibinato ni Thunder ang cellphone ko sa dingding at natitiyak ko na basag na 'yon sa pagkakataon na ito. "Bakit mo binato?!" naiinis na tanong ko. Natutup ko ang aking bibig dahil sa nagbabaga n'yang tingin na ipinupukol sa akin. "Just once! Makinig ka naman!" mariin n'yang sabi sa akin habang dinuduro ako. Hindi ko nagawa ang magsalita dahil pakiramdam ko ay kasalanan ko pa. Bakit ba palagi na lang s'yang galit at nangingialam?!Una sa lahat, ano ba ang meron kay Cloud na tuo n'yang ikinagagalit?!Tumayo ako sa pagkakaupo mula sa kama at iniilang hakbang ang cellphone na nakataob sa lapag. Tama nga ang hinala ko, basag ito at hindi na mabuhay. Hindi naman sa pag iinarte pero napilitan ako na lumabas at magpahangin. Hindi na ako lumuyo at naupo na lang sa baybayin habang pinapagmasdan ang papalubog na araw. ‘Rainy’ bulon