APAT na oras lang ang naitulog ni Cassandra kaya pagdating ng opisina ay wala siyang lakas magtrabaho. Inumaga na siya kakaisip ng kaniyang agam-agam at damdaming umuusig sa kaniya. Ginising na siya ni Stefan kaya napilitan siyang bumangon at babalik na sila ng Maynila. Nasa opisina siya ni Lola Isabela at ginawa ang paperwork nito. Hindi niya natiis ang antok at umidlip siya habang nakaupo sa swevil chair. Ngunit ang idlip ay nahulog sa malalim na tulog. Akala ni Cassandra ay panaginip lang na tila siya’y nakalutang. Kalaunan ay natanto niya na totoo ngang nakalutang siya pero ramdam niya ang mga kamay na may buhat sa kaniya. Mabigat ang kaniyang mga mata kaya hindi na siya nag-abalang magmulat. Hanggang sa lumapag ang kaniyang katawan sa malambot na bagay. Napahimbing ang tulog ni Cassandra at ginising lang siya ng amoy ng ulam. Mamaya ay may mainit na kamay na humaplos sa kaniyang pisngi. Tuluyan siyang nagmulat ng mga mata. Mukha ni Stefan ang nasilayan niya na nakadukwang sa k

PINANINDIGAN na ni Cassandra ang kaniyang kalokohan. Talagang hindi niya binalik sa daliri ang kaniyang wedding ring. Kinabukasan ay galit na galit na si Stefan at talagang ayaw siyang paalisin ng bahay. “Bakit ba? Ano naman kung wala akong suot na singsing?” maktol niya. Nag-aalmusal na sila at hindi kasama si Lola Isabela. Sopas lang kasi ang almusal nito at abala na sa paghahalaman sa hardin. “Ayaw kong maging isyu pa ‘yang singsing, Cass. Maraming tsismosa sa kumpanya, lahat napapansin. Mainit pa ang gulo kahapon, baka isipin nila maghihiwalay na tayo dahil hindi mo suot ang singsing,” palatak nito. “Asus! Ang babaw naman ng dahilan. Takot ka lang husgahan ng mga tao, eh.” Lalong nairita si Stefan, nanlisik na ang mga mata. “Magseryoso ka naman, Cass. Respect our marriage, and don’t act like you’re playing here.” “Ano pala ang gagawin ko? Hindi ko na makita ang singsing.” “Maghahanap ako ng katulad ng singsing. Dito ka lang muna at samahan si Lola.” “Sige. Mag-online consu

SINUBUKAN pa rin ni Cassandra na buksan ang link na pinadala ni Dr. Tobi, at napunta siya sa official website ng online consultation ng ospital. Inayos niya ang kaniyang upo habang hinihintay na magbukas ang video. Inilugay rin niya ang kaniyang buhok. Mamaya ay nagpakita na sa video si Dr. Guellera. “Good morning, Doc.!” nakangiting bati niya rito. “Good morning! You’re late,” anito. Matamis ang ngiti nito, nagpakita pa ng cute na dimples. “Ano kasi….” Lumingon siya kay Stefan na tumigil sa pagtugtog ng gitara. Nakatingin ito sa kaniya. “Are you at work?” tanong ni Tobi. “Ah, hindi po. Narito lang ako sa bahay,” mabilis niyang tugon. Ibinalik niya ang focus sa kausap. “Okay. Pero maiksi na lang ang oras natin kasi may isa pa akong pasyente na kakausapin, ha?” “Sige po.” “Sabi mo last time, biglang taas ang glucose level mo, then bumagsak kinabukasan kahit hindi ka nagturok ng insulin. Ano ba ang mga kinain mo?” sabi nito. “May kinain kasi akong candy na merong chocolate, sig

HALOS madikit na ang katawan ni Cassandra sa kama sa bigat ng kaniyang pakiramdam. Tila ba siyang nabugbog at nanakit ang buong katawan niya. Alas nuwebe na ng umaga pero hindi pa siya makabangon. Wala na si Stefan sa kaniyang tabi, malamang ay nasa opisina na. Bahagya siyang nahilo kaya nagsumikap siyang bumangon at kinuha ang glucose monitor niya. Nang malamang bumagsak na ang glucose niya, kaagad siyang kumain ng chocolate. Mabilis naman ang epekto nito kaya nakakilos siya nang maayos. Naligo na siya pero dahil walang sinabi si Stefan na papasok siya sa opisina, hindi na muna siya aalis ng bahay. Pagdating sa kusina ay naghalungkat siya ng makakain. Merong garlic rice na naluto at da*ng na bangus. Hindi siya nag-alangang kumain nang maraming kanin dahil mababa ang glucose niya. Sira ulit ang kaniyang diet. Pagkatapos ng almusal ay pinuntahan niya sa hardin si Lola Isabela. Naglilipat na ito ng napunlang talong dahil malalaki na. “Ano ba ang sabi ni Stefan? Hindi ka pa rin magre

AKALA ni Cassandra ay hindi siya makilala ng kaniyang ama ngunit diretso ang tingin nito sa kaniya, walang pagdududa. “Cassandra?” sambit nito. Ang bilis nitong nakalapit sa kaniya. “Bakit po?” walang sigla niyang untag. Sinuyod pa siya nito ng tingin. “Tama nga si Laura, iba ka na ngayon. Totoo ba na nagpakasal ka sa mayamang negosyante?” Taas-noo niyang hinarap ang kaniyang ama. “Opo,” tipid niyang tugon. “Tama ba na dahil sa pera kaya ka nagpakasal? Ano naman ang kapalit, nagbenta ka ng katawan?” Hindi niya nagustuhan ang sinabi nito, ngunit nanatiling nakadungo ang kaniyang respeto sa ama. “Kailan ba nagkuwento ng maganda at tama ang anak n’yong panganay? At ano kung magbenta ako ng katawan? Sa iyon lang ang paraang alam ko para makaahon sa hirap na iniwan ninyo sa ‘kin!” may hinanakit niyang buwelta. “Huminahon ka, anak. Wala akong intensiyong pag-isipan ka ng masama. Alam ko naman na magaling magsinungaling si Laura. Hindi ako naniniwala sa sinabi niya, pero kung magmumu